ΝΑΟΥΜ - Naum - Nahum 1

LXX	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 λημμα νινευη βιβλιον ορασεως ναουμ του ελκεσαιου	1 Ausspruch über Ninive. Das Buch der Visionen Nahums aus Elkosch.
2 θεος ζηλωτης και εκδικων κυριος εκδικων κυριος μετα θυμου εκδικων κυριος τους υπεναντιους αυτου και εξαιρων αυτος τους εχθρους αυτου	2 Ein eifernder und rächender Gott ist der Herr. Der Herr übt Rache und ist voll Zorn. Der Herr übt Rache an seinen Gegnern und hält fest am Zorn gegen seine Feinde.
3 κυριος μακροθυμος και μεγαλη η ισχυς αυτου και αθωων ουκ αθωωσει κυριος εν συντελεια και εν συσσεισμω η οδος αυτου και νεφελαι κονιορτος ποδων αυτου	3 Der Herr ist langmütig und von großer Macht; doch lässt der Herr gewiss keinen ungestraft. In Wirbel und Sturm nimmt er seinen Weg, die Wolken sind der Staub seiner Füße.
4 απειλων θαλασση και ξηραινων αυτην και παντας τους ποταμους εξερημων ωλιγωθη η βασανιτις και ο καρμηλος και τα εξανθουντα του λιβανου εξελιπεν	4 Er droht dem Meer und macht es trocken, alle Flüsse lässt er versiegen. Welk sind Baschan und Karmel, auch die Blüten des Libanon sind verwelkt.
5 τα ορη εσεισθησαν απ' αυτου και οι βουνοι εσαλευθησαν και ανεσταλη η γη απο προσωπου αυτου η συμπασα και παντες οι κατοικουντες εν αυτη	5 Berge beben vor ihm und Hügel geraten ins Wanken. Die Welt schreit vor ihm auf, die Erde und all ihre Bewohner.
6 απο προσωπου οργης αυτου τις υποστησεται και τις αντιστησεται εν οργη θυμου αυτου ο θυμος αυτου τηκει αρχας και αι πετραι διεθρυβησαν απ' αυτου	6 Vor seinem Groll - wer kann da bestehen? Wer hält stand in der Glut seines Zorns? Sein Grimm greift um sich wie Feuer und die Felsen bersten vor ihm.
7 χρηστος κυριος τοις υπομενουσιν αυτον εν ημερα θλιψεως και γινωσκων τους ευλαβουμενους αυτον	7 Gut ist der Herr, eine feste Burg am Tag der Not. Er kennt alle, die Schutz suchen bei ihm.
8 και εν κατακλυσμω πορειας συντελειαν ποιησεται τους επεγειρομενους και τους εχθρους αυτου διωξεται σκοτος	8 Doch in reißender Flut macht er seinen Gegnern ein Ende und Finsternis verfolgt seine Feinde.
9 τι λογιζεσθε επι τον κυριον συντελειαν αυτος ποιησεται ουκ εκδικησει δις επι το αυτο εν θλιψει	9 Was plant ihr gegen den Herrn? Er macht doch ein Ende. Es soll nicht wieder Not aufkommen.
10 οτι εως θεμελιου αυτων χερσωθησεται και ως σμιλαξ περιπλεκομενη βρωθησεται και ως καλαμη ξηρασιας μεστη	10 Wie dichtes Dornengestrüpp und wie wirres Windengerank werden sie verbrannt, wie dürre Spreu; nichts bleibt übrig.
11 εκ σου εξελευσεται λογισμος κατα του κυριου πονηρα λογιζομενος εναντια	11 Von dir stammt der Mann, der Böses plant gegen den Herrn, der Übles im Schild führt.
12 ταδε λεγει κυριος καταρχων υδατων πολλων και ουτως διασταλησονται και η ακοη σου ουκ ενακουσθησεται ετι	12 So spricht der Herr: Auch wenn sie unversehrt sind und zahlreich, sie werden abgeschnitten, sie gehen vorüber. Habe ich dich auch gedemütigt, ich werde dich nicht mehr demütigen.
13 και νυν συντριψω την ραβδον αυτου απο σου και τους δεσμους σου διαρρηξω	13 Ja, jetzt zerbreche ich sein Joch, das auf dir lastet, und deine Fesseln werde ich sprengen.
14 και εντελειται υπερ σου κυριος ου σπαρησεται εκ του ονοματος σου ετι εξ οικου θεου σου εξολεθρευσω τα γλυπτα και χωνευτα θησομαι ταφην σου οτι ταχεις	14 Der Herr hat über dich bestimmt: Von dir soll es keinen Nachkommen mehr geben. Aus dem Haus deines Gottes reiße ich Götze und Gussbild. Ich schaufle dein Grab; denn du bist verächtlich geworden.