1 και ελαλησεν δαυιδ τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν η ημερα εξειλατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ | 1 David dijo a Yahveh las palabras de este cántico el día que le salvó Yahveh de la mano de todos sus enemigos y de la mano de Saúl. |
2 και ειπεν κυριε πετρα μου και οχυρωμα μου και εξαιρουμενος με εμοι | 2 Dijo: Yahveh, mi roca, y mi baluarte, mi liberador, |
3 ο θεος μου φυλαξ εσται μου πεποιθως εσομαι επ' αυτω υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου και καταφυγη μου σωτηριας μου εξ αδικου σωσεις με | 3 mi Dios, la peña en que me amparo, mi escudo y fuerza de mi salvación, mi ciudadela y mi refugio, mi salvador que me salva de la violencia. |
4 αινετον επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι | 4 Invoco a Yahveh que es digno de alabanza, y quedo a salvo de mis enemigos. |
5 οτι περιεσχον με συντριμμοι θανατου χειμαρροι ανομιας εθαμβησαν με | 5 Los olas de la muerte me envolvían, me espantaban las trombas de Belial, |
6 ωδινες θανατου εκυκλωσαν με προεφθασαν με σκληροτητες θανατου | 6 los lazos del seol me rodeaban, me aguardaban los cepos de la muerte. |
7 εν τω θλιβεσθαι με επικαλεσομαι κυριον και προς τον θεον μου βοησομαι και επακουσεται εκ ναου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου εν τοις ωσιν αυτου | 7 Clamé a Yahveh en mi angustia, a mi Dios invoqué, y escuchó mi voz desde su templo, resonó mi llamada en sus oídos. |
8 και εταραχθη και εσεισθη η γη και τα θεμελια του ουρανου συνεταραχθησαν και εσπαραχθησαν οτι εθυμωθη κυριος αυτοις | 8 La tierra fue sacudida y vaciló, las bases de los cielos retemblaron. Vacilaron bajo su furor. |
9 ανεβη καπνος εν τη οργη αυτου και πυρ εκ στοματος αυτου κατεδεται ανθρακες εξεκαυθησαν απ' αυτου | 9 Una humareda subió de sus narices y de su boca un fuego que abrasaba; de él salían carbones encendidos. |
10 και εκλινεν ουρανους και κατεβη και γνοφος υποκατω των ποδων αυτου | 10 El inclinó los cielos y bajó, un espeso nublado debajo de sus pies. |
11 και επεκαθισεν επι χερουβιν και επετασθη και ωφθη επι πτερυγων ανεμου | 11 Cabalgó sobre un querube, emprendió el vuelo, sobre las alas de los vientos planeó. |
12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτος υδατων επαχυνεν εν νεφελαις αερος | 12 Se puso como tienda un cerco de tinieblas, tinieblas de las aguas, espesos nubarrones. |
13 απο του φεγγους εναντιον αυτου εξεκαυθησαν ανθρακες πυρος | 13 Del fulgor que le precedía se encendieron granizo y ascuas de fuego. |
14 εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου | 14 Tronó Yahveh dese los cielos, lanzó el Altísimo su voz; |
15 και απεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπην και εξεστησεν αυτους | 15 arrojó saetas y los puso en fuga, rayos fulminó y sembró derrota. |
16 και ωφθησαν αφεσεις θαλασσης και απεκαλυφθη θεμελια της οικουμενης εν τη επιτιμησει κυριου απο πνοης πνευματος θυμου αυτου | 16 El fondo del mar quedó a la vista, los cimientos del orbe aparecieron ante la increpación de Yahveh, al resollar al aliento en sus narices. |
17 απεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με ειλκυσεν με εξ υδατων πολλων | 17 Extiende su mano de lo alto para asirme, para sacarme de las profundas aguas. |
18 ερρυσατο με εξ εχθρων μου ισχυος εκ των μισουντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε | 18 Me libera de un enemigo poderoso, de mis adversarios más fuertes que yo. |
19 προεφθασαν με εν ημερα θλιψεως μου και εγενετο κυριος επιστηριγμα μου | 19 Me aguardaban el día de mi ruina, Mas Yahveh fue un apoyo para mí. |
20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον και εξειλατο με οτι ευδοκησεν εν εμοι | 20 Me sacó a espacio abierto, Me savló porque me amaba. |
21 και ανταπεδωκεν μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν μοι | 21 Yahveh me recompensa conforme a mi justicia, el me paga conforme a la pureza de mis manos. |
22 οτι εφυλαξα οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου | 22 Porque he guardado los caminos de Yahveh, y no he hecho el mal lejos de mi Dios. |
23 οτι παντα τα κριματα αυτου κατεναντιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστην απ' αυτων | 23 Porque tengo ante mí todos sus juicios, y sus preceptos no aparto de mi lado. |
24 και εσομαι αμωμος αυτω και προφυλαξομαι απο της ανομιας μου | 24 He sido ante él irreprochable, y de incurrir en culpa me he guardado. |
25 και αποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου | 25 Y Yahveh me devuelve según mi justicia, según mi pureza que está a sus ojos. |
26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος τελειου τελειωθηση | 26 Con el piadoso eres piadoso, intachable con el hombre sin tacha. |
27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου στρεβλωθηση | 27 Con el puro eres puro, con el ladino, sagaz. |
28 και τον λαον τον πτωχον σωσεις και οφθαλμους επι μετεωρων ταπεινωσεις | 28 Tú que salvas al pueblo humilde, y abates los ojos altaneros. |
29 οτι συ ο λυχνος μου κυριε και κυριος εκλαμψει μοι το σκοτος μου | 29 Tú eres, Yahveh, mi lámpara, mi Dios que alumbra mis tinieblas. |
30 οτι εν σοι δραμουμαι μονοζωνος και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος | 30 Con tu ayuda las hordas acometo, con mi Dios escalo la muralla. |
31 ο ισχυρος αμωμος η οδος αυτου το ρημα κυριου κραταιον πεπυρωμενον υπερασπιστης εστιν πασιν τοις πεποιθοσιν επ' αυτω | 31 Dios es perfecto en sus caminos, la palabra de Yahveh, acrisolada, él es el escudo de cuantos a él se acogen. |
32 τις ισχυρος πλην κυριου και τις κτιστης εσται πλην του θεου ημων | 32 Pues ¿quién es Dios, fuera de Yahveh? ¿Quién Roca, sino sólo nuestro Dios? |
33 ο ισχυρος ο κραταιων με δυναμει και εξετιναξεν αμωμον την οδον μου | 33 El Dios que me ciñe de fuerza y hace mi camino irreprochable. |
34 τιθεις τους ποδας μου ως ελαφων και επι τα υψη ιστων με | 34 Que hace mis pies como de ciervas, y en las alturas me sostiene en pie. |
35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και καταξας τοξον χαλκουν εν βραχιονι μου | 35 El que mis manos para el combate adiestra, y mis brazos para tensar arcos de bronce. |
36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η υπακοη σου επληθυνεν με | 36 Tú me das tu escudo salvador, multiplicas tus respuestas favorables |
37 εις πλατυσμον εις τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ εσαλευθησαν τα σκελη μου | 37 Mis pasos ensanchas ante mí; no se tuercen mis tobillos. |
38 διωξω εχθρους μου και αφανιω αυτους και ουκ αναστρεψω εως συντελεσω αυτους | 38 Persigo a mis enemigos, los deshago, no vuelvo hasta haberlos acabado. |
39 και θλασω αυτους και ουκ αναστησονται και πεσουνται υπο τους ποδας μου | 39 Los quebranto, no pueden levantarse, sucumben debajo de mis pies. |
40 και ενισχυσεις με δυναμει εις πολεμον καμψεις τους επανιστανομενους μοι υποκατω μου | 40 Para el combate de fuerza me ciñes, doblegas bajo mí a mis agresores, |
41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον τους μισουντας με και εθανατωσας αυτους | 41 a mis enemigos haces dar la espada, extermino a los que me odian. |
42 βοησονται και ουκ εστιν βοηθος προς κυριον και ουχ υπηκουσεν αυτων | 42 Claman, mas no hay salvador, a Yahveh, y no les responde. |
43 και ελεανα αυτους ως χουν γης ως πηλον εξοδων ελεπτυνα αυτους | 43 Los machaco como polvo de la tierra, como al barro de las calles los piso. |
44 και ρυση με εκ μαχης λαων φυλαξεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσαν μοι | 44 De las querellas de mi pueblo me libras. me pones a la cabeza de las gentes, pueblos que no conocía me sirven. |
45 υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι εις ακοην ωτιου ηκουσαν μου | 45 Los hijos de extranjeros me adulan, son todo oídos, me obedecen. |
46 υιοι αλλοτριοι απορριφησονται και σφαλουσιν εκ των συγκλεισμων αυτων | 46 Los hijos de extranjeros desmayan, y dejan temblando sus refugios. |
47 ζη κυριος και ευλογητος ο φυλαξ μου και υψωθησεται ο θεος μου ο φυλαξ της σωτηριας μου | 47 ¡Viva Yahveh bendita sea mi Roca, el Dios de mi salvación sea ensalzado! |
48 ισχυρος κυριος ο διδους εκδικησεις εμοι παιδευων λαους υποκατω μου | 48 El Dios que la venganza me concede y abate los pueblos a mis plantas. |
49 και εξαγων με εξ εχθρων μου και εκ των επεγειρομενων μοι υψωσεις με εξ ανδρος αδικηματων ρυση με | 49 Tú me libras de mis enemigos, me exaltas sobre mis agresores, y del hombre violento me salvas. |
50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι κυριε εν τοις εθνεσιν και εν τω ονοματι σου ψαλω | 50 Por eso, Yahveh, quiero alabarte entre los pueblos y cantar tu nombre. |
51 μεγαλυνων σωτηριας βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος | 51 El hace grandes las victorias de su rey y muestra su amor a su ungido, a David y su linaje para siempre. |