1 Non giudicate, affin di non essere giudicati. | 1 Nolite judicare, ut non judicemini. |
2 Imperocché secondo il vostro giudicare sarete voi giudicati: e colla misura, ond' avrete misurato, sarà rimisurato a voi. | 2 In quo enim judicio judicaveritis, judicabimini : et in qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis. |
3 E perché osservi tu una pagliuzza nell'occhio del tuo fratello: e non fai riflesso alla trave che hai nell'occhio tuo? | 3 Quid autem vides festucam in oculo fratris tui, et trabem in oculo tuo non vides ? |
4 Ovvero come dirai al tuo fratello: Lascia, ch'io ti cavi dall'occhio il filo di paglia; mentre hai tu una trave nell'occhio tuo. | 4 aut quomodo dicis fratri tuo : Sine ejiciam festucam de oculo tuo, et ecce trabs est in oculo tuo ? |
5 Ipocrita, cavati prima la trave dall'occhio; e allora guarderai di levare il filo di paglia dall'occhio del tuo fratello. | 5 Hypocrita, ejice primum trabem de oculo tuo, et tunc videbis ejicere festucam de oculo fratris tui. |
6 Non vogliate dare le cose sante a' cani, e non buttate le vostre perle agl' immondi animali; perché non accada, che le pestino co' loro piedi, e si rivoltino a sbranarvi. | 6 Nolite dare sanctum canibus : neque mittatis margaritas vestras ante porcos, ne forte conculcent eas pedibus suis, et conversi dirumpant vos.
|
7 Chiedete, e otterrete: cercate, e troverete: picchiate, e saravvi aperto. | 7 Petite, et dabitur vobis : quærite, et invenietis : pulsate, et aperietur vobis. |
8 Imperocché chiunque chiede, riceve: e chi cerca, trova: e sarà aperto a, colui, che picchia. | 8 Omnis enim qui petit, accipit : et qui quærit, invenit : et pulsanti aperietur. |
9 È chi mai è tra voi, che chiedendogli il suo figliuolo del pane, gli porga un sasso? | 9 Aut quis est ex vobis homo, quem si petierit filius suus panem, numquid lapidem porriget ei ? |
10 E se gli domanderà un pesce, gli darà egli una serpe? | 10 aut si piscem petierit, numquid serpentem porriget ei ? |
11 Se adunque voi, cattivi come siete, sapete dare dei beni, che vi sono dati, a' vostri figliuoli: quanto più il Padre vostro, che è ne' cieli, concederà il bene a coloro, che glielo domandano. | 11 Si ergo vos, cum sitis mali, nostis bona data dare filiis vestris : quanto magis Pater vester, qui in cælis est, dabit bona petentibus se ?
|
12 Fate adunque agli uomini tutto quello, che volete, che facciano a voi. Imperocché in questo sta la legge, e i profeti. | 12 Omnia ergo quæcumque vultis ut faciant vobis homines, et vos facite illis. Hæc est enim lex, et prophetæ. |
13 Entrate per la porta stretta: perché larga è la porta, e spaziosa la via, che conduce alla perdizione; e molti sono quei, che entrano per essa. | 13 Intrate per angustam portam : quia lata porta, et spatiosa via est, quæ ducit ad perditionem, et multi sunt qui intrant per eam. |
14 Quanto angusta è la porta, stretta la via, che conduce alla vita: e quanto pochi son quei, che la trovano! | 14 Quam angusta porta, et arcta via est, quæ ducit ad vitam : et pauci sunt qui inveniunt eam !
|
15 Guardatevi da' falsi profeti, che vengono da voi vestiti da pecore: ma al di dentro son lupi rapaci. | 15 Attendite a falsis prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium, intrinsecus autem sunt lupi rapaces : |
16 Li riconoscerete da' loro frutti. Si coglie forse uva dalle spine, o fichi da' triboli? | 16 a fructibus eorum cognoscetis eos. Numquid colligunt de spinis uvas, aut de tribulis ficus ? |
17 Così ogni buon albero porta buoni, frutti: e ogni albero cattivo fa frutti cattivi. | 17 Sic omnis arbor bona fructus bonos facit : mala autem arbor malos fructus facit. |
18 Non può un buon albero far frutti cattivi; né un albero cattivo far frutti buoni. | 18 Non potest arbor bona malos fructus facere : neque arbor mala bonos fructus facere. |
19 Qualunque pianta, che non porti buon frutto, si taglia, e si getta nel fuoco. | 19 Omnis arbor, quæ non facit fructum bonum, excidetur, et in ignem mittetur. |
20 Voi li riconoscerete adunque dai frutti loro. | 20 Igitur ex fructibus eorum cognoscetis eos.
|
21 Non tutti quelli, che a me dicono. Signore, Signore, entreranno nel regno de' cieli, ma colui, che fa la volontà del Padre mio, che è ne' cieli: questi entrerà nel regno de' cieli. | 21 Non omnis qui dicit mihi, Domine, Domine, intrabit in regnum cælorum : sed qui facit voluntatem Patris mei, qui in cælis est, ipse intrabit in regnum cælorum. |
22 Molti mi diranno in quel giorno: Signore, Signore, non abbiam noi profetato nel nome tuo, e non abbiam noi nel nome tuo cacciato i demonj, e non abbiamo noi nel nome tuo fatto molti miracoli? | 22 Multi dicent mihi in illa die : Domine, Domine, nonne in nomine tuo prophetavimus, et in nomine tuo dæmonia ejecimus, et in nomine tuo virtutes multas fecimus ? |
23 E allora io protesterò ad essi: Non vi ho mai conosciuti: ritiratevi da me tutti voi, che commettete l'iniquità. | 23 Et tunc confitebor illis : Quia numquam novi vos : discedite a me, qui operamini iniquitatem. |
24 Chiunque pertanto ascolta queste mie parole, e le mette in pratica, sarà paragonato all'uomo saggio, che fondò la sua casa sul sasso: | 24 Omnis ergo qui audit verba mea hæc, et facit ea, assimilabitur viro sapienti, qui ædificavit domum suam supra petram, |
25 E cadde la pioggia, e i fiumi inondarono, e soffiarono i venti, e imperversarono contro quella casa, ed ella non andò giù: perché era fondata sul sasso. | 25 et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et non cecidit : fundata enim erat super petram. |
26 Chiunque ascolta queste mie parole, e non le pratica, sarà simile all'uomo stolto, che edificò la sua casa sopra la sabbia. | 26 Et omnis qui audit verba mea hæc, et non facit ea, similis erit viro stulto, qui ædificavit domum suam super arenam : |
27 E cadde la pioggia, e inondarono i fiumi, e soffiarono i venti, e imperversarono contro quella casa, ed ella andò giù, e fu grande la sua rovina. | 27 et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et cecidit, et fuit ruina illius magna. |
28 Or avendo Gesù terminato questi discorsi, le turbe si stupivano della sua dottrina. | 28 Et factum est : cum consummasset Jesus verba hæc, admirabantur turbæ super doctrina ejus. |
29 imperocché egli le istruiva, come avente autorità, e non come i loro Scribi, e Farisei. | 29 Erat enim docens eos sicut potestatem habens, et non sicut scribæ eorum, et pharisæi. |