ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | NEW AMERICAN BIBLE |
---|---|
1 συνεσεως τω ασαφ ινα τι απωσω ο θεος εις τελος ωργισθη ο θυμος σου επι προβατα νομης σου | 1 A psalm of Asaph. How good God is to the upright, the Lord, to those who are clean of heart! |
2 μνησθητι της συναγωγης σου ης εκτησω απ' αρχης ελυτρωσω ραβδον κληρονομιας σου ορος σιων τουτο ο κατεσκηνωσας εν αυτω | 2 I But, as for me, I lost my balance; my feet all but slipped, |
3 επαρον τας χειρας σου επι τας υπερηφανιας αυτων εις τελος οσα επονηρευσατο ο εχθρος εν τοις αγιοις σου | 3 Because I was envious of the arrogant when I saw the prosperity of the wicked. |
4 και ενεκαυχησαντο οι μισουντες σε εν μεσω της εορτης σου εθεντο τα σημεια αυτων σημεια και ουκ εγνωσαν | 4 For they suffer no pain; their bodies are healthy and sleek. |
5 ως εις την εισοδον υπερανω | 5 They are free of the burdens of life; they are not afflicted like others. |
6 ως εν δρυμω ξυλων αξιναις εξεκοψαν τας θυρας αυτης επι το αυτο εν πελεκει και λαξευτηριω κατερραξαν αυτην | 6 Thus pride adorns them as a necklace; violence clothes them as a robe. |
7 ενεπυρισαν εν πυρι το αγιαστηριον σου εις την γην εβεβηλωσαν το σκηνωμα του ονοματος σου | 7 Out of their stupidity comes sin; evil thoughts flood their hearts. |
8 ειπαν εν τη καρδια αυτων η συγγενεια αυτων επι το αυτο δευτε και κατακαυσωμεν πασας τας εορτας του θεου απο της γης | 8 They scoff and spout their malice; from on high they utter threats. |
9 τα σημεια ημων ουκ ειδομεν ουκ εστιν ετι προφητης και ημας ου γνωσεται ετι | 9 They set their mouths against the heavens, their tongues roam the earth. |
10 εως ποτε ο θεος ονειδιει ο εχθρος παροξυνει ο υπεναντιος το ονομα σου εις τελος | 10 So my people turn to them and drink deeply of their words. |
11 ινα τι αποστρεφεις την χειρα σου και την δεξιαν σου εκ μεσου του κολπου σου εις τελος | 11 They say, "Does God really know?" "Does the Most High have any knowledge?" |
12 ο δε θεος βασιλευς ημων προ αιωνος ειργασατο σωτηριαν εν μεσω της γης | 12 Such, then, are the wicked, always carefree, increasing their wealth. |
13 συ εκραταιωσας εν τη δυναμει σου την θαλασσαν συ συνετριψας τας κεφαλας των δρακοντων επι του υδατος | 13 Is it in vain that I have kept my heart clean, washed my hands in innocence? |
14 συ συνεθλασας τας κεφαλας του δρακοντος εδωκας αυτον βρωμα λαοις τοις αιθιοψιν | 14 For I am afflicted day after day, chastised every morning. |
15 συ διερρηξας πηγας και χειμαρρους συ εξηρανας ποταμους ηθαμ | 15 Had I thought, "I will speak as they do," I would have betrayed your people. |
16 ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον | 16 Though I tried to understand all this, it was too difficult for me, |
17 συ εποιησας παντα τα ορια της γης θερος και εαρ συ επλασας αυτα | 17 Till I entered the sanctuary of God and came to understand their end. |
18 μνησθητι ταυτης εχθρος ωνειδισεν τον κυριον και λαος αφρων παρωξυνεν το ονομα σου | 18 You set them, indeed, on a slippery road; you hurl them down to ruin. |
19 μη παραδως τοις θηριοις ψυχην εξομολογουμενην σοι των ψυχων των πενητων σου μη επιλαθη εις τελος | 19 How suddenly they are devastated; undone by disasters forever! |
20 επιβλεψον εις την διαθηκην σου οτι επληρωθησαν οι εσκοτισμενοι της γης οικων ανομιων | 20 They are like a dream after waking, Lord, dismissed like shadows when you arise. |
21 μη αποστραφητω τεταπεινωμενος κατησχυμμενος πτωχος και πενης αινεσουσιν το ονομα σου | 21 Since my heart was embittered and my soul deeply wounded, |
22 αναστα ο θεος δικασον την δικην σου μνησθητι των ονειδισμων σου των υπο αφρονος ολην την ημεραν | 22 I was stupid and could not understand; I was like a brute beast in your presence. |
23 μη επιλαθη της φωνης των ικετων σου η υπερηφανια των μισουντων σε ανεβη δια παντος προς σε | 23 Yet I am always with you; you take hold of my right hand. |
24 With your counsel you guide me, and at the end receive me with honor. | |
25 Whom else have I in the heavens? None beside you delights me on earth. | |
26 Though my flesh and my heart fail, God is the rock of my heart, my portion forever. | |
27 But those who are far from you perish; you destroy those unfaithful to you. | |
28 As for me, to be near God is my good, to make the Lord GOD my refuge. I shall declare all your works in the gates of daughter Zion. |