ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 58

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 εις το τελος μη διαφθειρης τω δαυιδ εις στηλογραφιαν οποτε απεστειλεν σαουλ και εφυλαξεν τον οικον αυτου του θανατωσαι αυτον	1 Au maître de chant. Sur l’air “ne détruis pas…”. De David. Poème.
2 εξελου με εκ των εχθρων μου ο θεος και εκ των επανιστανομενων επ' εμε λυτρωσαι με	2 Est-elle bien vraie, messieurs les dieux, votre justice, et jugez-vous selon le droit les fils d’Adam?
3 ρυσαι με εκ των εργαζομενων την ανομιαν και εξ ανδρων αιματων σωσον με	3 Mais non, vous faites consciemment des injustices et votre main impose au pays la violence.
4 οτι ιδου εθηρευσαν την ψυχην μου επεθεντο επ' εμε κραταιοι ουτε η ανομια μου ουτε η αμαρτια μου κυριε	4 Ces méchants sont dévoyés dès le sein de leur mère, ces menteurs n’en sont sortis que pour s’égarer.
5 ανευ ανομιας εδραμον και κατευθυναν εξεγερθητι εις συναντησιν μου και ιδε	5 Ils ont du venin, un venin de serpent, ils sont sourds comme l’aspic quand il se bouche l’oreille
6 και συ κυριε ο θεος των δυναμεων ο θεος ισραηλ προσχες του επισκεψασθαι παντα τα εθνη μη οικτιρησης παντας τους εργαζομενους την ανομιαν διαψαλμα	6 et ne veut pas entendre la voix du charmeur qui sait l’art de charmer le serpent.
7 επιστρεψουσιν εις εσπεραν και λιμωξουσιν ως κυων και κυκλωσουσιν πολιν	7 Ô Dieu, brise-leur les dents dans la bouche, arrache, Seigneur, les crocs des lionceaux.
8 ιδου αποφθεγξονται εν τω στοματι αυτων και ρομφαια εν τοις χειλεσιν αυτων οτι τις ηκουσεν	8 Qu’ils s’écoulent comme l’eau d’un vase qui perd, qu’ils se fanent comme l’herbe piétinée.
9 και συ κυριε εκγελαση αυτους εξουδενωσεις παντα τα εθνη	9 Qu’ils soient comme la limace qui se fond en marchant, ou comme l’avorton qui ne voit pas le jour,
10 το κρατος μου προς σε φυλαξω οτι ο θεος αντιλημπτωρ μου ει	10 comme ronces brûlées avant de donner l’épine. Qu’un ouragan les emporte!
11 ο θεος μου το ελεος αυτου προφθασει με ο θεος δειξει μοι εν τοις εχθροις μου	11 Le juste verra la sanction, elle fera sa joie, il lavera ses pieds dans le sang du méchant.
12 μη αποκτεινης αυτους μηποτε επιλαθωνται του λαου μου διασκορπισον αυτους εν τη δυναμει σου και καταγαγε αυτους ο υπερασπιστης μου κυριε	12 Et l’on dira: “Oui, on gagne à être juste, il y avait bien un Dieu pour juger le monde!”
13 αμαρτιαν στοματος αυτων λογον χειλεων αυτων και συλλημφθητωσαν εν τη υπερηφανια αυτων και εξ αρας και ψευδους διαγγελησονται συντελειαι
14 εν οργη συντελειας και ου μη υπαρξωσιν και γνωσονται οτι ο θεος δεσποζει του ιακωβ των περατων της γης διαψαλμα
15 επιστρεψουσιν εις εσπεραν και λιμωξουσιν ως κυων και κυκλωσουσιν πολιν
16 αυτοι διασκορπισθησονται του φαγειν εαν δε μη χορτασθωσιν και γογγυσουσιν
17 εγω δε ασομαι τη δυναμει σου και αγαλλιασομαι το πρωι το ελεος σου οτι εγενηθης αντιλημπτωρ μου και καταφυγη εν ημερα θλιψεως μου
18 βοηθος μου σοι ψαλω οτι ο θεος αντιλημπτωρ μου ει ο θεος μου το ελεος μου