ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΥΗ - Giosuè - Joshua 22

LXX	NEW AMERICAN BIBLE
1 τοτε συνεκαλεσεν ιησους τους υιους ρουβην και τους υιους γαδ και το ημισυ φυλης μανασση	1 At that time Joshua summoned the Reubenites, the Gadites, and the half-tribe of Manasseh
2 και ειπεν αυτοις υμεις ακηκοατε παντα οσα ενετειλατο υμιν μωυσης ο παις κυριου και επηκουσατε της φωνης μου κατα παντα οσα ενετειλαμην υμιν	2 and said to them: "You have done all that Moses, the servant of the LORD, commanded you, and have obeyed every command I gave you.
3 ουκ εγκαταλελοιπατε τους αδελφους υμων ταυτας τας ημερας και πλειους εως της σημερον ημερας εφυλαξασθε την εντολην κυριου του θεου υμων	3 For many years now you have not once abandoned your kinsmen, but have faithfully carried out the commands of the LORD, your God.
4 νυν δε κατεπαυσεν κυριος ο θεος ημων τους αδελφους ημων ον τροπον ειπεν αυτοις νυν ουν αποστραφεντες απελθατε εις τους οικους υμων και εις την γην της κατασχεσεως υμων ην εδωκεν υμιν μωυσης εν τω περαν του ιορδανου	4 Since, therefore, the LORD, your God, has settled your kinsmen as he promised them, you may now return to your tents beyond the Jordan; to your own land, which Moses, the servant of the LORD, gave you.
5 αλλα φυλαξασθε ποιειν σφοδρα τας εντολας και τον νομον ον ενετειλατο ημιν ποιειν μωυσης ο παις κυριου αγαπαν κυριον τον θεον υμων πορευεσθαι πασαις ταις οδοις αυτου φυλαξασθαι τας εντολας αυτου και προσκεισθαι αυτω και λατρευειν αυτω εξ ολης της διανοιας υμων και εξ ολης της ψυχης υμων	5 But be very careful to observe the precept and law which Moses, the servant of the LORD, enjoined upon you: love the LORD, your God; follow him faithfully; keep his commandments; remain loyal to him; and serve him with your whole heart and soul."
6 και ηυλογησεν αυτους ιησους και εξαπεστειλεν αυτους και επορευθησαν εις τους οικους αυτων	6 Joshua then blessed them and sent them away to their own tents.
7 και τω ημισει φυλης μανασση εδωκεν μωυσης εν τη βασανιτιδι και τω ημισει εδωκεν ιησους μετα των αδελφων αυτου εν τω περαν του ιορδανου παρα θαλασσαν και ηνικα εξαπεστειλεν αυτους ιησους εις τους οικους αυτων και ευλογησεν αυτους	7 (For, to half the tribe of Manasseh Moses had assigned land in Bashan; and to the other half Joshua had given a portion along with their kinsmen west of the Jordan.) What Joshua said to them when he sent them off to their tents with his blessing was,
8 και εν χρημασιν πολλοις απηλθοσαν εις τους οικους αυτων και κτηνη πολλα σφοδρα και αργυριον και χρυσιον και σιδηρον και ιματισμον πολυν και διειλαντο την προνομην των εχθρων μετα των αδελφων αυτων	8 "Now that you are returning to your own tents with great wealth, with very numerous livestock, with silver, gold, bronze and iron, and with a very large supply of clothing, divide these spoils of your enemies with your kinsmen there."
9 και επορευθησαν οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ και το ημισυ φυλης υιων μανασση απο των υιων ισραηλ εκ σηλω εν γη χανααν απελθειν εις γην γαλααδ εις γην κατασχεσεως αυτων ην εκληρονομησαν αυτην δια προσταγματος κυριου εν χειρι μωυση	9 So the Reubenites, the Gadites, and the half-tribe of Manasseh left the other Israelites at Shiloh in the land of Canaan and returned to the land of Gilead, their own property, which they had received according to the LORD'S command through Moses.
10 και ηλθον εις γαλγαλα του ιορδανου η εστιν εν γη χανααν και ωκοδομησαν οι υιοι γαδ και οι υιοι ρουβην και το ημισυ φυλης μανασση εκει βωμον επι του ιορδανου βωμον μεγαν του ιδειν	10 When the Reubenites, the Gadites, and the half-tribe of Manasseh came to the region of the Jordan in the land of Canaan, they built there at the Jordan a conspicuously large altar.
11 και ηκουσαν οι υιοι ισραηλ λεγοντων ιδου ωκοδομησαν οι υιοι γαδ και οι υιοι ρουβην και το ημισυ φυλης μανασση βωμον εφ' οριων γης χανααν επι του γαλααδ του ιορδανου εν τω περαν υιων ισραηλ	11 The other Israelites heard the report that the Reubenites, the Gadites, and the half-tribe of Manasseh had built an altar in the region of the Jordan facing the land of Canaan, across from them,
12 και συνηθροισθησαν παντες οι υιοι ισραηλ εις σηλω ωστε αναβαντες εκπολεμησαι αυτους	12 and therefore they assembled their whole community at Shiloh to declare war on them.
13 και απεστειλαν οι υιοι ισραηλ προς τους υιους ρουβην και προς τους υιους γαδ και προς το ημισυ φυλης μανασση εις γην γαλααδ τον τε φινεες υιον ελεαζαρ υιου ααρων του αρχιερεως	13 First, however, they sent to the Reubenites, the Gadites, and the half-tribe of Manasseh in the land of Gilead an embassy consisting of Phinehas, son of Eleazar the priest,
14 και δεκα των αρχοντων μετ' αυτου αρχων εις απο οικου πατριας απο πασων φυλων ισραηλ αρχοντες οικων πατριων εισιν χιλιαρχοι ισραηλ	14 and ten princes, one from every tribe of Israel, each one being both prince and military leader of his ancestral house.
15 και παρεγενοντο προς τους υιους γαδ και προς τους υιους ρουβην και προς τους ημισεις φυλης μανασση εις γην γαλααδ και ελαλησαν προς αυτους λεγοντες	15 When these came to the Reubenites, the Gadites, and the half-tribe of Manasseh in the land of Gilead, they said to them:
16 ταδε λεγει πασα η συναγωγη κυριου τις η πλημμελεια αυτη ην επλημμελησατε εναντιον του θεου ισραηλ αποστραφηναι σημερον απο κυριου οικοδομησαντες υμιν εαυτοις βωμον αποστατας υμας γενεσθαι απο κυριου	16 "The whole community of the LORD sends this message: What act of treachery is this you have committed against the God of Israel? You have seceded from the LORD this day, and rebelled against him by building an altar of your own!
17 μη μικρον ημιν το αμαρτημα φογωρ οτι ουκ εκαθαρισθημεν απ' αυτου εως της ημερας ταυτης και εγενηθη πληγη εν τη συναγωγη κυριου	17 For the sin of Peor, a plague came upon the community of the LORD.
18 και υμεις αποστραφησεσθε σημερον απο κυριου και εσται εαν αποστητε σημερον απο κυριου και αυριον επι παντα ισραηλ εσται η οργη	18 We are still not free of that; must you now add to it? You are rebelling against the LORD today and by tomorrow he will be angry with the whole community of Israel!
19 και νυν ει μικρα υμιν η γη της κατασχεσεως υμων διαβητε εις την γην της κατασχεσεως κυριου ου κατασκηνοι εκει η σκηνη κυριου και κατακληρονομησατε εν ημιν και μη αποσταται απο θεου γενηθητε και μη αποστητε απο κυριου δια το οικοδομησαι υμας βωμον εξω του θυσιαστηριου κυριου του θεου ημων	19 If you consider the land you now possess unclean, cross over to the land the LORD possesses, where the Dwelling of the LORD stands, and share that with us. But do not rebel against the LORD, nor involve us in rebellion, by building an altar of your own in addition to the altar of the LORD, our God.
20 ουκ ιδου αχαρ ο του ζαρα πλημμελεια επλημμελησεν απο του αναθεματος και επι πασαν συναγωγην ισραηλ εγενηθη οργη και ουτος εις μονος ην μη μονος ουτος απεθανεν τη εαυτου αμαρτια	20 When Achan, son of Zerah, violated the ban, did not wrath fall upon the entire community of Israel? Though he was but a single man, he did not perish alone for his guilt!"
21 και απεκριθησαν οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ και το ημισυ φυλης μανασση και ελαλησαν τοις χιλιαρχοις ισραηλ λεγοντες	21 The Reubenites, the Gadites, and the half-tribe of Manasseh replied to the military leaders of the Israelites: "The LORD is the God of gods.
22 ο θεος θεος εστιν κυριος και ο θεος θεος κυριος αυτος οιδεν και ισραηλ αυτος γνωσεται ει εν αποστασια επλημμελησαμεν εναντι του κυριου μη ρυσαιτο ημας εν ταυτη	22 The LORD, the God of gods, knows and Israel shall know. If now we have acted out of rebellion or treachery against the LORD, our God,
23 και ει ωκοδομησαμεν αυτοις βωμον ωστε αποστηναι απο κυριου του θεου ημων ωστε αναβιβασαι επ' αυτον θυσιαν ολοκαυτωματων η ωστε ποιησαι επ' αυτου θυσιαν σωτηριου κυριος εκζητησει	23 and if we have built an altar of our own to secede from the LORD, or to offer holocausts, grain offerings or peace offerings upon it, the LORD himself will exact the penalty.
24 αλλ' ενεκεν ευλαβειας ρηματος εποιησαμεν τουτο λεγοντες ινα μη ειπωσιν αυριον τα τεκνα υμων τοις τεκνοις ημων τι υμιν κυριω τω θεω ισραηλ	24 We did it rather out of our anxious concern lest in the future your children should say to our children: 'What have you to do with the LORD, the God of Israel?
25 και ορια εθηκεν κυριος ανα μεσον ημων και υμων τον ιορδανην και ουκ εστιν υμιν μερις κυριου και απαλλοτριωσουσιν οι υιοι υμων τους υιους ημων ινα μη σεβωνται κυριον	25 For the LORD has placed the Jordan as a boundary between you and us. You descendants of Reuben and Gad have no share in the LORD.' Thus your children would prevent ours from revering the LORD.
26 και ειπαμεν ποιησαι ουτως του οικοδομησαι τον βωμον τουτον ουχ ενεκεν καρπωματων ουδε ενεκεν θυσιων	26 So we decided to guard our interests by building this altar of our own: not for holocausts or for sacrifices,
27 αλλ' ινα η τουτο μαρτυριον ανα μεσον ημων και υμων και ανα μεσον των γενεων ημων μεθ' ημας του λατρευειν λατρειαν κυριω εναντιον αυτου εν τοις καρπωμασιν ημων και εν ταις θυσιαις ημων και εν ταις θυσιαις των σωτηριων ημων και ουκ ερουσιν τα τεκνα υμων τοις τεκνοις ημων αυριον ουκ εστιν υμιν μερις κυριου	27 but as evidence for you on behalf of ourselves and our descendants, that we have the right to worship the LORD in his presence with our holocausts, sacrifices, and peace offerings. Now in the future your children cannot say to our children, 'You have no share in the LORD.'
28 και ειπαμεν εαν γενηται ποτε και λαλησωσιν προς ημας και ταις γενεαις ημων αυριον και ερουσιν ιδετε ομοιωμα του θυσιαστηριου κυριου ο εποιησαν οι πατερες ημων ουχ ενεκεν καρπωματων ουδε ενεκεν θυσιων αλλα μαρτυριον εστιν ανα μεσον υμων και ανα μεσον ημων και ανα μεσον των υιων ημων	28 Our thought was, that if in the future they should speak thus to us or to our descendants, we could answer: 'Look at the model of the altar of the LORD which our fathers made, not for holocausts or for sacrifices, but to witness between you and us.'
29 μη γενοιτο ουν ημας αποστραφηναι απο κυριου εν ταις σημερον ημεραις αποστηναι απο κυριου ωστε οικοδομησαι ημας θυσιαστηριον τοις καρπωμασιν και ταις θυσιαις σαλαμιν και τη θυσια του σωτηριου πλην του θυσιαστηριου κυριου ο εστιν εναντιον της σκηνης αυτου	29 Far be it from us to rebel against the LORD or to secede now from the LORD by building an altar for holocaust, grain offering, or sacrifice in addition to the altar of the LORD, our God, which stands before his Dwelling."
30 και ακουσας φινεες ο ιερευς και παντες οι αρχοντες της συναγωγης ισραηλ οι ησαν μετ' αυτου τους λογους ους ελαλησαν οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ και το ημισυ φυλης μανασση και ηρεσεν αυτοις	30 When Phinehas the priest and the princes of the community, the military leaders of the Israelites, heard what the Reubenites, the Gadites and the Manassehites had to say, they were satisfied.
31 και ειπεν φινεες ο ιερευς τοις υιοις ρουβην και τοις υιοις γαδ και τω ημισει φυλης μανασση σημερον εγνωκαμεν οτι μεθ' ημων κυριος διοτι ουκ επλημμελησατε εναντιον κυριου πλημμελειαν και οτι ερρυσασθε τους υιους ισραηλ εκ χειρος κυριου	31 Phinehas, son of Eleazar the priest, said to the Reubenites, the Gadites and the Manassehites, "Now we know that the LORD is with us. Since you have not committed this act of treachery against the LORD, you have kept the Israelites free from punishment by the LORD."
32 και απεστρεψεν φινεες ο ιερευς και οι αρχοντες απο των υιων ρουβην και απο των υιων γαδ και απο του ημισους φυλης μανασση εκ γης γαλααδ εις γην χανααν προς τους υιους ισραηλ και απεκριθησαν αυτοις τους λογους	32 Phinehas, son of Eleazar the priest, and the princes returned from the Reubenites and the Gadites in the land of Gilead to the Israelites in the land of Canaan, and reported the matter to them.
33 και ηρεσεν τοις υιοις ισραηλ και ελαλησαν προς τους υιους ισραηλ και ευλογησαν τον θεον υιων ισραηλ και ειπαν μηκετι αναβηναι προς αυτους εις πολεμον εξολεθρευσαι την γην των υιων ρουβην και των υιων γαδ και του ημισους φυλης μανασση και κατωκησαν επ' αυτης	33 The report satisfied the Israelites, who blessed God and decided against declaring war on the Reubenites and Gadites or ravaging the land they occupied.
34 και επωνομασεν ιησους τον βωμον των ρουβην και των γαδ και του ημισους φυλης μανασση και ειπεν οτι μαρτυριον εστιν ανα μεσον αυτων οτι κυριος ο θεος αυτων εστιν	34 The Reubenites and the Gadites gave the altar its name as a witness among them that the LORD is God.