ΙΕΡΕΜΙΑΣ - Geremia - Jeremiah 14

LXX	JERUSALEM
1 και εγενετο λογος κυριου προς ιερεμιαν περι της αβροχιας	1 Parole de Yahvé qui fut adressée à Jérémie à l'occasion de la sécheresse.
2 επενθησεν η ιουδαια και αι πυλαι αυτης εκενωθησαν και εσκοτωθησαν επι της γης και η κραυγη της ιερουσαλημ ανεβη	2 Juda est dans le deuil et ses villes languissent: elles s'abîment vers la terre, le cri de Jérusalems'élève.
3 και οι μεγιστανες αυτης απεστειλαν τους νεωτερους αυτων εφ' υδωρ ηλθοσαν επι τα φρεατα και ουχ ευροσαν υδωρ και απεστρεψαν τα αγγεια αυτων κενα	3 Les riches envoient les petites gens chercher de l'eau: Ils arrivent aux citernes, ils ne trouvent pointd'eau, ils reviennent avec leurs cruches vides. Ils sont honteux et humiliés et se voilent la tête.
4 και τα εργα της γης εξελιπεν οτι ουκ ην υετος ησχυνθησαν γεωργοι επεκαλυψαν την κεφαλην αυτων	4 Parce que le sol est tout crevassé, car la pluie manque au pays, les laboureurs, honteux, se voilentla tête.
5 και ελαφοι εν αγρω ετεκον και εγκατελιπον οτι ουκ ην βοτανη	5 Même la biche, dans la campagne, a mis bas et abandonné son petit, tant l'herbe fait défaut;
6 ονοι αγριοι εστησαν επι ναπας ειλκυσαν ανεμον εξελιπον οι οφθαλμοι αυτων οτι ουκ ην χορτος απο λαου αδικιας	6 les onagres, dressés sur les hauteurs, hument l'air comme des chacals: leurs yeux s'obscurcissentfaute de verdure.
7 ει αι αμαρτιαι ημων αντεστησαν ημιν κυριε ποιησον ημιν ενεκεν σου οτι πολλαι αι αμαρτιαι ημων εναντιον σου οτι σοι ημαρτομεν	7 Si nos fautes parlent contre nous, agis, Yahvé, pour l'honneur de ton Nom! Oui, nombreuses furentnos rébellions, nous avons péché contre toi.
8 υπομονη ισραηλ κυριε και σωζεις εν καιρω κακων ινα τι εγενηθης ωσει παροικος επι της γης και ως αυτοχθων εκκλινων εις καταλυμα	8 Espoir d'Israël, Yahvé, son Sauveur en temps de détresse, pourquoi es-tu comme un étranger en cepays, comme un voyageur qui fait un détour pour la nuit?
9 μη εση ωσπερ ανθρωπος υπνων η ως ανηρ ου δυναμενος σωζειν και συ εν ημιν ει κυριε και το ονομα σου επικεκληται εφ' ημας μη επιλαθη ημων	9 Pourquoi ressembles-tu à un homme hébété, à un guerrier incapable de sauver? Pourtant tu es aumilieu de nous, Yahvé, et nous sommes appelés par ton nom. Ne nous délaisse pas!
10 ουτως λεγει κυριος τω λαω τουτω ηγαπησαν κινειν ποδας αυτων και ουκ εφεισαντο και ο θεος ουκ ευδοκησεν εν αυτοις νυν μνησθησεται των αδικιων αυτων	10 Ainsi parle Yahvé au sujet de ce peuple: Ils aiment courir en tous sens, ils n'épargnent point leursjambes! Mais Yahvé ne les agrée pas; maintenant il va se souvenir de leur faute et châtier leur péché.
11 και ειπεν κυριος προς με μη προσευχου περι του λαου τουτου εις αγαθα	11 Et Yahvé me dit: "N'intercède pas en faveur de ce peuple, pour son bonheur.
12 οτι εαν νηστευσωσιν ουκ εισακουσομαι της δεησεως αυτων και εαν προσενεγκωσιν ολοκαυτωματα και θυσιας ουκ ευδοκησω εν αυτοις οτι εν μαχαιρα και εν λιμω και εν θανατω εγω συντελεσω αυτους	12 Même s'ils jeûnent, je n'écouterai pas leur supplication; même s'ils présentent holocaustes etoblations, je ne les agréerai pas, mais par l'épée, la famine et la peste je veux les exterminer."
13 και ειπα ω κυριε ιδου οι προφηται αυτων προφητευουσιν και λεγουσιν ουκ οψεσθε μαχαιραν ουδε λιμος εσται εν υμιν οτι αληθειαν και ειρηνην δωσω επι της γης και εν τω τοπω τουτω	13 Et je répondis: "Ah! Seigneur Yahvé! Voici que les prophètes leur disent: vous ne verrez pasl'épée, la famine ne vous atteindra pas; mais je vous octroierai une paix véritable en ce lieu."
14 και ειπεν κυριος προς με ψευδη οι προφηται προφητευουσιν επι τω ονοματι μου ουκ απεστειλα αυτους και ουκ ενετειλαμην αυτοις και ουκ ελαλησα προς αυτους οτι ορασεις ψευδεις και μαντειας και οιωνισματα και προαιρεσεις καρδιας αυτων αυτοι προφητευουσιν υμιν	14 Alors Yahvé me dit: "C'est le mensonge que ces prophètes prophétisent en mon nom; je ne les aipas envoyés, je ne leur ai rien ordonné, je ne leur ai point parlé. Visions de mensonge, divinations creuses,rêveries de leur coeur, voilà ce qu'ils vous prophétisent.
15 δια τουτο ταδε λεγει κυριος περι των προφητων των προφητευοντων επι τω ονοματι μου ψευδη και εγω ουκ απεστειλα αυτους οι λεγουσιν μαχαιρα και λιμος ουκ εσται επι της γης ταυτης εν θανατω νοσερω αποθανουνται και εν λιμω συντελεσθησονται οι προφηται	15 C'est pourquoi, ainsi parle Yahvé: Ces prophètes qui prophétisent en mon nom, alors que je ne lesai pas envoyés, et qui racontent qu'il n'y aura en ce pays ni épée ni famine, eh bien! c'est par épée et famine qu'ilsdisparaîtront, ces prophètes-là!
16 και ο λαος οις αυτοι προφητευουσιν αυτοις και εσονται ερριμμενοι εν ταις διοδοις ιερουσαλημ απο προσωπου μαχαιρας και του λιμου και ουκ εσται ο θαπτων αυτους και αι γυναικες αυτων και οι υιοι αυτων και αι θυγατερες αυτων και εκχεω επ' αυτους τα κακα αυτων	16 Quant aux gens à qui ils prophétisent, ils seront jetés dans les rues de Jérusalem, victimes de lafamine et de l'épée; il n'y aura personne pour les enterrer, ni eux, ni leurs femmes, ni leurs fils, ni leurs filles. Jeverserai sur eux leur méchanceté!"
17 και ερεις προς αυτους τον λογον τουτον καταγαγετε επ' οφθαλμους υμων δακρυα ημερας και νυκτος και μη διαλιπετωσαν οτι συντριμματι συνετριβη θυγατηρ λαου μου και πληγη οδυνηρα σφοδρα	17 Tu leur diras cette parole: Que mes yeux versent des larmes, jour et nuit sans tarir, car d'unegrande blessure est blessée la vierge fille de mon peuple, d'une plaie très grave.
18 εαν εξελθω εις το πεδιον και ιδου τραυματιαι μαχαιρας και εαν εισελθω εις την πολιν και ιδου πονος λιμου οτι ιερευς και προφητης επορευθησαν εις γην ην ουκ ηδεισαν	18 Si je sors dans la campagne, voici des victimes de l'épée; si je rentre dans la ville, voici destorturés par la faim; tant le prophète que le prêtre sillonnent le pays: ils ne comprennent plus! -
19 μη αποδοκιμαζων απεδοκιμασας τον ιουδαν και απο σιων απεστη η ψυχη σου ινα τι επαισας ημας και ουκ εστιν ημιν ιασις υπεμειναμεν εις ειρηνην και ουκ ην αγαθα εις καιρον ιασεως και ιδου ταραχη	19 As-tu pour de bon rejeté Juda? Ou es-tu dégoûté de Sion? Pourquoi nous avoir frappés sansaucune guérison? Nous attendions la paix: rien de bon! Le temps de la guérison: voici l'épouvante!
20 εγνωμεν κυριε αμαρτηματα ημων αδικιας πατερων ημων οτι ημαρτομεν εναντιον σου	20 Nous connaissons, Yahvé, notre impiété, la faute de nos pères: oui, nous avons péché contre toi.
21 κοπασον δια το ονομα σου μη απολεσης θρονον δοξης σου μνησθητι μη διασκεδασης την διαθηκην σου την μεθ' ημων	21 Pour l'honneur de ton Nom, cesse de rejeter. Ne déshonore point le trône de ta gloire. Souviens-toi, ne romps pas ton alliance avec nous.
22 μη εστιν εν ειδωλοις των εθνων υετιζων και ει ο ουρανος δωσει πλησμονην αυτου ουχι συ ει αυτος και υπομενουμεν σε οτι συ εποιησας παντα ταυτα	22 Parmi les Vanités des païens, en est-il qui fassent pleuvoir? Est-ce le ciel qui donne l'ondée?N'est-ce pas toi, Yahvé, notre Dieu? En toi nous espérons, car c'est toi qui fais tout cela.