ΜΙΧΑΙΑΣ - Michea - Micah 2

LXX	NOVA VULGATA
1 εγενοντο λογιζομενοι κοπους και εργαζομενοι κακα εν ταις κοιταις αυτων και αμα τη ημερα συνετελουν αυτα διοτι ουκ ηραν προς τον θεον τας χειρας αυτων	1 Vae, qui cogitant iniquitatem et operantur malum in cubilibus suis! In luce matutina faciunt illud, quoniam est in potestate manus eorum.
2 και επεθυμουν αγρους και διηρπαζον ορφανους και οικους κατεδυναστευον και διηρπαζον ανδρα και τον οικον αυτου ανδρα και την κληρονομιαν αυτου	2 Concupiscunt agros, et violenter tollunt, domos, et rapiunt. Et opprimunt virum et domum eius, hominem et hereditatem eius.
3 δια τουτο ταδε λεγει κυριος ιδου εγω λογιζομαι επι την φυλην ταυτην κακα εξ ων ου μη αρητε τους τραχηλους υμων και ου μη πορευθητε ορθοι εξαιφνης οτι καιρος πονηρος εστιν	3 Idcirco haec dicit Dominus: “ Ecce ego cogito super familiam istam malum, unde non auferetis colla vestra; et non ambulabitis erecti, quoniam tempus pessimum est.
4 εν τη ημερα εκεινη λημφθησεται εφ' υμας παραβολη και θρηνηθησεται θρηνος εν μελει λεγων ταλαιπωρια εταλαιπωρησαμεν μερις λαου μου κατεμετρηθη εν σχοινιω και ουκ ην ο κωλυσων αυτον του αποστρεψαι οι αγροι ημων διεμερισθησαν	4 In die illa sumetur super vos parabola, et assumetur lamentum dicentium: “Depopulatione vastati sumus; pars populi mei commutatur, quam nemo ei restituet; infideli regiones nostrae dividuntur”.
5 δια τουτο ουκ εσται σοι βαλλων σχοινιον εν κληρω εν εκκλησια κυριου	5 Propter hoc non erit tibi mittens funiculum sortis in coetu Domini ”.
6 μη κλαιετε δακρυσιν μηδε δακρυετωσαν επι τουτοις ου γαρ απωσεται ονειδη	6 “ Ne vaticinemini! ”. “ Vaticinentur, non vaticinentur de his, non cedet confusio! ”.
7 ο λεγων οικος ιακωβ παρωργισεν πνευμα κυριου ει ταυτα τα επιτηδευματα αυτου εστιν ουχ οι λογοι αυτου εισιν καλοι μετ' αυτου και ορθοι πεπορευνται	7 Numquid maledicta est domus Iacob? Numquid abbreviatus est spiritus Domini, aut tales sunt actiones eius? Nonne verba eius bona sunt cum eo, qui recte graditur?
8 και εμπροσθεν ο λαος μου εις εχθραν αντεστη κατεναντι της ειρηνης αυτου την δοραν αυτου εξεδειραν του αφελεσθαι ελπιδα συντριμμον πολεμου	8 Vos autem contra populum meum ut adversarium consurgitis. Desuper tunica pallium tollitis ei; qui transibant fiducialiter, fiunt quasi bello capti.
9 δια τουτο ηγουμενοι λαου μου απορριφησονται εκ των οικιων τρυφης αυτων δια τα πονηρα επιτηδευματα αυτων εξωσθησαν εγγισατε ορεσιν αιωνιοις	9 Mulieres populi mei eicitis de domo deliciarum suarum; a parvulis earum aufertis decorem meum in perpetuum.
10 αναστηθι και πορευου οτι ουκ εστιν σοι αυτη η αναπαυσις ενεκεν ακαθαρσιας διεφθαρητε φθορα	10 “ Surgite et ite, quia non habetis hic requiem! ”. Propter immunditiam peribitis perditione pessima.
11 κατεδιωχθητε ουδενος διωκοντος πνευμα εστησεν ψευδος εσταλαξεν σοι εις οινον και μεθυσμα και εσται εκ της σταγονος του λαου τουτου	11 Si esset vir vento excitatus et mendacium loqueretur: “ Vaticinabor tibi de vino et sicera ”, hic esset vates populi istius.
12 συναγομενος συναχθησεται ιακωβ συν πασιν εκδεχομενος εκδεξομαι τους καταλοιπους του ισραηλ επι το αυτο θησομαι την αποστροφην αυτων ως προβατα εν θλιψει ως ποιμνιον εν μεσω κοιτης αυτων εξαλουνται εξ ανθρωπων	12 Congregatione congregabo, Iacob, totum te; in unum conducam reliquias Israel, pariter ponam illum quasi gregem in ovili, quasi pecus in medio pascuae; et tumultuabuntur a multitudine hominum.
13 δια της διακοπης προ προσωπου αυτων διεκοψαν και διηλθον πυλην και εξηλθον δι' αυτης και εξηλθεν ο βασιλευς αυτων προ προσωπου αυτων ο δε κυριος ηγησεται αυτων	13 Ascendet enim pandens iter ante eos; erumpent et transibunt portam, egredientur per eam. Et transibit rex eorum coram eis, et Dominus in capite eorum.