ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 6

LXX	NOVA VULGATA
1 υιε εαν εγγυηση σον φιλον παραδωσεις σην χειρα εχθρω	1 Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam;
2 παγις γαρ ισχυρα ανδρι τα ιδια χειλη και αλισκεται χειλεσιν ιδιου στοματος	2 illaqueatus es verbis oris tui et captus propriis sermonibus.
3 ποιει υιε α εγω σοι εντελλομαι και σωζου ηκεις γαρ εις χειρας κακων δια σον φιλον ιθι μη εκλυομενος παροξυνε δε και τον φιλον σου ον ενεγυησω	3 Fac ergo, quod dico, fili mi, et temetipsum libera, quia incidisti in manum proximi tui; discurre, prosternere, insta amico tuo.
4 μη δως υπνον σοις ομμασιν μηδε επινυσταξης σοις βλεφαροις	4 Ne dederis somnum oculis tuis nec palpebris tuis dormitationem.
5 ινα σωζη ωσπερ δορκας εκ βροχων και ωσπερ ορνεον εκ παγιδος	5 Eruere quasi dammula de rete, et quasi avis de manu aucupis.
6 ιθι προς τον μυρμηκα ω οκνηρε και ζηλωσον ιδων τας οδους αυτου και γενου εκεινου σοφωτερος	6 Vade ad formicam, o piger, et considera vias eius et disce sapientiam.
7 εκεινω γαρ γεωργιου μη υπαρχοντος μηδε τον αναγκαζοντα εχων μηδε υπο δεσποτην ων	7 Quae, cum non habeat ducem nec praeceptorem nec principem,
8 ετοιμαζεται θερους την τροφην πολλην τε εν τω αμητω ποιειται την παραθεσιν [8α] η πορευθητι προς την μελισσαν και μαθε ως εργατις εστιν την τε εργασιαν ως σεμνην ποιειται [8β] ης τους πονους βασιλεις και ιδιωται προς υγιειαν προσφερονται ποθεινη δε εστιν πασιν και επιδοξος [8χ] καιπερ ουσα τη ρωμη ασθενης την σοφιαν τιμησασα προηχθη	8 parat in aestate cibum sibi et congregat in messe, quod comedat.
9 εως τινος οκνηρε κατακεισαι ποτε δε εξ υπνου εγερθηση	9 Usquequo, piger, dormies? Quando consurges e somno tuo?
10 ολιγον μεν υπνοις ολιγον δε καθησαι μικρον δε νυσταζεις ολιγον δε εναγκαλιζη χερσιν στηθη	10 Paululum dormis, paululum dormitas, paululum conseres manus, ut dormias;
11 ειτ' εμπαραγινεται σοι ωσπερ κακος οδοιπορος η πενια και η ενδεια ωσπερ αγαθος δρομευς [11α] εαν δε αοκνος ης ηξει ωσπερ πηγη ο αμητος σου η δε ενδεια ωσπερ κακος δρομευς απαυτομολησει	11 et veniet tibi quasi viator egestas, et pauperies quasi vir armatus.
12 ανηρ αφρων και παρανομος πορευεται οδους ουκ αγαθας	12 Homo iniquus, vir inutilis, graditur ore perverso;
13 ο δ' αυτος εννευει οφθαλμω σημαινει δε ποδι διδασκει δε εννευμασιν δακτυλων	13 annuit oculis, terit pede, digito loquitur.
14 διεστραμμενη δε καρδια τεκταινεται κακα εν παντι καιρω ο τοιουτος ταραχας συνιστησιν πολει	14 Prava in corde suo machinatur, malum in omni tempore, iurgia seminat.
15 δια τουτο εξαπινης ερχεται η απωλεια αυτου διακοπη και συντριβη ανιατος	15 Ideo extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur nec habebit medicinam.
16 οτι χαιρει πασιν οις μισει ο κυριος συντριβεται δε δι' ακαθαρσιαν ψυχης	16 Sex sunt, quae odit Dominus, et septem detestatur anima eius:
17 οφθαλμος υβριστου γλωσσα αδικος χειρες εκχεουσαι αιμα δικαιου	17 oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,
18 και καρδια τεκταινομενη λογισμους κακους και ποδες επισπευδοντες κακοποιειν	18 cor machinans cogitationes pravas, pedes veloces ad currendum in malum,
19 εκκαιει ψευδη μαρτυς αδικος και επιπεμπει κρισεις ανα μεσον αδελφων	19 proferentem mendacia, testem fallacem et eum, qui seminat inter fratres discordias.
20 υιε φυλασσε νομους πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου	20 Conserva, fili mi, praecepta patris tui et ne reicias legem matris tuae;
21 αφαψαι δε αυτους επι ση ψυχη δια παντος και εγκλοιωσαι επι σω τραχηλω	21 liga ea in corde tuo iugiter et circumda gutturi tuo.
22 ηνικα αν περιπατης επαγου αυτην και μετα σου εστω ως δ' αν καθευδης φυλασσετω σε ινα εγειρομενω συλλαλη σοι	22 Cum ambulaveris, dirigent te, cum dormieris, custodient te et, cum evigilaveris, colloquentur tecum.
23 οτι λυχνος εντολη νομου και φως και οδος ζωης ελεγχος και παιδεια	23 Quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitae increpatio disciplinae,
24 του διαφυλασσειν σε απο γυναικος υπανδρου και απο διαβολης γλωσσης αλλοτριας	24 ut custodiant te a muliere mala et a blanda lingua extraneae;
25 μη σε νικηση καλλους επιθυμια μηδε αγρευθης σοις οφθαλμοις μηδε συναρπασθης απο των αυτης βλεφαρων	25 non concupiscat pulchritudinem eius cor tuum, nec capiaris nutibus illius:
26 τιμη γαρ πορνης οση και ενος αρτου γυνη δε ανδρων τιμιας ψυχας αγρευει	26 pretium enim scorti vix est torta panis, mulier autem viri pretiosam animam capit.
27 αποδησει τις πυρ εν κολπω τα δε ιματια ου κατακαυσει	27 Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, et vestimenta illius non ardebunt?
28 η περιπατησει τις επ' ανθρακων πυρος τους δε ποδας ου κατακαυσει	28 Aut ambulare super prunas, et non comburentur plantae eius?
29 ουτως ο εισελθων προς γυναικα υπανδρον ουκ αθωωθησεται ουδε πας ο απτομενος αυτης	29 Sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui; non erit mundus, quicumque tetigerit eam.
30 ου θαυμαστον εαν αλω τις κλεπτων κλεπτει γαρ ινα εμπληση την ψυχην πεινων	30 Non contemptui erit fur, cum furatus fuerit, ut esurientem impleat animam.
31 εαν δε αλω αποτεισει επταπλασια και παντα τα υπαρχοντα αυτου δους ρυσεται εαυτον	31 Deprehensus quoque reddet septuplum et omnem substantiam domus suae tradet.
32 ο δε μοιχος δι' ενδειαν φρενων απωλειαν τη ψυχη αυτου περιποιειται	32 Qui autem adulter est cum muliere, vecors est; perdet animam suam, qui hoc fecerit.
33 οδυνας τε και ατιμιας υποφερει το δε ονειδος αυτου ουκ εξαλειφθησεται εις τον αιωνα	33 Plagam et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur.
34 μεστος γαρ ζηλου θυμος ανδρος αυτης ου φεισεται εν ημερα κρισεως	34 Quia zelus est furor viri, et non parcet in die vindictae
35 ουκ ανταλλαξεται ουδενος λυτρου την εχθραν ουδε μη διαλυθη πολλων δωρων	35 nec accipiet personam tuam in piaculum nec suscipiet dona plurima.