1 Ἤκουσαν δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντες κατὰ τὴν Ἰουδαίαν ὅτι καὶ τὰ ἔθνη ἐδέξαντο τὸν λόγον τοῦ θεοῦ. | 1 וַיִּשְׁמְעוּ הַשְּׁלִיחִים וְהָאַחִים אֲשֶׁר בִּיהוּדָה כִּי־קִבְּלוּ גַם־הַגּוֹיִם אֶת־דְּבַר הָאֱלֹהִים |
2 Ὅτε δὲ ἀνέβη Πέτρος εἰς Ἰερουσαλήμ, διεκρίνοντο πρὸς αὐτὸν οἱ ἐκ περιτομῆς | 2 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר עָלָה פֶטְרוֹס יְרוּשָׁלָיִם וַיָּרִיבוּ עִמּוֹ בְּנֵי הַמִּילָה לֵאמֹר |
3 λέγοντες ὅτι εἰσῆλθες πρὸς ἄνδρας ἀκροβυστίαν ἔχοντας καὶ συνέφαγες αὐτοῖς. | 3 אֶל־אֲנָשִׁים אֲשֶׁר־לָהֶם עָרְלָה בָּאתָ וַתֹּאכַל אִתָּם לָחֶם |
4 Ἀρξάμενος δὲ Πέτρος ἐξετίθετο αὐτοῖς καθεξῆς λέγων· | 4 וַיָּחֶל פֶּטְרוֹס וַיְסַפֵּר לָהֶם אֵת כָּל־אֲשֶׁר קָרָהוּ לֵאמֹר |
5 ἐγὼ ἤμην ἐν πόλει Ἰόππῃ προσευχόμενος καὶ εἶδον ἐν ἐκστάσει ὅραμα, καταβαῖνον σκεῦός τι ὡς ὀθόνην μεγάλην τέσσαρσιν ἀρχαῖς καθιεμένην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἦλθεν ἄχρι ἐμοῦ. | 5 מִתְפַּלֵּל הָיִיתִי בְּעִיר יָפוֹ וָאֵרָדַם וָאֵרֶא מַרְאֶה וְהִנֵּה־כְלִי כִּדְמוּת מִטְפַּחַת־בַּד גְּדוֹלָה יוֹרֵד מִן־הַשָּׁמַיִם וַתּוּרַד בְּאַרְבַּע כַּנְפוֹתֶיהָ וַתָּבֹא עָדָי |
6 εἰς ἣν ἀτενίσας κατενόουν καὶ εἶδον τὰ τετράποδα τῆς γῆς καὶ τὰ θηρία καὶ τὰ ἑρπετὰ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ. | 6 וְהִסְתַּכַּלְתִּי בָהּ וָאָבִין וָאֵרֶא אֶת־בֶּהֱמַת הָאָרֶץ וְאֶת־הַחַיָּה וְרֶמֶשׂ הָאֲדָמָה וְעוֹף הַשָּׁמָיִם |
7 ἤκουσα δὲ καὶ φωνῆς λεγούσης μοι· ἀναστάς, Πέτρε, θῦσον καὶ φάγε. | 7 וָאֶשְׁמַע גַּם־קוֹל הָאֹמֵר אֵלָי קוּם פֶּטְרוֹס זְבַח וֶאֱכֹל |
8 εἶπον δέ· μηδαμῶς, κύριε, ὅτι κοινὸν ἢ ἀκάθαρτον οὐδέποτε εἰσῆλθεν εἰς τὸ στόμα μου. | 8 וָאֹמַר חָלִילָה לִּי אֲדֹנִי כִּי כָּל־פִּגּוּל וְטָמֵא לֹא־בָא בְּפִי מֵעוֹלָם |
9 ἀπεκρίθη δὲ φωνὴ ἐκ δευτέρου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ· ἃ ὁ θεὸς ἐκαθάρισεν, σὺ μὴ κοίνου. | 9 וַיַּעֲנֵנִי הַקּוֹל שֵׁנִית מִן־הַשָּׁמַיִם וַיֹּאמַר אֶת־אֲשֶׁר טִהַר הָאֱלֹהִים אַתָּה אַל־תְּטַמְּאֶנּוּ |
10 τοῦτο δὲ ἐγένετο ἐπὶ τρίς, καὶ ἀνεσπάσθη πάλιν ἅπαντα εἰς τὸν οὐρανόν. | 10 וְכֵן הָיָה שָׁלשׁ פְּעָמִים וְהַכֹּל שָׁב וְהֹעֲלָה הַשָּׁמָיְמָה |
11 Καὶ ἰδοὺ ἐξαυτῆς τρεῖς ἄνδρες ἐπέστησαν ἐπὶ τὴν οἰκίαν ἐν ᾗ ἦμεν, ἀπεσταλμένοι ἀπὸ Καισαρείας πρός με. | 11 וְהִנֵּה כְרֶגַע שְׁלשָׁה אֲנָשִׁים עֹמְדִים עַל־פֶּתַח הַבַּיִת אֲשֶׁר אָנֹכִי שָׁם וְהֵמָּה שְׁלוּחִים אֵלַי מִקִּסְרִין |
12 εἶπεν δὲ τὸ πνεῦμά μοι συνελθεῖν αὐτοῖς μηδὲν διακρίναντα. ἦλθον δὲ σὺν ἐμοὶ καὶ οἱ ἓξ ἀδελφοὶ οὗτοι καὶ εἰσήλθομεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀνδρός. | 12 וַיֹּאמֶר אֵלַי הָרוּחַ לָלֶכֶת אִתָּם וּלְבִלְתִּי הִתְמַהְמֵהַּ וַיֵּלְכוּ אִתִּי גַּם־שֵׁשֶׁת הָאַחִים הָאֵלֶּה וַנָּבוֹא אֶל־בֵּית הָאִישׁ |
13 ἀπήγγειλεν δὲ ἡμῖν πῶς εἶδεν [τὸν] ἄγγελον ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ σταθέντα καὶ εἰπόντα· ἀπόστειλον εἰς Ἰόππην καὶ μετάπεμψαι Σίμωνα τὸν ἐπικαλούμενον Πέτρον, | 13 וַיַּגֶּד־לָנוּ אֵת אֲשֶׁר־רָאָה הַמַּלְאָךְ נִצָּב בְּבֵיתוֹ וְאֹמֵר אֵלָיו שְׁלַח אֶל־יָפוֹ אֲנָשִׁים וּקְרָא אֵלֶיךָ אֶת־שִׁמְעוֹן הַמְכֻנֶּה פֶטְרוֹס |
14 ὃς λαλήσει ῥήματα πρὸς σὲ ἐν οἷς σωθήσῃ σὺ καὶ πᾶς ὁ οἶκός σου. | 14 וְהוּא יְדַבֵּר אֵלֶיךָ דְּבָרִים אֲשֶׁר תִּוָּשַׁע בָּהֶם אַתָּה וְכָל־בֵּיתֶךָ |
15 ἐν δὲ τῷ ἄρξασθαί με λαλεῖν ἐπέπεσεν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἐπ’ αὐτοὺς ὥσπερ καὶ ἐφ’ ἡμᾶς ἐν ἀρχῇ. | 15 וְכַאֲשֶׁר הַחִלּוֹתִי לְדַבֵּר צָלְחָה עֲלֵיהֶם רוּחַ הַקֹּדֶשׁ כַּאֲשֶׁר צָלְחָה עָלֵינוּ בַּתְּחִלָּה |
16 ἐμνήσθην δὲ τοῦ ῥήματος τοῦ κυρίου ὡς ἔλεγεν· Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν πνεύματι ἁγίῳ. | 16 וָאֶזְכֹּר אֶת־דְּבַר הָאָדוֹן אֲשֶׁר אָמָר יוֹחָנָן הִטְבִּיל בַּמַּיִם וְאַתֶּם תִּטָּבְלוּ בְּרוּחַ הַקֹּדֶשׁ |
17 εἰ οὖν τὴν ἴσην δωρεὰν ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ θεὸς ὡς καὶ ἡμῖν πιστεύσασιν ἐπὶ τὸν κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἐγὼ τίς ἤμην δυνατὸς κωλῦσαι τὸν θεόν; | 17 וְעַתָּה אִם־מַתָּנָה אַחַת נָתַן הָאֱלֹהִים לָהֶם וְלָנוּ הַמַּאֲמִינִים בָּאָדוֹן יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ מִי אָנֹכִי כִּי אֶעֱצֹר לֵאלֹהִים |
18 Ἀκούσαντες δὲ ταῦτα ἡσύχασαν καὶ ἐδόξασαν τὸν θεὸν λέγοντες· ἄρα καὶ τοῖς ἔθνεσιν ὁ θεὸς τὴν μετάνοιαν εἰς ζωὴν ἔδωκεν. | 18 וַיְהִי כְּשָׁמְעָם זֹאת וַיַּחֲרִישׁוּ וַיְהַלְלוּ אֶת־הָאֱלֹהִים וַיֹּאמְרוּ אָכֵן גַּם־לַגּוֹיִם נָתַן הָאֱלֹהִים הַתְּשׁוּבָה לַחַיִּים |
19 Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντες ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις. | 19 וְהַנְּפוֹצִים מִפְּנֵי הַצָּרָה אֲשֶׁר הָיְתָה עַל־אוֹדֹת אִסְטְפָנוֹס הָלְכוּ וָבָאוּ עַד־פִינוּקְיָא וְקַפְרוֹס וְאַנְטְיוֹכְיָא וְלֹא דִבְּרוּ אֶת־הַדָּבָר כִּי אִם־אֶל־הַיְּהוּדִים לְבַדָּם |
20 Ἦσαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι, οἵτινες ἐλθόντες εἰς Ἀντιόχειαν ἐλάλουν καὶ πρὸς τοὺς Ἑλληνιστὰς εὐαγγελιζόμενοι τὸν κύριον Ἰησοῦν. | 20 וַיְהִי בְתוֹכָם אַנְשֵׁי קַפְרוֹס וְקוּרִינִי אֲשֶׁר בָּאוּ אֶל־אַנְטְיוֹכְיָא וַיְדַבְּרוּ גַם־אֶל־הַיְּוָנִים וַיְבַשְּׂרוּ אֹתָם אֶת־הָאָדוֹן יֵשׁוּעַ |
21 καὶ ἦν χεὶρ κυρίου μετ’ αὐτῶν, πολύς τε ἀριθμὸς ὁ πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὸν κύριον. | 21 וַתְּהִי עִמָּהֶם יַד־יְהוָֹה וּמִסְפָּר רַב הֶאֱמִינוּ וַיָּשׁוּבוּ אֶל־הָאָדוֹן |
22 Ἠκούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς οὔσης ἐν Ἰερουσαλὴμ περὶ αὐτῶν καὶ ἐξαπέστειλαν Βαρναβᾶν [διελθεῖν] ἕως Ἀντιοχείας. | 22 וַיִּשָּׁמַע הַדָּבָר בְּאָזְנֵי הַקְּהִלָּה אֲשֶׁר בִּירוּשָׁלָיִם וַיִּשְׁלְחוּ אֶת־בַּר־נַבָּא אֶל־אַנְטְיוֹכְיָא |
23 ὃς παραγενόμενος καὶ ἰδὼν τὴν χάριν [τὴν] τοῦ θεοῦ, ἐχάρη καὶ παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν τῷ κυρίῳ, | 23 וַיָּבֹא שָׁמָּה וַיִּשְׂמַח כִּרְאֹתוֹ אֶת־חֶסֶד הָאֱלֹהִים וַיַּזְהֵר אֶת־כֻּלָּם לְדָבְקָה בָאָדוֹן בְּלֵב נָכוֹן |
24 ὅτι ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης πνεύματος ἁγίου καὶ πίστεως. καὶ προσετέθη ὄχλος ἱκανὸς τῷ κυρίῳ. | 24 כִּי אִישׁ טוֹב הָיָה וּמָלֵא רוּחַ הַקֹּדֶשׁ וֶאֱמוּנָה וַיֵּאָסְפוּ לָאָדוֹן עַם רָב |
25 Ἐξῆλθεν δὲ εἰς Ταρσὸν ἀναζητῆσαι Σαῦλον, | 25 וַיֵּלֶךְ בַּר־נַבָּא מִשָּׁם אֶל־טַרְסוֹס לְבַקֵּשׁ אֶת־שָׁאוּל וַיִּמְצָא אֹתוֹ וַיְבִיאֵהוּ אֶל־אַנְטְיוֹכְיָה |
26 καὶ εὑρὼν ἤγαγεν εἰς Ἀντιόχειαν. ἐγένετο δὲ αὐτοῖς καὶ ἐνιαυτὸν ὅλον συναχθῆναι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ διδάξαι ὄχλον ἱκανόν, χρηματίσαι τε πρώτως ἐν Ἀντιοχείᾳ τοὺς μαθητὰς Χριστιανούς. | 26 וַיִּהְיוּ ישְׁבִים יַחַד בַּקְּהִלָּה שָׁנָה תְמִימָה וּמְלַמְּדִים עַם רָב אָז הוּחַל בְּאַנְטְיוֹכְיָא לִקְרֹא אֶת־הַתַּלְמִידִים בְּשֵׁם מְשִׁיחִיִּים |
27 Ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις κατῆλθον ἀπὸ Ἱεροσολύμων προφῆται εἰς Ἀντιόχειαν. | 27 וַיְהִי בַּיָּמִים הָהֵם וַיָּבֹאוּ נְבִיאִים מִירוּשָׁלַיִם אֶל־אַנְטְיוֹכְיָא |
28 ἀναστὰς δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν ὀνόματι Ἅγαβος ἐσήμανεν διὰ τοῦ πνεύματος λιμὸν μεγάλην μέλλειν ἔσεσθαι ἐφ’ ὅλην τὴν οἰκουμένην, ἥτις ἐγένετο ἐπὶ Κλαυδίου. | 28 וַיָּקָם אֶחָד מֵהֶם וּשְׁמוֹ אֲגָבוֹס וַיַּגֵּד עַל־פִּי הָרוּחַ כִּי רָעָב גָּדוֹל יָבוֹא עַל־כָּל־ישְׁבֵי תֵבֵל וַיְהִי־כֵן בִּימֵי קְלוֹדְיוֹס |
29 τῶν δὲ μαθητῶν, καθὼς εὐπορεῖτό τις, ὥρισαν ἕκαστος αὐτῶν εἰς διακονίαν πέμψαι τοῖς κατοικοῦσιν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀδελφοῖς· | 29 וַיִּוָּעֲצוּ הַתַּלְמִידִים לִשְׁלֹחַ אִישׁ אִישׁ מֵאֲשֶׁר תַּשִּׂיג יָדוֹ לְעֶזְרַת הָאַחִים הַיּשְׁבִים בִּיהוּדָה |
30 ὃ καὶ ἐποίησαν ἀποστείλαντες πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χειρὸς Βαρναβᾶ καὶ Σαύλου. | 30 וְכֵן גַּם־עָשֹוּ וַיִּשְׁלְחוּ אֶל־הַזְּקֵנִים עַל־יְדֵי בַּר־נַבָּא וְשָׁאוּל |