1 υπολαβων δε βαλδαδ ο σαυχιτης λεγει | 1 Bildad de Súaj respondió, diciendo: |
2 μεχρι τινος ου παυση επισχες ινα και αυτοι λαλησωμεν | 2 ¿Hasta cuándo nos impedirás hablar? Reflexiona, y luego hablaremos. |
3 δια τι ωσπερ τετραποδα σεσιωπηκαμεν εναντιον σου | 3 ¿Por qué seremos tenidos por animales y pasaremos por torpes ante tus ojos? |
4 κεχρηται σοι οργη τι γαρ εαν συ αποθανης αοικητος η υπ' ουρανον η καταστραφησεται ορη εκ θεμελιων | 4 Tú, que te desgarras en tu enojo: ¿acaso la tierra quedará desierta por tu causa o la roca será removida de su sitio? |
5 και φως ασεβων σβεσθησεται και ουκ αποβησεται αυτων η φλοξ | 5 Sí, la luz del malvado se extingue y la llama de su fuego no brilla más. |
6 το φως αυτου σκοτος εν διαιτη ο δε λυχνος επ' αυτω σβεσθησεται | 6 La luz se oscurece en su carpa y su lámpara se apaga sobre él. |
7 θηρευσαισαν ελαχιστοι τα υπαρχοντα αυτου σφαλαι δε αυτου η βουλη | 7 Se acortan sus pasos vigorosos, su propio designio lo hace tropezar. |
8 εμβεβληται δε ο πους αυτου εν παγιδι εν δικτυω ελιχθειη | 8 Porque sus pies lo meten en una trampa y va caminando entre redes: |
9 ελθοισαν δε επ' αυτον παγιδες κατισχυσει επ' αυτον διψωντας | 9 un lazo le aprisiona el talón y un cepo se cierra sobre él. |
10 κεκρυπται εν τη γη σχοινιον αυτου και η συλλημψις αυτου επι τριβων | 10 Lo espera una cuerda oculta en el suelo y una trampa tendida sobre el camino. |
11 κυκλω ολεσαισαν αυτον οδυναι πολλοι δε περι ποδας αυτου ελθοισαν εν λιμω στενω | 11 Lo asaltan terrores por todas partes y lo amenazan a cada paso. |
12 πτωμα δε αυτω ητοιμασται εξαισιον | 12 Su vigor se convierte en hambre y la ruina permanece a su lado; |
13 βρωθειησαν αυτου κλωνες ποδων κατεδεται δε τα ωραια αυτου θανατος | 13 la enfermedad corroe su piel, el Primogénito de la Muerte devora sus miembros. |
14 εκραγειη δε εκ διαιτης αυτου ιασις σχοιη δε αυτον αναγκη αιτια βασιλικη | 14 Lo arrancan de la seguridad de su carpa y lo llevan ante el Rey de los terrores. |
15 κατασκηνωσει εν τη σκηνη αυτου εν νυκτι αυτου κατασπαρησονται τα ευπρεπη αυτου θειω | 15 El fuego se instala en su carpa y se esparce azufre sobre su morada. |
16 υποκατωθεν αι ριζαι αυτου ξηρανθησονται και επανωθεν επιπεσειται θερισμος αυτου | 16 Por debajo se secan sus raíces y por arriba se marchita su ramaje. |
17 το μνημοσυνον αυτου απολοιτο εκ γης και υπαρχει ονομα αυτω επι προσωπον εξωτερω | 17 Su recuerdo desaparece de la tierra y se borra su nombre en la región. |
18 απωσειεν αυτον εκ φωτος εις σκοτος | 18 Lo arrojan de la luz a las tinieblas y lo arrastran fuera del mundo. |
19 ουκ εσται επιγνωστος εν λαω αυτου ουδε σεσωσμενος εν τη υπ' ουρανον ο οικος αυτου αλλ' εν τοις αυτου ζησονται ετεροι | 19 No tiene estirpe ni posteridad en su pueblo, no quedan sobrevivientes donde él habitaba. |
20 επ' αυτω εστεναξαν εσχατοι πρωτους δε εσχεν θαυμα | 20 El Occidente se estremece por su destino y el Oriente es presa del horror. |
21 ουτοι εισιν οικοι αδικων ουτος δε ο τοπος των μη ειδοτων τον κυριον | 21 Sí, tales son las moradas del injusto, este es el lugar del que no conoce a Dios. |