ΤΩΒΙΤ - Tobia - Tobit 11

LXX	Biblija Hrvatski
1 και επορευετο μεχρις ου εγγισαι αυτους εις νινευη και ειπεν ραφαηλ προς τωβιαν	1 Nastaviše put dok se ne približiše Ninivi.
2 ου γινωσκεις αδελφε πως αφηκας τον πατερα σου	2 Onda Rafael kaza Tobiji: »Ne znaš li, brate, u kakvu si stanju ostavio oca svoga?
3 προδραμωμεν εμπροσθεν της γυναικος σου και ετοιμασωμεν την οικιαν	3 Potrčimo nas dvojica prije tvoje žene i priredimo kuću:
4 λαβε δε παρα χειρα την χολην του ιχθυος και επορευθησαν και συνηλθεν ο κυων οπισθεν αυτων	4 uzmi u ruku riblju žuč.« Krenuše, a pas za njima.
5 και αννα εκαθητο περιβλεπομενη εις την οδον τον παιδα αυτης	5 Dotle je Ana sjedila i gledala na put ne bi li ugledala svoje dijete.
6 και προσενοησεν αυτον ερχομενον και ειπεν τω πατρι αυτου ιδου ο υιος σου ερχεται και ο ανθρωπος ο πορευθεις μετ' αυτου	6 Izdaleka ga opazi pa reče Tobitu: »Evo, vraća se sin tvoj i čovjek koji ga pratio.«
7 και ραφαηλ ειπεν επισταμαι εγω οτι ανοιξει τους οφθαλμους ο πατηρ σου	7 A Rafael reče Tobiji: »Znam da će otac tvoj otvoriti oči.
8 συ ουν εγχρισον την χολην εις τους οφθαλμους αυτου και δηχθεις διατριψει και αποβαλει τα λευκωματα και οψεται σε	8 Ribljom žuči namaži njegove oči, a on će ih, oćutjevši svrbež, protrljati i tako skinuti s njih bijele mrlje i tebe vidjeti.«
9 και προσδραμουσα αννα επεπεσεν επι τον τραχηλον του υιου αυτης και ειπεν αυτω ειδον σε παιδιον απο του νυν αποθανουμαι και εκλαυσαν αμφοτεροι	9 Dotle se Ana, potrčavši naprijed, baci u zagrljaj sinu svome i reče mu: »Opet te vidim, sine moj! Od ovoga časa mogu mirno umrijeti!« Nato oboje zaplakaše.
10 και τωβιτ εξηρχετο προς την θυραν και προσεκοπτεν ο δε υιος προσεδραμεν αυτω	10 Tobit iziđe na vrata i spotače se, ali sin potrča k njemu
11 και επελαβετο του πατρος αυτου και προσεπασεν την χολην επι τους οφθαλμους του πατρος αυτου λεγων θαρσει πατερ	11 i pridrža ga, razmaza žuč ocu preko očiju i kaza: »Hrabro, oče moj!«
12 ως δε συνεδηχθησαν διετριψε τους οφθαλμους αυτου και ελεπισθη απο των κανθων των οφθαλμων αυτου τα λευκωματα	12 Kad ga oči zasvrbješe, protrlja ih, a iz očinjih mu se kutića oljuštiše bijele mrlje.
13 και ιδων τον υιον αυτου επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και εκλαυσεν και ειπεν	13 Ugledavši sina, zagrli ga, zaplaka i probesjedi:
14 ευλογητος ει ο θεος και ευλογητον το ονομα σου εις τους αιωνας και ευλογημενοι παντες οι αγιοι σου αγγελοι οτι εμαστιγωσας και ηλεησας με ιδου βλεπω τωβιαν τον υιον μου	14 »Blagoslovljen da si, Bože, blagoslovljeno tvoje ime uvijeke i blagoslovljeni svi tvoji sveti anđeli! Jer si me udario pa se smilovao na me: evo gledam svoga sina Tobiju!«
15 και εισηλθεν ο υιος αυτου χαιρων και απηγγειλεν τω πατρι αυτου τα μεγαλεια τα γενομενα αυτω εν τη μηδια	15 Njegov sin, sav sretan, uđe u kuću te izvijesti oca o velikim događajima što su mu se zbili u Mediji.
16 και εξηλθεν τωβιτ εις συναντησιν τη νυμφη αυτου χαιρων και ευλογων τον θεον προς τη πυλη νινευη και εθαυμαζον οι θεωρουντες αυτον πορευομενον οτι εβλεψεν και τωβιτ εξωμολογειτο ενωπιον αυτων οτι ηλεησεν αυτον ο θεος	16 Tobit, prepun radosti i blagoslivljajući Boga, pođe ususret snahi, prema vratima Ninive. Oni koji su ga vidjeli kako hoda bijahu zadivljeni što je progledao, a Tobit priznavaše pred njima da mu se Bog smilovao.
17 και ως ηγγισεν τωβιτ σαρρα τη νυμφη αυτου κατευλογησεν αυτην λεγων ελθοις υγιαινουσα θυγατερ ευλογητος ο θεος ος ηγαγεν σε προς ημας και ο πατηρ σου και η μητηρ σου	17 Kada Tobit dođe do Sare, snahe svoje, pozdravi je govoreći joj: »Dobro došla, kćeri moja! Blagoslovljen Bog koji te doveo k nama! I neka su ti blagoslovljeni i otac i majka!«
18 και εγενετο χαρα πασι τοις εν νινευη αδελφοις αυτου	18 I velika radost obuze svu braću njegovu u Ninivi.
19 και παρεγενετο αχιαχαρος και νασβας ο εξαδελφος αυτου και ηχθη ο γαμος τωβια μετ' ευφροσυνης επτα ημερας	19 A dođoše i Ahikar i njegov nećak Nasbas pa se Tobijina svadba u veselju slavila sedam dana.