ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 56

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 ταδε λεγει κυριος φυλασσεσθε κρισιν ποιησατε δικαιοσυνην ηγγισεν γαρ το σωτηριον μου παραγινεσθαι και το ελεος μου αποκαλυφθηναι	1 Voici ce que dit Yahvé: Observez le droit et pratiquez ce qui est juste, car mon salut est proche et ma justice va se révéler.
2 μακαριος ανηρ ο ποιων ταυτα και ανθρωπος ο αντεχομενος αυτων και φυλασσων τα σαββατα μη βεβηλουν και διατηρων τας χειρας αυτου μη ποιειν αδικημα	2 Heureux le mortel qui règle ainsi sa conduite, l’homme qui s’y attache, qui respecte le sabbat au lieu de le profaner et s’abstient de tout ce qui est mal.
3 μη λεγετω ο αλλογενης ο προσκειμενος προς κυριον αφοριει με αρα κυριος απο του λαου αυτου και μη λεγετω ο ευνουχος οτι εγω ειμι ξυλον ξηρον	3 Le fils de l’étranger qui s’est attaché à Yahvé ne doit pas dire: “Yahvé me tiendra toujours à l’écart de son peuple.” Et l’eunuque ne doit pas dire: “Moi, je suis un arbre sec.”
4 ταδε λεγει κυριος τοις ευνουχοις οσοι αν φυλαξωνται τα σαββατα μου και εκλεξωνται α εγω θελω και αντεχωνται της διαθηκης μου	4 Car voici ce que dit Yahvé pour les eunuques qui respectent ses sabbats, qui choisissent de faire ce qui lui plaît et qui restent fermement attachés à mon Alliance:
5 δωσω αυτοις εν τω οικω μου και εν τω τειχει μου τοπον ονομαστον κρειττω υιων και θυγατερων ονομα αιωνιον δωσω αυτοις και ουκ εκλειψει	5 La place et la considération que je leur donnerai dans ma Maison et mes parvis, auront plus de valeur pour eux que des fils et des filles; je leur donnerai un nom éternel qui ne sera jamais effacé.
6 και τοις αλλογενεσι τοις προσκειμενοις κυριω δουλευειν αυτω και αγαπαν το ονομα κυριου του ειναι αυτω εις δουλους και δουλας και παντας τους φυλασσομενους τα σαββατα μου μη βεβηλουν και αντεχομενους της διαθηκης μου	6 Si des étrangers s’attachent à Yahvé pour le servir, s’ils aiment le nom de Yahvé et deviennent ses serviteurs, s’ils respectent le sabbat au lieu de le profaner et restent attachés à mon alliance,
7 εισαξω αυτους εις το ορος το αγιον μου και ευφρανω αυτους εν τω οικω της προσευχης μου τα ολοκαυτωματα αυτων και αι θυσιαι αυτων εσονται δεκται επι του θυσιαστηριου μου ο γαρ οικος μου οικος προσευχης κληθησεται πασιν τοις εθνεσιν	7 je les ferai venir sur ma montagne sainte, je les comblerai de joie dans ma maison de prière, et leurs holocaustes ou sacrifices seront accueillis sur mon autel. Car ma maison sera appelée Maison-de-Prière pour tous les peuples.
8 ειπεν κυριος ο συναγων τους διεσπαρμενους ισραηλ οτι συναξω επ' αυτον συναγωγην	8 Voici ce que dit le Seigneur Yahvé, qui rassemble les déportés d’Israël: J’en rassemblerai bien d’autres autour de lui, en plus de ceux qui sont déjà réunis.
9 παντα τα θηρια τα αγρια δευτε φαγετε παντα τα θηρια του δρυμου	9 Vous tous, animaux des champs, et vous toutes, bêtes de la forêt, approchez et dévorez!
10 ιδετε οτι παντες εκτετυφλωνται ουκ εγνωσαν φρονησαι παντες κυνες ενεοι ου δυνησονται υλακτειν ενυπνιαζομενοι κοιτην φιλουντες νυσταξαι	10 Tous ces guetteurs sont des aveugles qui ne savent rien, ce sont des chiens muets incapables d’aboyer, qui rêvent et s’allongent et qui aiment dormir.
11 και οι κυνες αναιδεις τη ψυχη ουκ ειδοτες πλησμονην και εισιν πονηροι ουκ ειδοτες συνεσιν παντες εν ταις οδοις αυτων εξηκολουθησαν εκαστος κατα το εαυτου	11 Oui, ce sont des chiens voraces qui n’en ont jamais assez. Ils sont pourtant des bergers, mais incapables de comprendre. Tous cherchent leur intérêt, et chacun suit son propre chemin:
	12 “Venez! Je vais chercher du vin, nous nous enivrerons de liqueurs, et demain sera comme aujourd’hui un grand, un très grand jour!”