1 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων | 1 E il Signore parlò a Mosè e disse: |
2 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και αποστρεψαντες στρατοπεδευσατωσαν απεναντι της επαυλεως ανα μεσον μαγδωλου και ανα μεσον της θαλασσης εξ εναντιας βεελσεπφων ενωπιον αυτων στρατοπεδευσεις επι της θαλασσης | 2 Di' ai figli d'Israele che, tornando in dietro, si accampino dinanzi a Fihahirot, che è tra Magdalum e il mare, di fronte a Beelsefon: accampatevi di faccia a quel luogo, presso il mare. |
3 και ερει φαραω τω λαω αυτου οι υιοι ισραηλ πλανωνται ουτοι εν τη γη συγκεκλεικεν γαρ αυτους η ερημος | 3 Così Faraone dirà dei figli d'Israele: Son rinchiusi nel paese, sono serrati dal deserto. |
4 εγω δε σκληρυνω την καρδιαν φαραω και καταδιωξεται οπισω αυτων και ενδοξασθησομαι εν φαραω και εν παση τη στρατια αυτου και γνωσονται παντες οι αιγυπτιοι οτι εγω ειμι κυριος και εποιησαν ουτως | 4 « Allora io indurerò il suo cuore ed egli v'inseguirà, ma io sarò glorificato in Faraone e in tutto il suo esercito; e gli Egiziani conosceranno che io sono il Signore ». Ed essi cosi fecero. |
5 και ανηγγελη τω βασιλει των αιγυπτιων οτι πεφευγεν ο λαος και μετεστραφη η καρδια φαραω και των θεραποντων αυτου επι τον λαον και ειπαν τι τουτο εποιησαμεν του εξαποστειλαι τους υιους ισραηλ του μη δουλευειν ημιν | 5 Essendo annunziata al re degli Egiziani la fuga del popolo, il cuore di Faraone e dei suoi servi mutò sentimento a riguardo del popolo, e dissero: « Che abbiamo inteso di fare col lasciar partire Israele in modo che non ci serva più? » |
6 εζευξεν ουν φαραω τα αρματα αυτου και παντα τον λαον αυτου συναπηγαγεν μεθ' εαυτου | 6 E Faraone allora fece attaccare il suo cocchio, e prese con sè tutto il suo popolo; |
7 και λαβων εξακοσια αρματα εκλεκτα και πασαν την ιππον των αιγυπτιων και τριστατας επι παντων | 7 e prese seicento cocchi scelti, e tutti i cocchi d'Egitto e i capi di tutto l'esercito. |
8 και εσκληρυνεν κυριος την καρδιαν φαραω βασιλεως αιγυπτου και των θεραποντων αυτου και κατεδιωξεν οπισω των υιων ισραηλ οι δε υιοι ισραηλ εξεπορευοντο εν χειρι υψηλη | 8 Il Signore indurò il cuore di Faraone re d'Egitto, che inseguì i figli d'Israele; ma essi erano usciti sotto una mano potente. |
9 και κατεδιωξαν οι αιγυπτιοι οπισω αυτων και ευροσαν αυτους παρεμβεβληκοτας παρα την θαλασσαν και πασα η ιππος και τα αρματα φαραω και οι ιππεις και η στρατια αυτου απεναντι της επαυλεως εξ εναντιας βεελσεπφων | 9 Or dunque gli Egiziani, inseguendo gli Israeliti che erano avanti, li raggiunsero mentre stavano accampati; tutta la cavalleria e i cocchi di Faraone e tutto l'esercito erano in Fihahirot, di fronte a Beelsefon. |
10 και φαραω προσηγεν και αναβλεψαντες οι υιοι ισραηλ τοις οφθαλμοις ορωσιν και οι αιγυπτιοι εστρατοπεδευσαν οπισω αυτων και εφοβηθησαν σφοδρα ανεβοησαν δε οι υιοι ισραηλ προς κυριον | 10 E quando Faraone fu vicino, i figli d'Israele, alzando gli occhi e vedendo gli Egiziani alle spalle, ebbero grande paura e gridarono al Signore. |
11 και ειπεν προς μωυσην παρα το μη υπαρχειν μνηματα εν γη αιγυπτω εξηγαγες ημας θανατωσαι εν τη ερημω τι τουτο εποιησας ημιν εξαγαγων εξ αιγυπτου | 11 E dissero a Mosè: « Mancavan forse sepolture in Egitto, che tu ci hai con dotti a morire nel deserto? Che hai inteso di fare col trarci dall'Egitto? |
12 ου τουτο ην το ρημα ο ελαλησαμεν προς σε εν αιγυπτω λεγοντες παρες ημας οπως δουλευσωμεν τοις αιγυπτιοις κρεισσον γαρ ημας δουλευειν τοις αιγυπτιοις η αποθανειν εν τη ερημω ταυτη | 12 Non te lo dicevamo in Egitto: Lasciaci stare, lasciaci servire agli Egiziani? Certo era meglio servire ad essi che morire nel deserto! » |
13 ειπεν δε μωυσης προς τον λαον θαρσειτε στητε και ορατε την σωτηριαν την παρα του θεου ην ποιησει ημιν σημερον ον τροπον γαρ εωρακατε τους αιγυπτιους σημερον ου προσθησεσθε ετι ιδειν αυτους εις τον αιωνα χρονον | 13 E Mosè disse al popolo: « Non temete: state fermi a vedere i prodigi che oggi farà il Signore: gli Egiziani che or vedete non li vedrete mai più in eterno. |
14 κυριος πολεμησει περι υμων και υμεις σιγησετε | 14 Il Signore combatterà per voi che starete quieti e tranquilli ». |
15 ειπεν δε κυριος προς μωυσην τι βοας προς με λαλησον τοις υιοις ισραηλ και αναζευξατωσαν | 15 E il Signore disse a Mosè: « Perchè gridi verso di me? Di' ai figli d'Israele che si mettano in viaggio. |
16 και συ επαρον τη ραβδω σου και εκτεινον την χειρα σου επι την θαλασσαν και ρηξον αυτην και εισελθατωσαν οι υιοι ισραηλ εις μεσον της θαλασσης κατα το ξηρον | 16 E tu alza la tua verga, e, stendendo la tua mano sopra il mare, dividilo, affinchè i figli d'Israele camminino in mezzo al mare per l'asciutto. |
17 και ιδου εγω σκληρυνω την καρδιαν φαραω και των αιγυπτιων παντων και εισελευσονται οπισω αυτων και ενδοξασθησομαι εν φαραω και εν παση τη στρατια αυτου και εν τοις αρμασιν και εν τοις ιπποις αυτου | 17 Ed io indurerò il cuore degli Egiziani, affinchè v'inseguano e sarò glorificato in Faraone e in tutto il suo esercito e nei suoi cocchi e nei suoi cavalieri. |
18 και γνωσονται παντες οι αιγυπτιοι οτι εγω ειμι κυριος ενδοξαζομενου μου εν φαραω και εν τοις αρμασιν και ιπποις αυτου | 18 E gli Egiziani sapranno che io sono il Signore, quando sarò stato glorificato in Faraone, nei suoi cocchi e nei suoi cavalieri. |
19 εξηρεν δε ο αγγελος του θεου ο προπορευομενος της παρεμβολης των υιων ισραηλ και επορευθη εκ των οπισθεν εξηρεν δε και ο στυλος της νεφελης απο προσωπου αυτων και εστη εκ των οπισω αυτων | 19 Allora l'angelo del Signore che precedeva le schiere d'Israele si mosse e andò alle loro spalle, e con lui anche la colonna di nube, lasciando il fronte, andò di dietro, |
20 και εισηλθεν ανα μεσον της παρεμβολης των αιγυπτιων και ανα μεσον της παρεμβολης ισραηλ και εστη και εγενετο σκοτος και γνοφος και διηλθεν η νυξ και ου συνεμιξαν αλληλοις ολην την νυκτα | 20 omettendosi tra il campo degli Egiziani e quello degli Ebrei, e la nube (da un lato) tenebrosa, (dall'altro) illuminava la notte, in modo che per tutto il tempo della notte non poterono avvicinarsi gli uni agli altri. |
21 εξετεινεν δε μωυσης την χειρα επι την θαλασσαν και υπηγαγεν κυριος την θαλασσαν εν ανεμω νοτω βιαιω ολην την νυκτα και εποιησεν την θαλασσαν ξηραν και εσχισθη το υδωρ | 21 Or avendo Mosè stesa la sua mano sul mare, il Signore fece che il mare si ritirasse, e facendo soffiare per tutta la notte un vento im petuoso e ardente, lo asciugò, e l'acqua fu divisa. |
22 και εισηλθον οι υιοι ισραηλ εις μεσον της θαλασσης κατα το ξηρον και το υδωρ αυτοις τειχος εκ δεξιων και τειχος εξ ευωνυμων | 22 E i figli d'Israele entrarono in mezzo al mare asciutto, mentre le acque stavano a guisa di muro alla loro destra e alla loro sinistra. |
23 κατεδιωξαν δε οι αιγυπτιοι και εισηλθον οπισω αυτων πασα η ιππος φαραω και τα αρματα και οι αναβαται εις μεσον της θαλασσης | 23 E gli Egiziani, e tutta la cavalleria di Faraone, e i suoi cocchi e cavalieri entrarono dietro a loro nel mare. |
24 εγενηθη δε εν τη φυλακη τη εωθινη και επεβλεψεν κυριος επι την παρεμβολην των αιγυπτιων εν στυλω πυρος και νεφελης και συνεταραξεν την παρεμβολην των αιγυπτιων | 24 Era già la vigilia del mattino, quand'ecco il Signore, guardando dalla colonna di fuoco e dalla nuvola il campo degli Egiziani, lo fece perire. |
25 και συνεδησεν τους αξονας των αρματων αυτων και ηγαγεν αυτους μετα βιας και ειπαν οι αιγυπτιοι φυγωμεν απο προσωπου ισραηλ ο γαρ κυριος πολεμει περι αυτων τους αιγυπτιους | 25 Fece rovesciare le ruote dei cocchi che eran trascinati nel profondo. Dissero allora gli Egiziani: « Fuggiamo Israele, perchè il Signore combatte per loro contro di noi! » |
26 ειπεν δε κυριος προς μωυσην εκτεινον την χειρα σου επι την θαλασσαν και αποκαταστητω το υδωρ και επικαλυψατω τους αιγυπτιους επι τε τα αρματα και τους αναβατας | 26 E il Signore disse a Mosè: « Stendi la tua mano sul mare, affinchè le acque piombino su gli Egiziani, sopra i loro cocchi e i loro cavalieri». |
27 εξετεινεν δε μωυσης την χειρα επι την θαλασσαν και απεκατεστη το υδωρ προς ημεραν επι χωρας οι δε αιγυπτιοι εφυγον υπο το υδωρ και εξετιναξεν κυριος τους αιγυπτιους μεσον της θαλασσης | 27 E avendo Mosè stesa la mano verso il mare, sul far della mattina, il mare tornò al suo posto di prima, e le acque piombarono addosso agli Egiziani che fuggivano: così il Signore li travolse in mezzo ai flutti. |
28 και επαναστραφεν το υδωρ εκαλυψεν τα αρματα και τους αναβατας και πασαν την δυναμιν φαραω τους εισπεπορευμενους οπισω αυτων εις την θαλασσαν και ου κατελειφθη εξ αυτων ουδε εις | 28 E le acque, ritornando, coprirono i cocchi e i cavalieri di tutto l'esercito di Faraone, che per inseguire erano entrati nel mare: non ne scampò neppure uno. |
29 οι δε υιοι ισραηλ επορευθησαν δια ξηρας εν μεσω της θαλασσης το δε υδωρ αυτοις τειχος εκ δεξιων και τειχος εξ ευωνυμων | 29 Ma i figli d'Israele camminaron sull'asciutto in mezzo al mare, e le acque eran per loro come un muro a destra e a sinistra. |
30 και ερρυσατο κυριος τον ισραηλ εν τη ημερα εκεινη εκ χειρος των αιγυπτιων και ειδεν ισραηλ τους αιγυπτιους τεθνηκοτας παρα το χειλος της θαλασσης | 30 Così in quel giorno il Signore liberò Israele dalle mani degli Egiziani. |
31 ειδεν δε ισραηλ την χειρα την μεγαλην α εποιησεν κυριος τοις αιγυπτιοις εφοβηθη δε ο λαος τον κυριον και επιστευσαν τω θεω και μωυση τω θεραποντι αυτου | 31 E gl'israeliti videro sul lido del mare gli Egiziani morti e la grande potenza che il Signore aveva dimostrato contro di essi. E il popolo temette il Signore, e credette al Signore e a Mosè suo servo. |