Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 43


font
LXXBIBBIA CEI 2008
1 γαυριαμα υψους στερεωμα καθαριοτητος ειδος ουρανου εν οραματι δοξης1 Vanto del cielo è il limpido firmamento,
spettacolo celeste in una visione di gloria.
2 ηλιος εν οπτασια διαγγελλων εν εξοδω σκευος θαυμαστον εργον υψιστου2 Il sole, quando appare nel suo sorgere, proclama:
«Che meraviglia è l’opera dell’Altissimo!».
3 εν μεσημβρια αυτου αναξηραινει χωραν και εναντιον καυματος αυτου τις υποστησεται3 A mezzogiorno dissecca la terra
e di fronte al suo calore chi può resistere?
4 καμινον φυσων εν εργοις καυματος τριπλασιως ηλιος εκκαιων ορη ατμιδας πυρωδεις εκφυσων και εκλαμπων ακτινας αμαυροι οφθαλμους4 Si soffia nella fornace nei lavori a caldo,
ma il sole brucia i monti tre volte tanto;
emettendo vampe di fuoco,
facendo brillare i suoi raggi, abbaglia gli occhi.
5 μεγας κυριος ο ποιησας αυτον και εν λογοις αυτου κατεσπευσεν πορειαν5 Grande è il Signore che lo ha creato
e con le sue parole ne affretta il corso.
6 και η σεληνη εν πασιν εις καιρον αυτης αναδειξιν χρονων και σημειον αιωνος6 Anche la luna, sempre puntuale nelle sue fasi,
regola i mesi e indica il tempo.
7 απο σεληνης σημειον εορτης φωστηρ μειουμενος επι συντελειας7 Viene dalla luna l’indicazione di ogni festa,
fonte di luce che decresce fino a scomparire.
8 μην κατα το ονομα αυτης εστιν αυξανομενος θαυμαστως εν αλλοιωσει σκευος παρεμβολων εν υψει εν στερεωματι ουρανου εκλαμπων8 Da essa il mese prende nome,
mirabilmente crescendo secondo le sue fasi.
È un’insegna per le schiere in alto,
splendendo nel firmamento del cielo.
9 καλλος ουρανου δοξα αστρων κοσμος φωτιζων εν υψιστοις κυριου9 Bellezza del cielo è la gloria degli astri,
ornamento che brilla nelle altezze del Signore.
10 εν λογοις αγιου στησονται κατα κριμα και ου μη εκλυθωσιν εν φυλακαις αυτων10 Stanno agli ordini di colui che è santo, secondo il suo decreto,
non abbandonano le loro postazioni di guardia.
11 ιδε τοξον και ευλογησον τον ποιησαντα αυτο σφοδρα ωραιον εν τω αυγασματι αυτου11 Osserva l’arcobaleno e benedici colui che lo ha fatto:
quanto è bello nel suo splendore!
12 εγυρωσεν ουρανον εν κυκλωσει δοξης χειρες υψιστου ετανυσαν αυτο12 Avvolge il cielo con un cerchio di gloria,
lo hanno teso le mani dell’Altissimo.
13 προσταγματι αυτου κατεσπευσεν χιονα και ταχυνει αστραπας κριματος αυτου13 Con il suo comando fa cadere la neve
e fa guizzare i fulmini secondo il suo giudizio:
14 δια τουτο ηνεωχθησαν θησαυροι και εξεπτησαν νεφελαι ως πετεινα14 per esso si aprono i tesori celesti
e le nubi volano via come uccelli.
15 εν μεγαλειω αυτου ισχυσεν νεφελας και διεθρυβησαν λιθοι χαλαζης15 Con la sua potenza egli condensa le nuvole
e si sminuzzano i chicchi di grandine.
16 και εν οπτασια αυτου σαλευθησεται ορη εν θεληματι αυτου πνευσεται νοτος16 e al suo apparire sussultano i monti;
secondo il suo volere soffia lo scirocco,
17 φωνη βροντης αυτου ωνειδισεν γην και καταιγις βορεου και συστροφη πνευματος
18 ως πετεινα καθιπταμενα πασσει χιονα και ως ακρις καταλυουσα η καταβασις αυτης καλλος λευκοτητος αυτης εκθαυμασει οφθαλμος και επι του υετου αυτης εκστησεται καρδια18 L’occhio ammira la bellezza del suo candore
e il cuore stupisce nel vederla fioccare.
19 και παχνην ως αλα επι γης χεει και παγεισα γινεται σκολοπων ακρα19 Riversa sulla terra la brina come sale,
che gelandosi forma punte di spine.
20 ψυχρος ανεμος βορεης πνευσει και παγησεται κρυσταλλος εφ' υδατος επι πασαν συναγωγην υδατος καταλυσει και ως θωρακα ενδυσεται το υδωρ20 Soffia la gelida tramontana,
sull’acqua si condensa il ghiaccio;
esso si posa sull’intera massa d’acqua,
che si riveste come di corazza.
21 καταφαγεται ορη και ερημον εκκαυσει και αποσβεσει χλοην ως πυρ21 Egli divora i monti e brucia il deserto;
come fosse fuoco, inaridisce l’erba.
22 ιασις παντων κατα σπουδην ομιχλη δροσος απαντωσα απο καυσωνος ιλαρωσει22 Rimedio di tutto è un annuvolamento improvviso,
l’arrivo della rugiada ristora dal caldo.
23 λογισμω αυτου εκοπασεν αβυσσον και εφυτευσεν εν αυτη νησους23 Con la sua parola egli ha domato l’abisso
e vi ha piantato le isole.
24 οι πλεοντες την θαλασσαν διηγουνται τον κινδυνον αυτης και ακοαις ωτιων ημων θαυμαζομεν24 I naviganti del mare ne descrivono i pericoli,
a sentirli con i nostri orecchi restiamo stupiti;
25 και εκει τα παραδοξα και θαυμασια εργα ποικιλια παντος ζωου κτισις κητων25 là ci sono opere singolari e stupende,
esseri viventi di ogni specie e mostri marini.
26 δι' αυτον ευοδοι αγγελος αυτου και εν λογω αυτου συγκειται τα παντα26 Per lui il suo messaggero compie un felice cammino,
e per la sua parola tutto sta insieme.
27 πολλα ερουμεν και ου μη αφικωμεθα και συντελεια λογων το παν εστιν αυτος27 Potremmo dire molte cose e mai finiremmo,
ma la conclusione del discorso sia: «Egli è il tutto!».
28 δοξαζοντες που ισχυσομεν αυτος γαρ ο μεγας παρα παντα τα εργα αυτου28 Come potremmo avere la forza per lodarlo?
Egli infatti, il Grande, è al di sopra di tutte le sue opere.
29 φοβερος κυριος και σφοδρα μεγας και θαυμαστη η δυναστεια αυτου29 Il Signore è terribile e molto grande,
meravigliosa è la sua potenza.
30 δοξαζοντες κυριον υψωσατε καθ' οσον αν δυνησθε υπερεξει γαρ και ετι και υψουντες αυτον πληθυνατε εν ισχυι μη κοπιατε ου γαρ μη αφικησθε30 Nel glorificare il Signore, esaltatelo
quanto più potete, perché non sarà mai abbastanza.
Nell’esaltarlo moltiplicate la vostra forza,
non stancatevi, perché non finirete mai.
31 τις εορακεν αυτον και εκδιηγησεται και τις μεγαλυνει αυτον καθως εστιν31 Chi lo ha contemplato e lo descriverà?
Chi può magnificarlo come egli è?
32 πολλα αποκρυφα εστιν μειζονα τουτων ολιγα γαρ εωρακαμεν των εργων αυτου32 Vi sono molte cose nascoste più grandi di queste:
noi contempliamo solo una parte delle sue opere.
33 παντα γαρ εποιησεν ο κυριος και τοις ευσεβεσιν εδωκεν σοφιαν33 Il Signore infatti ha creato ogni cosa
e ha dato la sapienza ai suoi fedeli.