ΑΡΙΘΜΟΙ - Numeri - Numbers 32

LXX	BIBBIA TINTORI
1 και κτηνη πληθος ην τοις υιοις ρουβην και τοις υιοις γαδ πληθος σφοδρα και ειδον την χωραν ιαζηρ και την χωραν γαλααδ και ην ο τοπος τοπος κτηνεσιν	1 Or i figli di Ruben e di Gad, che avevano molto gregge ed immensa dovizia di bestiame, avendo veduto come le terre di Iazer e di Galaad erano atte ai pascoli,
2 και προσελθοντες οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ ειπαν προς μωυσην και προς ελεαζαρ τον ιερεα και προς τους αρχοντας της συναγωγης λεγοντες	2 si presentarono a Mosè, al sacerdote Eleazaro ed ai principi della moltitudine e dissero:
3 αταρωθ και δαιβων και ιαζηρ και ναμβρα και εσεβων και ελεαλη και σεβαμα και ναβαυ και βαιαν	3 « Atarot, Dibon, Iazer, Nemra, Esebon, Eleale, Saban, Nebo e Beon,
4 την γην ην παρεδωκεν κυριος ενωπιον των υιων ισραηλ γη κτηνοτροφος εστιν και τοις παισιν σου κτηνη υπαρχει	4 terre dal Signore colpite davanti ai figli d'Israele, son floridissime di pascoli, e noi tuoi sia vi abbiamo numeroso bestiame;
5 και ελεγον ει ευρομεν χαριν ενωπιον σου δοθητω η γη αυτη τοις οικεταις σου εν κατασχεσει και μη διαβιβασης ημας τον ιορδανην	5 Ti preghiamo adunque, se abbiamo trovata grazia, dinanzi a te, di darla in possesso ai tuoi servi, senza farci passare il Giordano ».
6 και ειπεν μωυσης τοις υιοις γαδ και τοις υιοις ρουβην οι αδελφοι υμων πορευονται εις πολεμον και υμεις καθησεσθε αυτου	6 Mosè rispose loro: « Dovrebbero dunque andare alla guerra i vostri fratelli, mentre voi ve ne starete qui in riposo?
7 και ινα τι διαστρεφετε τας διανοιας των υιων ισραηλ μη διαβηναι εις την γην ην κυριος διδωσιν αυτοις	7 Perché scoraggiate i figli d'Israele, togliendo loro l'ardire di passar nel paese che il Signore darà loro?
8 ουχ ουτως εποιησαν οι πατερες υμων οτε απεστειλα αυτους εκ καδης βαρνη κατανοησαι την γην	8 Non fecero così i vostri padri, quando io da Cadesbarne mandai ad esplorare il paese?
9 και ανεβησαν φαραγγα βοτρυος και κατενοησαν την γην και απεστησαν την καρδιαν των υιων ισραηλ οπως μη εισελθωσιν εις την γην ην εδωκεν κυριος αυτοις	9 Dopo esser giunti fino alla valle del Grappolo ed aver girato tutto il paese, scoraggiarono i figli d'Israele in modo da non farli entrare nella terra che loro diede il Signore.
10 και ωργισθη θυμω κυριος εν τη ημερα εκεινη και ωμοσεν λεγων	10 Il quale, sdegnato, giurò e disse:
11 ει οψονται οι ανθρωποι ουτοι οι αναβαντες εξ αιγυπτου απο εικοσαετους και επανω οι επισταμενοι το κακον και το αγαθον την γην ην ωμοσα τω αβρααμ και ισαακ και ιακωβ ου γαρ συνεπηκολουθησαν οπισω μου	11 « Da venti anni in su, questi uomini usciti dall'Egitto non vedranno la, terra, da, me promessa, con giuramento ad Abramo, ad Isacco e a Giacobbe; perche non mi han voluto seguire,
12 πλην χαλεβ υιος ιεφοννη ο διακεχωρισμενος και ιησους ο του ναυη οτι συνεπηκολουθησεν οπισω κυριου	12 eccetto Caleb figlio di Cenezeo e Giosuè figlio di Nun, i quali hanno adempiuto la mia volontà ».
13 και ωργισθη θυμω κυριος επι τον ισραηλ και κατερρομβευσεν αυτους εν τη ερημω τεσσαρακοντα ετη εως εξανηλωθη πασα η γενεα οι ποιουντες τα πονηρα εναντι κυριου	13 Sdegnato contro Israele, il Signore lo ha fatto andare errando pel deserto quarant'anni, fino a tanto che non fosse consumata, quella generazione che aveva fatto il male dinanzi a lui.
14 ιδου ανεστητε αντι των πατερων υμων συστρεμμα ανθρωπων αμαρτωλων προσθειναι ετι επι τον θυμον της οργης κυριου επι ισραηλ	14 « Ed ecco ora, sorger voi in luogo dei vostri padri, rampolli e schiatta di uomini peccatori, ad accrescere il furor del Signori, contro Israele.
15 οτι αποστραφησεσθε απ' αυτου προσθειναι ετι καταλιπειν αυτον εν τη ερημω και ανομησετε εις ολην την συναγωγην ταυτην	15 Se voi non volete seguirlo, egli abbandonerà il popolo nel deserto, e sarete la causa dello sterminio di tutti ».
16 και προσηλθον αυτω και ελεγον επαυλεις προβατων οικοδομησωμεν ωδε τοις κτηνεσιν ημων και πολεις ταις αποσκευαις ημων	16 Ma essi, accostandosi più da vicino dissero: « Noi costruiremo dei recinti per le pecore, delle stalle per i bestiami e delle città fortificate per i vostri figlioli;
17 και ημεις ενοπλισαμενοι προφυλακη προτεροι των υιων ισραηλ εως αν αγαγωμεν αυτους εις τον εαυτων τοπον και κατοικησει η αποσκευη ημων εν πολεσιν τετειχισμεναις δια τους κατοικουντας την γην	17 ma poi armati e in ordine combatteremo alla testa dei figli d'Israele, fino a che non li avremo introdotti nei luoghi loro. I nostri figlioli e tutto ciò che possiamo avere resteranno nelle città fortificate, a causa delle insidie degli abitanti.
18 ου μη αποστραφωμεν εις τας οικιας ημων εως αν καταμερισθωσιν οι υιοι ισραηλ εκαστος εις την κληρονομιαν αυτου	18 Non torneremo alle nostre case,finché i figli d'Israele non siano in possesso della loro eredità;
19 και ουκετι κληρονομησωμεν εν αυτοις απο του περαν του ιορδανου και επεκεινα οτι απεχομεν τους κληρους ημων εν τω περαν του ιορδανου εν ανατολαις	19 e non cercheremo nulla al di là del Giordano, perchè abbiamo già la nostra parte ad oriente di esso».
20 και ειπεν προς αυτους μωυσης εαν ποιησητε κατα το ρημα τουτο εαν εξοπλισησθε εναντι κυριου εις πολεμον	20 Mosè rispose loro: « Se fate quanto promettete, se andate pronti alla battaglia davanti al Signore,
21 και παρελευσεται υμων πας οπλιτης τον ιορδανην εναντι κυριου εως αν εκτριβη ο εχθρος αυτου απο προσωπου αυτου	21 se ogni guerriero passa il Giordano, finche il Signore non abbia distrutti i suoi nemici
22 και κατακυριευθη η γη εναντι κυριου και μετα ταυτα αποστραφησεσθε και εσεσθε αθωοι εναντι κυριου και απο ισραηλ και εσται η γη αυτη υμιν εν κατασχεσει εναντι κυριου	22 e assoggettata tutta quella terra, allora voi sarete senza colpa davanti al Signore e a Israele, e il paese che desiderate sarà di vostra proprietà davanti al Signore.
23 εαν δε μη ποιησητε ουτως αμαρτησεσθε εναντι κυριου και γνωσεσθε την αμαρτιαν υμων οταν υμας καταλαβη τα κακα	23 Ma se non farete quanto dite, senza dubbio peccherete contro il Signore, e sappiate che il vostro peccato vi arriverà.
24 και οικοδομησετε υμιν αυτοις πολεις τη αποσκευη υμων και επαυλεις τοις κτηνεσιν υμων και το εκπορευομενον εκ του στοματος υμων ποιησετε	24 Edificate adunque delle città per i vostri figli, dei recinti e delle stalle per le pecore e per i bestiami, e poi adempite la vostra promessa ».
25 και ειπαν οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ προς μωυσην λεγοντες οι παιδες σου ποιησουσιν καθα ο κυριος ημων εντελλεται	25 E i figli di Gad e di Ruben dissero a Mosè: « Noi siamo tuoi servi, e faremo quanto il nostro Signore comanda:
26 η αποσκευη ημων και αι γυναικες ημων και παντα τα κτηνη ημων εσονται εν ταις πολεσιν γαλααδ	26 lasciati i nostri figli, le donne, i greggi e i bestiami nelle città di Galaad,
27 οι δε παιδες σου παρελευσονται παντες ενωπλισμενοι και εκτεταγμενοι εναντι κυριου εις τον πολεμον ον τροπον ο κυριος λεγει	27 noi tutti, tuoi servi, andremo armati alla guerra come tu, o Signore, dici ».
28 και συνεστησεν αυτοις μωυσης ελεαζαρ τον ιερεα και ιησουν υιον ναυη και τους αρχοντας πατριων των φυλων ισραηλ	28 Allora Mosè, dando gli ordini al sacerdote Eleazaro, a Giosuè figlio di Nun e ai capi delle famiglie delle tribù d'Israele, disse loro:
29 και ειπεν προς αυτους μωυσης εαν διαβωσιν οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ μεθ' υμων τον ιορδανην πας ενωπλισμενος εις πολεμον εναντι κυριου και κατακυριευσητε της γης απεναντι υμων και δωσετε αυτοις την γην γαλααδ εν κατασχεσει	29 « Se i figli di Gad e i figli di Ruben, tutti armati per combattere davanti al Signore, passeranno con voi il Giordano, quando avrete assoggettato il paese, date loro come proprietà la terra di Galaad;
30 εαν δε μη διαβωσιν ενωπλισμενοι μεθ' υμων εις τον πολεμον εναντι κυριου και διαβιβασετε την αποσκευην αυτων και τας γυναικας αυτων και τα κτηνη αυτων προτερα υμων εις γην χανααν και συγκατακληρονομηθησονταιvξ εν υμιν εν τη γη χανααν	30 ma se non vorran passare armati con voi nella terra di Canaan, abbian tra voi la loro dimora ».
31 και απεκριθησαν οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ λεγοντες οσα ο κυριος λεγει τοις θεραπουσιν αυτου ουτως ποιησομεν	31 Il figli di Gad e di Ruben risposero: «Faremo come il Signore ha detto ai suoi servi:
32 ημεις διαβησομεθα ενωπλισμενοι εναντι κυριου εις γην χανααν και δωσετε την κατασχεσιν ημιν εν τω περαν του ιορδανου	32 andremo armati davanti al Signore nella terra di Canaan, riconoscendo d'aver già ricevuta la nostra porzione di qua dal Giordano ».
33 και εδωκεν αυτοις μωυσης τοις υιοις γαδ και τοις υιοις ρουβην και τω ημισει φυλης μανασση υιων ιωσηφ την βασιλειαν σηων βασιλεως αμορραιων και την βασιλειαν ωγ βασιλεως της βασαν την γην και τας πολεις συν τοις οριοις αυτης πολεις της γης κυκλω	33 Mosè adunque diede ai figli di Gad, ai figli di Ruben e alla metà della tribù di Manasse, figlio di Giuseppe, il regno di Sehon re degli Amorrei e il regno di Og re di Basan: la loro terra colle città e dintorni.
34 και ωκοδομησαν οι υιοι γαδ την δαιβων και την αταρωθ και την αροηρ	34 Cosi i figli di Gad riedificarono Dibon, Ataron, Aroer,
35 και την σωφαρ και την ιαζηρ και υψωσαν αυτας	35 Etrot, Sofan, Tazer, legbaa,
36 και την ναμβραν και την βαιθαραν πολεις οχυρας και επαυλεις προβατων	36 Betnemra e Betaran: città forti e recinti per i loro bestiami.
37 και οι υιοι ρουβην ωκοδομησαν την εσεβων και ελεαλη και καριαθαιμ	37 E i figli di Ruben edificarono Esebon, Eleale, Cariatami,
38 και την βεελμεων περικεκυκλωμενας και την σεβαμα και επωνομασαν κατα τα ονοματα αυτων τα ονοματα των πολεων ας ωκοδομησαν	38 Nabo, Baalmeon, con nomi cambiati, e Sabama, e posero i nomi loro alle città edificate.
39 και επορευθη υιος μαχιρ υιου μανασση εις γαλααδ και ελαβεν αυτην και απωλεσεν τον αμορραιον τον κατοικουντα εν αυτη	39 Poi i figli di Machir, figlio di Manasse, andarono nella terra di Galaad, la devastarono e uccisero gli Amorrei che l'abitavano.
40 και εδωκεν μωυσης την γαλααδ τω μαχιρ υιω μανασση και κατωκησεν εκει	40 E Mosè diede la terra dì Galaad a Machir, figlio di Manasse, che l'abitò.
41 και ιαιρ ο του μανασση επορευθη και ελαβεν τας επαυλεις αυτων και επωνομασεν αυτας επαυλεις ιαιρ	41 Anche Iair, figlio di Manasse, andò ed occupò i suoi villaggi, ai quali diede il nome di Havot-Iair, cioè villaggi di Iair.
42 και ναβαυ επορευθη και ελαβεν την κανααθ και τας κωμας αυτης και επωνομασεν αυτας ναβωθ εκ του ονοματος αυτου	42 Anche Nobe andò e prese Canai coi suoi villaggi, e le diede il suo nome di Nobe.