Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ Β´ - 2 Cronache - Chronicles II 35


font
LXXEL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 και εποιησεν ιωσιας το φασεχ τω κυριω θεω αυτου και εθυσαν το φασεχ τη τεσσαρεσκαιδεκατη του μηνος του πρωτου1 Josías celebró en Jerusalén la Pascua del Señor, e inmolaron la víctima pascual el día catorce del primer mes.
2 και εστησεν τους ιερεις επι τας φυλακας αυτων και κατισχυσεν αυτους εις τα εργα οικου κυριου2 Restableció a los sacerdotes en sus funciones y los animó a dedicarse enteramente al servicio de la Casa del Señor.
3 και ειπεν τοις λευιταις τοις δυνατοις εν παντι ισραηλ του αγιασθηναι αυτους τω κυριω και εθηκαν την κιβωτον την αγιαν εις τον οικον ον ωκοδομησεν σαλωμων υιος δαυιδ του βασιλεως ισραηλ και ειπεν ο βασιλευς ουκ εστιν υμιν αραι επ' ωμων ουθεν νυν ουν λειτουργησατε τω κυριω θεω υμων και τω λαω αυτου ισραηλ3 Luego dijo a los levitas que instruían a todo Israel y estaban consagrados al Señor: «Pongan el Arca santa en el Templo que edificó Salomón, hijo de David, rey de Israel: ya no tendrán que llevarla sobre los hombros. Ahora sirvan al Señor, su Dios, y a su pueblo Israel.
4 και ετοιμασθητε κατ' οικους πατριων υμων και κατα τας εφημεριας υμων κατα την γραφην δαυιδ βασιλεως ισραηλ και δια χειρος σαλωμων υιου αυτου4 Agrúpense por familias, según sus clases, conforme a lo que establecieron por escrito David, rey de Israel, y su hijo Salomón.
5 και στητε εν τω οικω κατα τας διαιρεσεις οικων πατριων υμων τοις αδελφοις υμων υιοις του λαου και μερις οικου πατριας τοις λευιταις5 Ocupen el sitio que les corresponde en el Santuario, según los grupos de las familias de sus hermanos, la gente del pueblo, de manera que a cada familia le corresponda una sección de los levitas.
6 και θυσατε το φασεχ και τα αγια ετοιμασατε τοις αδελφοις υμων του ποιησαι κατα τον λογον κυριου δια χειρος μωυση6 Inmolen la Pascua, santifíquense y prepárenla para sus hermanos, a fin de que ellos puedan celebrarla según la palabra del Señor transmitida por Moisés».
7 και απηρξατο ιωσιας τοις υιοις του λαου προβατα και αμνους και εριφους απο των τεκνων των αιγων παντα εις το φασεχ εις παντας τους ευρεθεντας εις αριθμον τριακοντα χιλιαδας και μοσχων τρεις χιλιαδας ταυτα απο της υπαρξεως του βασιλεως7 Josías entregó para la gente del pueblo ganado menor –corderos y cabritos –en número de treinta mil, como víctimas pascuales para todos los que se encontraban allí, y dio además tres mil bueyes. Todo esto provenía de los bienes del rey.
8 και οι αρχοντες αυτου απηρξαντο τω λαω και τοις ιερευσιν και λευιταις εδωκεν χελκιας και ζαχαριας και ιιηλ οι αρχοντες οικου του θεου τοις ιερευσιν και εδωκαν εις το φασεχ προβατα και αμνους και εριφους δισχιλια εξακοσια και μοσχους τριακοσιους8 También sus jefes entregaron ofrendas voluntarias para el pueblo, los sacerdotes y los levitas. Jilquías, Zacarías y Iejiel, mayordomos de la Casa de Dios, dieron a los sacerdotes dos mil seiscientas víctimas pascuales y trescientos bueyes.
9 και χωνενιας και βαναιας και σαμαιας και ναθαναηλ αδελφος αυτου και ασαβια και ιιηλ και ιωζαβαδ αρχοντες των λευιτων απηρξαντο τοις λευιταις εις το φασεχ προβατα πεντακισχιλια και μοσχους πεντακοσιους9 Conanías, Semaías y Netanel, sus hermanos, y Jasabías, Ieiel y Iozabad, jefe de los levitas, dieron a estos cinco mil víctimas pascuales y quinientos bueyes.
10 και κατωρθωθη η λειτουργια και εστησαν οι ιερεις επι την στασιν αυτων και οι λευιται επι τας διαιρεσεις αυτων κατα την εντολην του βασιλεως10 Una vez organizado el servicio, los sacerdotes ocuparon sus puestos, lo mismo que los levitas, Según sus clases, conforme a la orden del rey.
11 και εθυσαν το φασεχ και προσεχεαν οι ιερεις το αιμα εκ χειρος αυτων και οι λευιται εξεδειραν11 Luego se inmoló la Pascua, y los sacerdotes hacían la aspersión con la sangre recibida de manos de los levitas, mientras estos desollaban las víctimas.
12 και ητοιμασαν την ολοκαυτωσιν παραδουναι αυτοις κατα την διαιρεσιν κατ' οικους πατριων τοις υιοις του λαου του προσαγειν τω κυριω ως γεγραπται εν βιβλιω μωυση και ουτως εις το πρωι12 Además, cuando daban su parte a los grupos de familias de la gente del pueblo, separaban lo que se debía ofrecer al Señor en holocausto, como está escrito en el libro de Moisés. E hicieron lo mismo con los bueyes.
13 και ωπτησαν το φασεχ εν πυρι κατα την κρισιν και τα αγια ηψησαν εν τοις χαλκειοις και εν τοις λεβησιν και ευοδωθη και εδραμον προς παντας τους υιους του λαου13 Después asaron al fuego la víctima pascual, como está establecido, cocinaron las otras ofrendas consagradas, en ollas, cacerolas y fuentes, y las repartieron rápidamente entre toda la gente del pueblo.
14 και μετα το ετοιμασαι αυτοις και τοις ιερευσιν οτι οι ιερεις εν τω αναφερειν τα στεατα και τα ολοκαυτωματα εως νυκτος και οι λευιται ητοιμασαν αυτοις και τοις αδελφοις αυτων υιοις ααρων14 Luego prepararon la Pascua para ellos y para los sacerdotes, porque los sacerdotes, hijos de Aarón, habían estado ocupados en ofrecer los holocaustos y las grasas hasta la noche: por eso los levitas prepararon la Pascua para sí mismos y para los sacerdotes, hijos de Aarón.
15 και οι ψαλτωδοι υιοι ασαφ επι της στασεως αυτων κατα τας εντολας δαυιδ και ασαφ και αιμαν και ιδιθων οι προφηται του βασιλεως και οι αρχοντες και οι πυλωροι πυλης και πυλης ουκ ην αυτοις κινεισθαι απο της λειτουργιας αγιων οτι οι αδελφοι αυτων οι λευιται ητοιμασαν αυτοις15 Los cantores, hijos de Asaf, estaban en sus puestos, según las prescripciones de David y de Asaf, de Hemán y de Iedutún, el vidente del rey; y también los porteros ocupaban cada uno su puesto: ninguno de ellos tuvo necesidad de apartarse de su servicio, porque sus hermanos, los levitas, les prepararon la Pascua.
16 και κατωρθωθη και ητοιμασθη πασα η λειτουργια κυριου εν τη ημερα εκεινη του ποιησαι το φασεχ και ενεγκειν τα ολοκαυτωματα επι το θυσιαστηριον κυριου κατα την εντολην του βασιλεως ιωσια16 Así se organizó aquel día todo el servicio del Señor, para celebrar la Pascua y ofrecer los holocaustos sobre el altar del Señor, según la orden del rey Josías.
17 και εποιησαν οι υιοι ισραηλ οι ευρεθεντες το φασεχ εν τω καιρω εκεινω και την εορτην των αζυμων επτα ημερας17 Los israelitas que se encontraban allí celebraron la Pascua en aquella ocasión, y también la fiesta de los Acimos durante siete días.
18 και ουκ εγενετο φασεχ ομοιον αυτω εν ισραηλ απο ημερων σαμουηλ του προφητου και παντες βασιλεις ισραηλ ουκ εποιησαν ως το φασεχ ο εποιησεν ιωσιας και οι ιερεις και οι λευιται και πας ιουδα και ισραηλ ο ευρεθεις και οι κατοικουντες εν ιερουσαλημ τω κυριω18 Nunca se había celebrado en Israel una Pascua como esta desde los días del profeta Samuel; ninguno de los reyes de Israel había celebrado una Pascua como la que celebró Josías con los sacerdotes y los levitas, con todo Judá, con los israelitas allí presentes y con los habitantes de Jerusalén.
19 τω οκτωκαιδεκατω ετει της βασιλειας ιωσια [19α] και τους εγγαστριμυθους και τους γνωστας και τα θαραφιν και τα ειδωλα και τα καρασιμ α ην εν γη ιουδα και εν ιερουσαλημ ενεπυρισεν ο βασιλευς ιωσιας ινα στηση τους λογους του νομου τους γεγραμμενους επι του βιβλιου ου ευρεν χελκιας ο ιερευς εν τω οικω κυριου [19β] ομοιος αυτω ουκ εγενηθη εμπροσθεν αυτου ος επεστρεψεν προς κυριον εν ολη καρδια αυτου και εν ολη ψυχη αυτου και εν ολη ισχυι αυτου κατα παντα τον νομον μωυση και μετ' αυτον ουκ ανεστη ομοιος αυτω [19χ] πλην ουκ απεστραφη κυριος απο οργης θυμου αυτου του μεγαλου ου ωργισθη θυμω κυριος εν τω ιουδα επι παντα τα παροργισματα α παρωργισεν μανασσης [19δ] και ειπεν κυριος και γε τον ιουδαν αποστησω απο προσωπου μου καθως απεστησα τον ισραηλ και απωσαμην την πολιν ην εξελεξαμην την ιερουσαλημ και τον οικον ον ειπα εσται το ονομα μου εκει19 Fue el año dieciocho del reinado de Josías cuando se celebró esta Pascua.
20 και ανεβη φαραω νεχαω βασιλευς αιγυπτου επι τον βασιλεα ασσυριων επι τον ποταμον ευφρατην και επορευθη ο βασιλευς ιωσιας εις συναντησιν αυτω20 Después de todo esto, cuando Josías ya había reorganizado el culto del Templo, subió Necao, rey de Egipto, para combatir en Carquemís, junto al río Eufrates. Josías le salió al paso,
21 και απεστειλεν προς αυτον αγγελους λεγων τι εμοι και σοι βασιλευ ιουδα ουκ επι σε ηκω σημερον πολεμον ποιησαι και ο θεος ειπεν κατασπευσαι με προσεχε απο του θεου του μετ' εμου μη καταφθειρη σε21 pero Necao le envió mensajeros para decirle: «¿Qué hay entre nosotros, rey de Judá? Ahora no vengo contra ti, sino contra una dinastía que me hace la guerra. Dios me ha dicho que me apure. No te opongas a Dios, que está conmigo, no sea que él te destruya».
22 και ουκ απεστρεψεν ιωσιας το προσωπον αυτου απ' αυτου αλλ' η πολεμειν αυτον εκραταιωθη και ουκ ηκουσεν των λογων νεχαω δια στοματος θεου και ηλθεν του πολεμησαι εν τω πεδιω μαγεδων22 Pero Josías no cedió, y se obstinó en combatirlo. Sin escuchar las palabras de Necao, que procedían de la boca de Dios, fue a presentarle batalla en la llanura de Meguido.
23 και ετοξευσαν οι τοξοται επι βασιλεα ιωσιαν και ειπεν ο βασιλευς τοις παισιν αυτου εξαγαγετε με οτι επονεσα σφοδρα23 Los arqueros dispararon contra el rey Josías, y este dijo a sus servidores: «Sáquenme, porque estoy gravemente herido».
24 και εξηγαγον αυτον οι παιδες αυτου απο του αρματος και ανεβιβασαν αυτον επι το αρμα το δευτερευον ο ην αυτω και ηγαγον αυτον εις ιερουσαλημ και απεθανεν και εταφη μετα των πατερων αυτου και πας ιουδα και ιερουσαλημ επενθησαν επι ιωσιαν24 Sus servidores lo sacaron de su carro de guerra, lo subieron a otro carro y lo llevaron a Jerusalén, donde murió. El fue sepultado en los sepulcros de sus padres, y todo Judá y Jerusalén hicieron duelo por Josías.
25 και εθρηνησεν ιερεμιας επι ιωσιαν και ειπαν παντες οι αρχοντες και αι αρχουσαι θρηνον επι ιωσιαν εως της σημερον και εδωκαν αυτον εις προσταγμα επι ισραηλ και ιδου γεγραπται επι των θρηνων25 Jeremías compuso una lamentación sobre Josías, y todos los cantores y cantoras han hablado de él en sus cantos fúnebres hasta el día de hoy. Estos cantos se hicieron tradicionales en Israel y ahora están escritos en las Lamentaciones.
26 και ησαν οι λογοι ιωσια και η ελπις αυτου γεγραμμενα εν νομω κυριου26 El resto de los hechos del rey Josías, sus obras de piedad, acordes con lo que prescribe la Ley del Señor,
27 και οι λογοι αυτου οι πρωτοι και οι εσχατοι ιδου γεγραμμενοι επι βιβλιω βασιλεων ισραηλ και ιουδα27 y todo lo que él hizo, desde el comienzo hasta el fin, está escrito en el Libro de los reyes de Israel y de Judá.