1 και ελαλησεν κυριος παντας τους λογους τουτους λεγων | 1 Alors Dieu prononça toutes ces paroles: |
2 εγω ειμι κυριος ο θεος σου οστις εξηγαγον σε εκ γης αιγυπτου εξ οικου δουλειας | 2 “Je suis Yahvé ton Dieu, celui qui t’a fait sortir d’Égypte, du pays de l’esclavage: |
3 ουκ εσονται σοι θεοι ετεροι πλην εμου | 3 tu n’auras pas d’autre Dieu que moi. |
4 ου ποιησεις σεαυτω ειδωλον ουδε παντος ομοιωμα οσα εν τω ουρανω ανω και οσα εν τη γη κατω και οσα εν τοις υδασιν υποκατω της γης | 4 “Tu ne feras pas de statue à l’image des choses qui sont là-haut dans le ciel, ou en bas sur la terre, ou dans les eaux sous la terre. |
5 ου προσκυνησεις αυτοις ουδε μη λατρευσης αυτοις εγω γαρ ειμι κυριος ο θεος σου θεος ζηλωτης αποδιδους αμαρτιας πατερων επι τεκνα εως τριτης και τεταρτης γενεας τοις μισουσιν με | 5 Tu ne te prosterneras pas devant elles, tu ne les serviras pas, car moi, Yahvé ton Dieu, je suis un Dieu jaloux. Je punis la faute des pères sur leurs fils, leurs petits-fils et arrière-petits-fils, lorsqu’ils me haïssent. |
6 και ποιων ελεος εις χιλιαδας τοις αγαπωσιν με και τοις φυλασσουσιν τα προσταγματα μου | 6 Mais je garde ma faveur jusqu’à la millième génération pour ceux qui m’aiment et gardent mes commandements. |
7 ου λημψη το ονομα κυριου του θεου σου επι ματαιω ου γαρ μη καθαριση κυριος τον λαμβανοντα το ονομα αυτου επι ματαιω | 7 “Tu ne feras pas un mauvais usage du nom de Yahvé ton Dieu, car Yahvé ne tient pas quitte celui qui fait un mauvais usage de son nom. |
8 μνησθητι την ημεραν των σαββατων αγιαζειν αυτην | 8 “Souviens-toi du jour du sabbat et sanctifie-le. |
9 εξ ημερας εργα και ποιησεις παντα τα εργα σου | 9 Pendant six jours tu serviras et tu feras ton travail, |
10 τη δε ημερα τη εβδομη σαββατα κυριω τω θεω σου ου ποιησεις εν αυτη παν εργον συ και ο υιος σου και η θυγατηρ σου ο παις σου και η παιδισκη σου ο βους σου και το υποζυγιον σου και παν κτηνος σου και ο προσηλυτος ο παροικων εν σοι | 10 mais le septième jour est un repos en l’honneur de Yahvé, ton Dieu. Tu ne feras aucun travail, ni toi, ni ton fils, ni ta fille, ni ton serviteur, ni ta servante, ni tes bêtes, ni l’étranger qui habite chez toi. |
11 εν γαρ εξ ημεραις εποιησεν κυριος τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις και κατεπαυσεν τη ημερα τη εβδομη δια τουτο ευλογησεν κυριος την ημεραν την εβδομην και ηγιασεν αυτην | 11 Sache que Yahvé a fait en six jours les cieux, la terre, la mer et tout ce qui s’y trouve, et il s’est reposé le septième jour. C’est pour cela que Yahvé a béni ce jour de sabbat et l’a rendu saint. |
12 τιμα τον πατερα σου και την μητερα ινα ευ σοι γενηται και ινα μακροχρονιος γενη επι της γης της αγαθης ης κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι | 12 “Entoure d’égards ton père et ta mère: c’est ainsi que tu vivras longtemps sur la terre que Yahvé ton Dieu te donne. |
13 ου μοιχευσεις | 13 “Tu ne tueras pas. |
14 ου κλεψεις | 14 “Tu ne commettras pas d’adultère. |
15 ου φονευσεις | 15 “Tu ne voleras pas. |
16 ου ψευδομαρτυρησεις κατα του πλησιον σου μαρτυριαν ψευδη | 16 “Tu ne porteras pas de faux témoignage contre ton prochain. |
17 ουκ επιθυμησεις την γυναικα του πλησιον σου ουκ επιθυμησεις την οικιαν του πλησιον σου ουτε τον αγρον αυτου ουτε τον παιδα αυτου ουτε την παιδισκην αυτου ουτε του βοος αυτου ουτε του υποζυγιου αυτου ουτε παντος κτηνους αυτου ουτε οσα τω πλησιον σου εστιν | 17 “Tu ne resteras pas à désirer la maison de ton prochain, tu ne chercheras pas à prendre la femme de ton prochain, ni son serviteur, ni sa servante, ni son bœuf, ni son âne, ni rien de ce qui lui appartient.” |
18 και πας ο λαος εωρα την φωνην και τας λαμπαδας και την φωνην της σαλπιγγος και το ορος το καπνιζον φοβηθεντες δε πας ο λαος εστησαν μακροθεν | 18 Tout le peuple regardait: ce n’étaient que tonnerre, éclairs et sons de trompes sur la montagne fumante. Le peuple en tremblait et se tenait à distance. |
19 και ειπαν προς μωυσην λαλησον συ ημιν και μη λαλειτω προς ημας ο θεος μηποτε αποθανωμεν | 19 Alors tous dirent à Moïse: “Parle-nous, toi, et nous t’écouterons, mais que Dieu ne nous parle pas, ou nous allons mourir!” |
20 και λεγει αυτοις μωυσης θαρσειτε ενεκεν γαρ του πειρασαι υμας παρεγενηθη ο θεος προς υμας οπως αν γενηται ο φοβος αυτου εν υμιν ινα μη αμαρτανητε | 20 Moïse répondit au peuple: “C’est pour vous mettre à l’épreuve que Dieu est descendu, pour que sa crainte soit toujours en vous, et que vous ne péchiez pas.” |
21 ειστηκει δε ο λαος μακροθεν μωυσης δε εισηλθεν εις τον γνοφον ου ην ο θεος | 21 C’est ainsi que le peuple se tint à distance pendant que Moïse s’avançait vers la nuée, là où était Dieu. |
22 ειπεν δε κυριος προς μωυσην ταδε ερεις τω οικω ιακωβ και αναγγελεις τοις υιοις ισραηλ υμεις εωρακατε οτι εκ του ουρανου λελαληκα προς υμας | 22 Yahvé dit à Moïse: “Voici ce que tu diras aux Israélites: Vous avez vu que je vous parlais du haut du ciel. |
23 ου ποιησετε εαυτοις θεους αργυρους και θεους χρυσους ου ποιησετε υμιν αυτοις | 23 Vous ne mettrez rien sur le même plan que moi, vous ne vous ferez pas des dieux d’argent et des dieux d’or. |
24 θυσιαστηριον εκ γης ποιησετε μοι και θυσετε επ' αυτου τα ολοκαυτωματα και τα σωτηρια υμων τα προβατα και τους μοσχους υμων εν παντι τοπω ου εαν επονομασω το ονομα μου εκει και ηξω προς σε και ευλογησω σε | 24 Tu me feras un autel de terre où tu présenteras tes sacrifices et tes offrandes de petit et de gros bétail. Dans tous les lieux où j’aurai manifesté mon Nom, je viendrai vers toi et je te bénirai. |
25 εαν δε θυσιαστηριον εκ λιθων ποιης μοι ουκ οικοδομησεις αυτους τμητους το γαρ εγχειριδιον σου επιβεβληκας επ' αυτους και μεμιανται | 25 Si tu me fais un autel de pierres, tu ne tailleras pas les pierres, parce qu’en les travaillant avec le fer tu les profanerais. |
26 ουκ αναβηση εν αναβαθμισιν επι το θυσιαστηριον μου οπως αν μη αποκαλυψης την ασχημοσυνην σου επ' αυτου | 26 Tu ne monteras pas à mon autel par des marches pour ne pas découvrir ta nudité. |