1 ου ποιησετε υμιν αυτοις χειροποιητα ουδε γλυπτα ουδε στηλην αναστησετε υμιν ουδε λιθον σκοπον θησετε εν τη γη υμων προσκυνησαι αυτω εγω ειμι κυριος ο θεος υμων | 1 Io sono lo vostro Iddio. Sicchè non farete idoli nè figure nè imagini, nè pietra insigne (e notabile) dirizzerete nella terra vostra per adorare. Però ch' io son lo Signore Iddio vostro. |
2 τα σαββατα μου φυλαξεσθε και απο των αγιων μου φοβηθησεσθε εγω ειμι κυριος | 2 Osservate li miei sabbati (e le mie solennitadi) e abbiate in reverenza lo mio santuario. Io son Signore. |
3 εαν τοις προσταγμασιν μου πορευησθε και τας εντολας μου φυλασσησθε και ποιησητε αυτας | 3 Se voi seguiterete li miei comandamenti e osserverete quelli e fareteli, io vi darò molte cose alli suoi tempi. |
4 και δωσω τον υετον υμιν εν καιρω αυτου και η γη δωσει τα γενηματα αυτης και τα ξυλα των πεδιων αποδωσει τον καρπον αυτων | 4 E la terra germinerà lo frutto suo, e li arbori si riempiranno di frutti. |
5 και καταλημψεται υμιν ο αλοητος τον τρυγητον και ο τρυγητος καταλημψεται τον σπορον και φαγεσθε τον αρτον υμων εις πλησμονην και κατοικησετε μετα ασφαλειας επι της γης υμων | 5 Sarà tanta la trituratura delle biade tagliate, che impedirà la vendemmia; e la vendemmia sarà tanta, che occuperà la semente; e lo vostro pane mangerete in grande abbondanza, e senza niuna paura abiterete nelle vostre terre. |
6 και πολεμος ου διελευσεται δια της γης υμων και δωσω ειρηνην εν τη γη υμων και κοιμηθησεσθε και ουκ εσται υμας ο εκφοβων και απολω θηρια πονηρα εκ της γης υμων | 6 Io darò pace in tutto lo vostro paese; e dormirete securi; io ucciderò le male bestie, e ogni coltello torrò delle (vostre carni e delle) vostre con trade. |
7 και διωξεσθε τους εχθρους υμων και πεσουνται εναντιον υμων φονω | 7 E li vostri nemici perseguiterete, e nel vostro cospetto verranno meno. |
8 και διωξονται εξ υμων πεντε εκατον και εκατον υμων διωξονται μυριαδας και πεσουνται οι εχθροι υμων εναντιον υμων μαχαιρα | 8 E cinque de' vostri ne perseguiteranno cento de loro, e cento de' vostri ne perseguiteranno dieci mila; e nel vostro cospetto tutti morranno di coltello. |
9 και επιβλεψω εφ' υμας και αυξανω υμας και πληθυνω υμας και στησω την διαθηκην μου μεθ' υμων | 9 Io vi riguarderò, e farovvi crescere e moltiplicare; e con voi fermerò questo patto. |
10 και φαγεσθε παλαια και παλαια παλαιων και παλαια εκ προσωπου νεων εξοισετε | 10 Le cose vecchie mangerete insino a tanto che verranno le nuove, e poi le getterete via. |
11 και θησω την διαθηκην μου εν υμιν και ου βδελυξεται η ψυχη μου υμας | 11 Io sì ponerò lo mio tabernacolo nel mezzo di voi, e non v'avrò a schifo. |
12 και εμπεριπατησω εν υμιν και εσομαι υμων θεος και υμεις εσεσθε μου λαος | 12 Io anderò fra voi, e sarò vostro Iddio, insino a tanto che voi sarete mio popolo. |
13 εγω ειμι κυριος ο θεος υμων ο εξαγαγων υμας εκ γης αιγυπτου οντων υμων δουλων και συνετριψα τον δεσμον του ζυγου υμων και ηγαγον υμας μετα παρρησιας | 13 Io sono quello Iddio che vi trassi della terra d'Egitto, perchè non foste loro servi, (e io vi trassi della loro servitudine), e quello il quale ruppi le catene del collo vostro, acciò che voi andaste ritti. |
14 εαν δε μη υπακουσητε μου μηδε ποιησητε τα προσταγματα μου ταυτα | 14 E se voi non mi udirete, e non farete tutti li miei comandamenti, |
15 αλλα απειθησητε αυτοις και τοις κριμασιν μου προσοχθιση η ψυχη υμων ωστε υμας μη ποιειν πασας τας εντολας μου ωστε διασκεδασαι την διαθηκην μου | 15 e se le leggi mie avrete a schifo, e lo patto ch' io ho fatto con voi non atterrete, |
16 και εγω ποιησω ουτως υμιν και επισυστησω εφ' υμας την αποριαν την τε ψωραν και τον ικτερον και σφακελιζοντας τους οφθαλμους υμων και την ψυχην υμων εκτηκουσαν και σπερειτε δια κενης τα σπερματα υμων και εδονται οι υπεναντιοι υμων | 16 io vi farò questo; ch' io vi visiterò in caldo e in fuoco, che tutti acciechi gli occhi vostri e consumi l'anime vostre. Invano seminerete i vostri semi; però ch' io gli farò divorare alli vostri nemici. |
17 και επιστησω το προσωπον μου εφ' υμας και πεσεισθε εναντιον των εχθρων υμων και διωξονται υμας οι μισουντες υμας και φευξεσθε ουθενος διωκοντος υμας | 17 lo porrò la faccia mia contro a voi, e verrete meno contro a' vostri nemici, e farovvi soggetti a chi male vi vuole, e fuggirete senza s?guitarvi persona. |
18 και εαν εως τουτου μη υπακουσητε μου και προσθησω του παιδευσαι υμας επτακις επι ταις αμαρτιαις υμων | 18 E se per questo anco non obbedirete, sette cotanto lo moltiplicherò più per li vostri peccati. |
19 και συντριψω την υβριν της υπερηφανιας υμων και θησω τον ουρανον υμιν σιδηρουν και την γην υμων ωσει χαλκην | 19 E farò venire meno la vostra superbia; io vi darò di sopra lo cielo come ferro, la terra di metallo. |
20 και εσται εις κενον η ισχυς υμων και ου δωσει η γη υμων τον σπορον αυτης και το ξυλον του αγρου υμων ου δωσει τον καρπον αυτου | 20 Sì che la vostra fatica sarà invano; la terra non farà il frutto suo, e gli arbori non daranno loro pomi. |
21 και εαν μετα ταυτα πορευησθε πλαγιοι και μη βουλησθε υπακουειν μου προσθησω υμιν πληγας επτα κατα τας αμαρτιας υμων | 21 E se voi pure vorrete andare al contrario, e non vorrete fare i miei comandamenti, io vi crescerò assai più la piaga adosso per li vostri peccati (e maledizioni). |
22 και αποστελω εφ' υμας τα θηρια τα αγρια της γης και κατεδεται υμας και εξαναλωσει τα κτηνη υμων και ολιγοστους ποιησει υμας και ερημωθησονται αι οδοι υμων | 22 E io vi manderò bestie de campi, che vi divoreranno e tutte le vostre bestie; e recheroe a nulla tutta la vostra generazione, e le vostre vie farò deserte. |
23 και επι τουτοις εαν μη παιδευθητε αλλα πορευησθε προς με πλαγιοι | 23 E se pure sarete ostinati a malfare, e non curerete della mia correzione, |
24 πορευσομαι καγω μεθ' υμων θυμω πλαγιω και παταξω υμας καγω επτακις αντι των αμαρτιων υμων | 24 vi crescerò queste piaghe sette cotanti più per li vostri peccati. |
25 και επαξω εφ' υμας μαχαιραν εκδικουσαν δικην διαθηκης και καταφευξεσθε εις τας πολεις υμων και εξαποστελω θανατον εις υμας και παραδοθησεσθε εις χειρας εχθρων | 25 E io metterò infra voi il coltello della vendetta del patto mio (per lo peccato che voi faceste). E quando voi fuggirete alle città, io metterò infra voi grande pestilenza, e metterovvi nelle mani de' vostri nemici. |
26 εν τω θλιψαι υμας σιτοδεια αρτων και πεψουσιν δεκα γυναικες τους αρτους υμων εν κλιβανω ενι και αποδωσουσιν τους αρτους υμων εν σταθμω και φαγεσθε και ου μη εμπλησθητε | 26 Poi ch' io avrò guasta (e distrutta) la vostra semente, io farò che uno forno basterà a dieci femine; tanto sarà poco lo pane; e non vi potrete torre la fame. |
27 εαν δε επι τουτοις μη υπακουσητε μου και πορευησθε προς με πλαγιοι | 27 E se per questo ancora non mi vorrete udire, e anderete pur contro me, |
28 και αυτος πορευσομαι μεθ' υμων εν θυμω πλαγιω και παιδευσω υμας εγω επτακις κατα τας αμαρτιας υμων | 28 io anderò contro a voi con furore contrario; e gastigherovvi con sette piaghe per li vostri peccati. |
29 και φαγεσθε τας σαρκας των υιων υμων και τας σαρκας των θυγατερων υμων φαγεσθε | 29 Si che voi mangerete la carne de vostri figliuoli, e le vostre figliuole. |
30 και ερημωσω τας στηλας υμων και εξολεθρευσω τα ξυλινα χειροποιητα υμων και θησω τα κωλα υμων επι τα κωλα των ειδωλων υμων και προσοχθιει η ψυχη μου υμιν | 30 lo guasterò le vostre magnificenze, e romperò li vostri idoli, e caderete nella rovina delli vostri idoli; e io vi abbominerò |
31 και θησω τας πολεις υμων ερημους και εξερημωσω τα αγια υμων και ου μη οσφρανθω της οσμης των θυσιων υμων | 31 in tanto che le vostre cittadi torneranno solitarie; e li vostri santuarii diserterò; e li vostri sacrificii non gli (esaudirò, e non gli) accetterò. |
32 και εξερημωσω εγω την γην υμων και θαυμασονται επ' αυτη οι εχθροι υμων οι ενοικουντες εν αυτη | 32 Io dispergerò la terra vostra, intanto che i vostri nemici, possedendola, se ne maraviglieranno. |
33 και διασπερω υμας εις τα εθνη και εξαναλωσει υμας επιπορευομενη η μαχαιρα και εσται η γη υμων ερημος και αι πολεις υμων εσονται ερημοι | 33 E voi farò dispersi fra le genti, e trarrò fuori il coltello; e le vostre terre saranno deserte, e le vostre cittadi guaste. |
34 τοτε ευδοκησει η γη τα σαββατα αυτης και πασας τας ημερας της ερημωσεως αυτης και υμεις εσεσθε εν τη γη των εχθρων υμων τοτε σαββατιει η γη και ευδοκησει τα σαββατα αυτης | 34 Allora piaceranno le sue feste alla terra tutti i dì della sua solitudine; quando sarete stati in terra a voi inimica, |
35 πασας τας ημερας της ερημωσεως αυτης σαββατιει α ουκ εσαββατισεν εν τοις σαββατοις υμων ηνικα κατωκειτε αυτην | 35 lei festizzerà e riposerassi nelle feste della sua solitudine; però che la non si riposò nelle vostre solennitadi, quando voi abitavate in essa. |
36 και τοις καταλειφθεισιν εξ υμων επαξω δειλιαν εις την καρδιαν αυτων εν τη γη των εχθρων αυτων και διωξεται αυτους φωνη φυλλου φερομενου και φευξονται ως φευγοντες απο πολεμου και πεσουνται ουθενος διωκοντος | 36 E quelli che rimarranno di voi, porrò terrore nelli cuori loro nelle regioni delli inimici. Ispaventerà loro lo suono delle foglie volanti; e fuggiranlo come lo coltello; cadrete, e niuno vi per seguiterà. |
37 και υπεροψεται ο αδελφος τον αδελφον ωσει εν πολεμω ουθενος κατατρεχοντος και ου δυνησεσθε αντιστηναι τοις εχθροις υμων | 37 E ciascheduno verrà meno sopra lo suo fratello, come se fosse in battaglia; niuno di voi avrà ardire di resistere alli nemici suoi. |
38 και απολεισθε εν τοις εθνεσιν και κατεδεται υμας η γη των εχθρων υμων | 38 Ma verrete meno infra le genti, e la terra [ nemica ] vi consumerà. |
39 και οι καταλειφθεντες αφ' υμων καταφθαρησονται δια τας αμαρτιας υμων εν τη γη των εχθρων αυτων τακησονται | 39 E se alcuno (di queste tribulazioni) scamperà, metterollo nella terra de' suoi nemici; e de' peccati suoi (antichi) e delli suoi padri lo punirò, |
40 και εξαγορευσουσιν τας αμαρτιας αυτων και τας αμαρτιας των πατερων αυτων οτι παρεβησαν και υπερειδον με και οτι επορευθησαν εναντιον μου πλαγιοι | 40 insino a tanto ch' egli non conoscerà la sua malizia, e [li peccati] delli suoi padri, li quali hanno fatti contro di me, e sono andati contro a me. |
41 και εγω επορευθην μετ' αυτων εν θυμω πλαγιω και απολω αυτους εν τη γη των εχθρων αυτων τοτε εντραπησεται η καρδια αυτων η απεριτμητος και τοτε ευδοκησουσιν τας αμαρτιας αυτων | 41 E io anderò sempre contro a voi, e in durrovvi nella terra delli vostri nemici, insino a tanto che (si conosceranno, e) avranno vergogna del male il quale hanno fatto. Allora oreranno per li suoi peccati. |
42 και μνησθησομαι της διαθηκης ιακωβ και της διαθηκης ισαακ και της διαθηκης αβρααμ μνησθησομαι και της γης μνησθησομαι | 42 E mi ricorderò del patto che feci insieme con Abraam, Isaac e Iacob. E ricorderommi la terra. |
43 και η γη εγκαταλειφθησεται υπ' αυτων τοτε προσδεξεται η γη τα σαββατα αυτης εν τω ερημωθηναι αυτην δι' αυτους και αυτοι προσδεξονται τας αυτων ανομιας ανθ' ων τα κριματα μου υπερειδον και τοις προσταγμασιν μου προσωχθισαν τη ψυχη αυτων | 43 La quale essendo abbandonata da loro, starà lieta nelle sue feste, sostenendo desolazione per cagione di loro. Ma loro pregheranno per lo peccato loro, perciò che hanno abbandonato la legge mia. |
44 και ουδ' ως οντων αυτων εν τη γη των εχθρων αυτων ουχ υπερειδον αυτους ουδε προσωχθισα αυτοις ωστε εξαναλωσαι αυτους του διασκεδασαι την διαθηκην μου την προς αυτους οτι εγω ειμι κυριος ο θεος αυτων | 44 Ed essendo nella terra inimica, non gli abbandonai; e non gli ebbi tanto in odio, ch' io gli lasciassi perire; e lo patto ch' io avea fatto con loro non lo ruppi. Io sono loro Iddio. |
45 και μνησθησομαι αυτων της διαθηκης της προτερας οτε εξηγαγον αυτους εκ γης αιγυπτου εξ οικου δουλειας εναντι των εθνων του ειναι αυτων θεος εγω ειμι κυριος | 45 E raccordarommi del patto ch' io feci con loro, e come io gli trassi della terra d'Egitto nel cospetto d'ogni gente, acciò ch' io fossi il loro Iddio. Io son lo Signore Iddio. E questi sono i comandamenti e le leggi ch' io pattovii coi figliuoli d'Israel nel monte Sinai (e diedi loro) per Moisè mio servo fedele (E queste cose tutte promessero loro a Dio). |
46 ταυτα τα κριματα και τα προσταγματα και ο νομος ον εδωκεν κυριος ανα μεσον αυτου και ανα μεσον των υιων ισραηλ εν τω ορει σινα εν χειρι μωυση | |