1 εγενετο δε εν τω καιρω εκεινω εμαλακισθη εζεκιας εως θανατου και ηλθεν προς αυτον ησαιας υιος αμως ο προφητης και ειπεν προς αυτον ταδε λεγει κυριος ταξαι περι του οικου σου αποθνησκεις γαρ συ και ου ζηση | 1 En ces jours-là, Ezéchias fut atteint d'une maladie mortelle. Le prophète Isaïe, fils d'Amoç, vint luidire: "Ainsi parle Yahvé. Mets ordre à ta maison, car tu vas mourir, tu ne vivras pas." |
2 και απεστρεψεν εζεκιας το προσωπον αυτου προς τον τοιχον και προσηυξατο προς κυριον | 2 Ezéchias se tourna vers le mur et fit cette prière à Yahvé: |
3 λεγων μνησθητι κυριε ως επορευθην ενωπιον σου μετα αληθειας εν καρδια αληθινη και τα αρεστα ενωπιον σου εποιησα και εκλαυσεν εζεκιας κλαυθμω μεγαλω | 3 "Ah! Yahvé, souviens-toi, de grâce, que je me suis conduit fidèlement et en toute probité de coeurdevant toi, et que j'ai fait ce qui était bien à tes yeux." Et Ezéchias versa d'abondantes larmes. |
4 και εγενετο λογος κυριου προς ησαιαν λεγων | 4 Alors la parole de Yahvé se fit entendre à Isaïe: |
5 πορευθητι και ειπον εζεκια ταδε λεγει κυριος ο θεος δαυιδ του πατρος σου ηκουσα της φωνης της προσευχης σου και ειδον τα δακρυα σου ιδου προστιθημι προς τον χρονον σου ετη δεκα πεντε | 5 "Va dire à Ezéchias: Ainsi parle Yahvé, Dieu de ton ancêtre David. J'ai entendu ta prière, j'ai vu teslarmes. Je vais te guérir; dans trois jours, tu monteras au Temple de Yahvé. J'ajouterai quinze années à ta vie. |
6 και εκ χειρος βασιλεως ασσυριων σωσω σε και υπερ της πολεως ταυτης υπερασπιω | 6 Je te délivrerai, toi et cette ville, de la main du roi d'Assyrie, et je protégerai cette ville." |
7 τουτο δε σοι το σημειον παρα κυριου οτι ο θεος ποιησει το ρημα τουτο | 7 Isaïe répondit: "Voici, de la part de Yahvé, le signe qu'il fera ce qu'il a dit. |
8 την σκιαν των αναβαθμων ους κατεβη ο ηλιος τους δεκα αναβαθμους του οικου του πατρος σου αποστρεψω τον ηλιον τους δεκα αναβαθμους και ανεβη ο ηλιος τους δεκα αναβαθμους ους κατεβη η σκια | 8 Voici que je vais faire reculer l'ombre des degrés que le soleil a descendus sur les degrés de lachambre haute d'Achaz -- dix degrés en arrière." Et le soleil recula de dix degrés, sur les degrés qu'il avaitdescendus. |
9 προσευχη εζεκιου βασιλεως της ιουδαιας ηνικα εμαλακισθη και ανεστη εκ της μαλακιας αυτου | 9 Cantique d'Ezéchias, roi de Juda, lors de la maladie dont il fut guéri: |
10 εγω ειπα εν τω υψει των ημερων μου εν πυλαις αδου καταλειψω τα ετη τα επιλοιπα | 10 Je disais: Au midi de mes jours, je m'en vais, aux portes du shéol je serai gardé pour le reste de mesans. |
11 ειπα ουκετι μη ιδω το σωτηριον του θεου επι της γης ουκετι μη ιδω ανθρωπον | 11 Je disais: Je ne verrai pas Yahvé sur la terre des vivants, je n'aurai plus un regard pour personneparmi les habitants du monde. |
12 εκ της συγγενειας μου κατελιπον το λοιπον της ζωης μου εξηλθεν και απηλθεν απ' εμου ωσπερ ο καταλυων σκηνην πηξας το πνευμα μου παρ' εμοι εγενετο ως ιστος εριθου εγγιζουσης εκτεμειν εν τη ημερα εκεινη παρεδοθην | 12 Ma demeure est arrachée, jetée loin de moi, comme une tente de bergers; comme un tisserand j'aienroulé ma vie, il m'a séparé de la chaîne. Du point du jour jusqu'à la nuit tu m'as achevé; |
13 εως πρωι ως λεοντι ουτως τα οστα μου συνετριψεν απο γαρ της ημερας εως της νυκτος παρεδοθην | 13 j'ai crié jusqu'au matin; comme un lion, c'est ainsi qu'il broie tous mes os, du point du jour jusqu'à lanuit tu m'as achevé. |
14 ως χελιδων ουτως φωνησω και ως περιστερα ουτως μελετησω εξελιπον γαρ μου οι οφθαλμοι του βλεπειν εις το υψος του ουρανου προς τον κυριον ος εξειλατο με | 14 Comme l'hirondelle, je pépie, je gémis comme la colombe, mes yeux faiblissent à regarder en haut.Seigneur je suis accablé, viens à mon aide. |
15 και αφειλατο μου την οδυνην της ψυχης | 15 Comment parlerai-je et que lui dirai-je? Car c'est lui qui agit. Je m'avancerai toutes mes annéesdurant dans l'amertume de mon âme. |
16 κυριε περι αυτης γαρ ανηγγελη σοι και εξηγειρας μου την πνοην και παρακληθεις εζησα | 16 Le Seigneur est sur eux, ils vivent et tout ce qui est en eux est vie de son esprit. Tu me guériras, fais-moi vivre. |
17 ειλου γαρ μου την ψυχην ινα μη αποληται και απερριψας οπισω μου πασας τας αμαρτιας μου | 17 Voici que mon amertume se change en bien-être. C'est toi qui as préservé mon âme de la fosse dunéant, tu as jeté derrière toi tous mes péchés. |
18 ου γαρ οι εν αδου αινεσουσιν σε ουδε οι αποθανοντες ευλογησουσιν σε ουδε ελπιουσιν οι εν αδου την ελεημοσυνην σου | 18 Ce n'est pas le shéol qui te loue, ni la mort qui te célèbre. Ils n'espèrent plus en ta fidélité, ceux quidescendent dans la fosse. |
19 οι ζωντως ευλογησουσιν σε ον τροπον καγω απο γαρ της σημερον παιδια ποιησω α αναγγελουσιν την δικαιοσυνην σου | 19 Le vivant, le vivant lui seul te loue, comme moi aujourd'hui. Le père à ses fils fait connaître tafidélité. |
20 κυριε της σωτηριας μου και ου παυσομαι ευλογων σε μετα ψαλτηριου πασας τας ημερας της ζωης μου κατεναντι του οικου του θεου | 20 Yahvé, viens à mon aide, et nous ferons résonner nos harpes tous les jours de notre vie dans leTemple de Yahvé. |
21 και ειπεν ησαιας προς εζεκιαν λαβε παλαθην εκ συκων και τριψον και καταπλασαι και υγιης εση | 21 Isaïe dit: "Qu'on apporte un pain de figues, qu'on l'applique sur l'ulcère, et il vivra." |
22 και ειπεν εζεκιας τουτο το σημειον οτι αναβησομαι εις τον οικον κυριου του θεου | 22 Ezéchias dit: "A quel signe connaîtrai-je que je monterai au Temple de Yahvé?" |