ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 104
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | BIBBIA RICCIOTTI |
---|---|
1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου | 1 - Alleluia! Celebrate il Signore e invocate il suo nome, annunziate tra le Genti le opere sue. |
2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου | 2 Cantate a lui e a lui inneggiate, raccontate tutte le sue meraviglie. |
3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον | 3 Gloriatevi del nome santo di lui, si rallegri il cuore di quei che cercano il Signore. |
4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος | 4 Cercate il Signore e confortatevi, cercate la faccia di lui sempre. |
5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου | 5 Ricordate le meraviglie ch'egli fece, i suoi prodigi e i giudizi della sua bocca, |
6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου | 6 [voi,] progenie di Abramo, servi di lui, figli di Giacobbe, suoi eletti. |
7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου | 7 Egli, il Signore è nostro Dio, su tutta la terra [si stendono] i suoi giudizi. |
8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας | 8 E' rammenta in eterno il suo patto, la parola ch'egli sancì per mille generazioni, |
9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ | 9 [l'accordo] che stabilì con Abramoe il suo giuramento ad Isacco. |
10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον | 10 E lo confermò a Giacobbe come legge e ad Israele come patto eterno, |
11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων | 11 dicendo: «A te darò la terra di Canaan, [qual] porzione del vostro retaggio». |
12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη | 12 Quand'erano in piccol numero, pochissimi e stranieri in quella [regione], |
13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον | 13 e passavan di popolo in popoloe da un regno ad un'altra nazione, |
14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις | 14 non lasciò che alcuno li maltrattasse, e punì de' re a cagion loro: |
15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε | 15 «Non toccate i miei consacrati, ai miei profeti non fate del male!». |
16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν | 16 E chiamò la fame sul paese, e ogni sostentamento di pane infranse. |
17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ | 17 Mandò innanzi a loro un uomo [in Egitto]: per schiavo fu venduto Giuseppe. |
18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου | 18 Umiliarono ne' ceppi i suoi piedi, ne' ferri fu stretta l'anima sua; |
19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον | 19 sino a che s'avverò la sua parola, [e] l'oracolo del Signore la comprovò. |
20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον | 20 Il re mandò [allora] a scioglierlo, il sovrano de' popoli a liberarlo. |
21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου | 21 Lo costituì signore della sua casa, e soprintendente di tutti i suoi possessi, |
22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι | 22 perchè ammaestrasse i suoi principi secondo il suo senno, e ai suoi anziani insegnasse la prudenza. |
23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ | 23 E venne Israele in Egittoe Giacobbe emigrò nella terra di Cam. |
24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου | 24 E [il Signore] moltiplicò grandemente il suo popolo, e lo fece più forte de' suoi nemici. |
25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου | 25 Mutò il cuor di costoro, sicchè odiassero il suo popolo e usassero perfidia contro i suoi servi. |
26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον | 26 Mandò Mosè, suo servo, [e] Aronne, da sè eletto. |
27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ | 27 Operò con la parola loro i suoi portenti e i prodigi nella terra di Cam. |
28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου | 28 Mandò le tenebre e fece buio, e non inasprì i suoi detti. |
29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων | 29 Mutò le acque loro in sangue, e uccise i loro pesci. |
30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων | 30 La lor terra dette fuori ranocchi[fin] negli appartamenti de' loro re. |
31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων | 31 Comandò e vennero i tafànie le zanzare per tutto il loro paese. |
32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων | 32 Per lor pioggia mandò la grandine, fuoco ardente sulla lor terra. |
33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων | 33 E colpì le lor vigne e i fichi loroe infranse gli alberi del loro paese. |
34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος | 34 Comandò e venner locuste e cavallette senza numero, |
35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων | 35 e divorarono tutta l'erba nella loro regione e divorarono tutto il frutto della terra loro. |
36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων | 36 E colpì ogni primogenito nella loro regione, le primizie d'ogni lor vigore. |
37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων | 37 E [i suoi] li trasse fuori carichi d'oro e d'argento, nè c'era nelle loro tribù nessun languente. |
38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους | 38 Si rallegrò l'Egitto per la loro partenza, perché il timore di loro era piombato sovr'essi. |
39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα | 39 Stese una nuvola a loro schermo e [accese] un fuoco che gl'illuminasse la notte. |
40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους | 40 Chiesero, e venner le quaglie, e con pane del cielo li satollò. |
41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι | 41 Spaccò la rupe e sgorgaron le acque, corsero nel deserto [a mo' di] fiumi. |
42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου | 42 Perchè si ricordò della sua santa parola che aveva dato ad Abramo suo servo. |
43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη | 43 E trasse fuori il suo popolo nell'esultanza e i suoi eletti nell'allegrezza. |
44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν | 44 E diede loro le regioni delle genti, e le fatiche de' popoli essi ereditarono; |
45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν | 45 perchè osservassero i suoi precetti e la sua legge ricercassero. [Alleluia!] |