ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 39
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | DOUAI-RHEIMS |
---|---|
1 εις το τελος τω δαυιδ ψαλμος | 1 Unto the end, for Idithun himself, a canticle of David. |
2 υπομενων υπεμεινα τον κυριον και προσεσχεν μοι και εισηκουσεν της δεησεως μου | 2 I said: I will take heed to my ways : that I sin not with my tongue. I have set guard to my mouth, when the sinner stood against me. |
3 και ανηγαγεν με εκ λακκου ταλαιπωριας και απο πηλου ιλυος και εστησεν επι πετραν τους ποδας μου και κατηυθυνεν τα διαβηματα μου | 3 I was dumb, and was humbled, and kept silence from good things : and my sorrow was renewed. |
4 και ενεβαλεν εις το στομα μου ασμα καινον υμνον τω θεω ημων οψονται πολλοι και φοβηθησονται και ελπιουσιν επι κυριον | 4 My heart grew hot within me : and in my meditation a fire shall flame out. |
5 μακαριος ανηρ ου εστιν το ονομα κυριου ελπις αυτου και ουκ ενεβλεψεν εις ματαιοτητας και μανιας ψευδεις | 5 I spoke with my tongue : O Lord, make me know my end. And what is the number of my days : that I may know what is wanting to me. |
6 πολλα εποιησας συ κυριε ο θεος μου τα θαυμασια σου και τοις διαλογισμοις σου ουκ εστιν τις ομοιωθησεται σοι απηγγειλα και ελαλησα επληθυνθησαν υπερ αριθμον | 6 Behold thou hast made my days measurable : and my substance is as nothing before thee. And indeed all things are vanity : every man living. |
7 θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας ωτια δε κατηρτισω μοι ολοκαυτωμα και περι αμαρτιας ουκ ητησας | 7 Surely man passeth as an image : yea, and he is disquieted in vain. He storeth up : and he knoweth not for whom he shall gather these things. |
8 τοτε ειπον ιδου ηκω εν κεφαλιδι βιβλιου γεγραπται περι εμου | 8 And now what is my hope? is it not the Lord? and my substance is with thee. |
9 του ποιησαι το θελημα σου ο θεος μου εβουληθην και τον νομον σου εν μεσω της κοιλιας μου | 9 Deliver thou me from all my iniquities : thou hast made me a reproach to the fool. |
10 ευηγγελισαμην δικαιοσυνην εν εκκλησια μεγαλη ιδου τα χειλη μου ου μη κωλυσω κυριε συ εγνως | 10 I was dumb, and I opened not my mouth, because thou hast done it. |
11 την δικαιοσυνην σου ουκ εκρυψα εν τη καρδια μου την αληθειαν σου και το σωτηριον σου ειπα ουκ εκρυψα το ελεος σου και την αληθειαν σου απο συναγωγης πολλης | 11 Remove thy scourges from me. The strength of thy hand hath made me faint in rebukes: |
12 συ δε κυριε μη μακρυνης τους οικτιρμους σου απ' εμου το ελεος σου και η αληθεια σου δια παντος αντελαβοντο μου | 12 thou hast corrected man for iniquity. And thou hast made his soul to waste away like a spider : surely in vain is any man disquieted. |
13 οτι περιεσχον με κακα ων ουκ εστιν αριθμος κατελαβον με αι ανομιαι μου και ουκ ηδυνηθην του βλεπειν επληθυνθησαν υπερ τας τριχας της κεφαλης μου και η καρδια μου εγκατελιπεν με | 13 Hear my prayer, O Lord, and my supplication : give ear to my tears. Be not silent : for I am a stranger with thee, and a sojourner as all my fathers were. |
14 ευδοκησον κυριε του ρυσασθαι με κυριε εις το βοηθησαι μοι προσχες | 14 O forgive me, that I may be refreshed, before I go hence, and be no more. |
15 καταισχυνθειησαν και εντραπειησαν αμα οι ζητουντες την ψυχην μου του εξαραι αυτην αποστραφειησαν εις τα οπισω και εντραπειησαν οι θελοντες μοι κακα | |
16 κομισασθωσαν παραχρημα αισχυνην αυτων οι λεγοντες μοι ευγε ευγε | |
17 αγαλλιασαιντο και ευφρανθειησαν επι σοι παντες οι ζητουντες σε κυριε και ειπατωσαν δια παντος μεγαλυνθητω ο κυριος οι αγαπωντες το σωτηριον σου | |
18 εγω δε πτωχος ειμι και πενης κυριος φροντιει μου βοηθος μου και υπερασπιστης μου συ ει ο θεος μου μη χρονισης |