ΓΕΝΕΣΙΣ - Genesi - Genesis 32

LXX	NEW JERUSALEM
1 αναστας δε λαβαν το πρωι κατεφιλησεν τους υιους αυτου και τας θυγατερας αυτου και ευλογησεν αυτους και αποστραφεις λαβαν απηλθεν εις τον τοπον αυτου	1 Early next morning, Laban kissed his grandchildren and daughters and blessed them. Then Laban leftto return home.
2 και ιακωβ απηλθεν εις την εαυτου οδον και αναβλεψας ειδεν παρεμβολην θεου παρεμβεβληκυιαν και συνηντησαν αυτω οι αγγελοι του θεου	2 While Jacob was going on his way, angels of God encountered him,
3 ειπεν δε ιακωβ ηνικα ειδεν αυτους παρεμβολη θεου αυτη και εκαλεσεν το ονομα του τοπου εκεινου παρεμβολαι	3 and on seeing them he said, 'This is God's camp,' and he named the place Mahanaim.
4 απεστειλεν δε ιακωβ αγγελους εμπροσθεν αυτου προς ησαυ τον αδελφον αυτου εις γην σηιρ εις χωραν εδωμ	4 Jacob sent messengers ahead of him to his brother Esau in Seir, the open country of Edom,
5 και ενετειλατο αυτοις λεγων ουτως ερειτε τω κυριω μου ησαυ ουτως λεγει ο παις σου ιακωβ μετα λαβαν παρωκησα και εχρονισα εως του νυν	5 with these instructions, 'Say this to my lord Esau, "Here is the message of your servant Jacob: I havebeen staying with Laban and have been delayed there until now,
6 και εγενοντο μοι βοες και ονοι και προβατα και παιδες και παιδισκαι και απεστειλα αναγγειλαι τω κυριω μου ησαυ ινα ευρη ο παις σου χαριν εναντιον σου	6 and I own oxen, beasts of burden and flocks, and men and women slaves. I send news of this to mylord in the hope of winning your favour." '
7 και ανεστρεψαν οι αγγελοι προς ιακωβ λεγοντες ηλθομεν προς τον αδελφον σου ησαυ και ιδου αυτος ερχεται εις συναντησιν σοι και τετρακοσιοι ανδρες μετ' αυτου	7 The messengers returned to Jacob and told him, 'We went to your brother Esau, and he is already onhis way to meet you; there are four hundred men with him.'
8 εφοβηθη δε ιακωβ σφοδρα και ηπορειτο και διειλεν τον λαον τον μετ' αυτου και τους βοας και τα προβατα εις δυο παρεμβολας	8 Jacob was greatly afraid and distressed. He divided the people with him, and the flocks and cattle,into two camps,
9 και ειπεν ιακωβ εαν ελθη ησαυ εις παρεμβολην μιαν και εκκοψη αυτην εσται η παρεμβολη η δευτερα εις το σωζεσθαι	9 thinking, 'If Esau comes to one of the camps and attacks it, the remaining camp may be able toescape.'
10 ειπεν δε ιακωβ ο θεος του πατρος μου αβρααμ και ο θεος του πατρος μου ισαακ κυριε ο ειπας μοι αποτρεχε εις την γην της γενεσεως σου και ευ σε ποιησω	10 Jacob said, 'God of my father Abraham, and God of my father Isaac, Yahweh who told me, "Go backto your native land and I will be good to you,"
11 ικανουται μοι απο πασης δικαιοσυνης και απο πασης αληθειας ης εποιησας τω παιδι σου εν γαρ τη ραβδω μου διεβην τον ιορδανην τουτον νυν δε γεγονα εις δυο παρεμβολας	11 I am unworthy of al the faithful love and constancy you have shown your servant. I had only my staffwhen I crossed this Jordan, and now I have grown into two camps.
12 εξελου με εκ χειρος του αδελφου μου ησαυ οτι φοβουμαι εγω αυτον μηποτε ελθων παταξη με και μητερα επι τεκνοις	12 I implore you, save me from my brother Esau's clutches, for I am afraid that he may come and attackme, mothers and children alike.
13 συ δε ειπας καλως ευ σε ποιησω και θησω το σπερμα σου ως την αμμον της θαλασσης η ουκ αριθμηθησεται απο του πληθους	13 Yet it was you who said, "I shal be very good to you, and make your descendants like the sand ofthe sea, which is too numerous to count." '
14 και εκοιμηθη εκει την νυκτα εκεινην και ελαβεν ων εφερεν δωρα και εξαπεστειλεν ησαυ τω αδελφω αυτου	14 Then Jacob passed that night there. From what he had with him he chose a gift for his brother Esau:
15 αιγας διακοσιας τραγους εικοσι προβατα διακοσια κριους εικοσι	15 two hundred she-goats and twenty he-goats, two hundred ewes and twenty rams,
16 καμηλους θηλαζουσας και τα παιδια αυτων τριακοντα βοας τεσσαρακοντα ταυρους δεκα ονους εικοσι και πωλους δεκα	16 thirty camels in milk with their calves, forty cows and ten bulls, twenty female donkeys and ten male.
17 και εδωκεν δια χειρος τοις παισιν αυτου ποιμνιον κατα μονας ειπεν δε τοις παισιν αυτου προπορευεσθε εμπροσθεν μου και διαστημα ποιειτε ανα μεσον ποιμνης και ποιμνης	17 He put them in the charge of his servants, in separate droves, and told his servants, 'Go ahead ofme, leaving a space between each drove and the next.'
18 και ενετειλατο τω πρωτω λεγων εαν σοι συναντηση ησαυ ο αδελφος μου και ερωτα σε λεγων τινος ει και που πορευη και τινος ταυτα τα προπορευομενα σου	18 He gave the leading man this order: 'When my brother Esau meets you and asks, "Whose man areyou? Where are you going? Whose are those animals that you are driving?"
19 ερεις του παιδος σου ιακωβ δωρα απεσταλκεν τω κυριω μου ησαυ και ιδου αυτος οπισω ημων	19 you wil answer, "Your servant Jacob's. They are a gift sent to my lord Esau. And Jacob himself isjust behind us." '
20 και ενετειλατο τω πρωτω και τω δευτερω και τω τριτω και πασι τοις προπορευομενοις οπισω των ποιμνιων τουτων λεγων κατα το ρημα τουτο λαλησατε ησαυ εν τω ευρειν υμας αυτον	20 He gave the same order to the second and the third, and to al who were fol owing the droves. 'Thatis what you must say to Esau when you find him.
21 και ερειτε ιδου ο παις σου ιακωβ παραγινεται οπισω ημων ειπεν γαρ εξιλασομαι το προσωπον αυτου εν τοις δωροις τοις προπορευομενοις αυτου και μετα τουτο οψομαι το προσωπον αυτου ισως γαρ προσδεξεται το προσωπον μου	21 And you must add, "Your servant Jacob himself is just behind us." ' For he thought, 'If I conciliate him by sending a gift in advance, perhaps he will be well inclined towards me when I face him.'
22 και παρεπορευοντο τα δωρα κατα προσωπον αυτου αυτος δε εκοιμηθη την νυκτα εκεινην εν τη παρεμβολη	22 The gift went ahead of him, but he himself spent that night in the camp.
23 αναστας δε την νυκτα εκεινην ελαβεν τας δυο γυναικας και τας δυο παιδισκας και τα ενδεκα παιδια αυτου και διεβη την διαβασιν του ιαβοκ	23 That same night he got up and, taking his two wives, his two slave-girls and his eleven children,crossed the ford of the Jabbok.
24 και ελαβεν αυτους και διεβη τον χειμαρρουν και διεβιβασεν παντα τα αυτου	24 After he had taken them across the stream, he sent al his possessions over too.
25 υπελειφθη δε ιακωβ μονος και επαλαιεν ανθρωπος μετ' αυτου εως πρωι	25 And Jacob was left alone. Then someone wrestled with him until daybreak
26 ειδεν δε οτι ου δυναται προς αυτον και ηψατο του πλατους του μηρου αυτου και εναρκησεν το πλατος του μηρου ιακωβ εν τω παλαιειν αυτον μετ' αυτου	26 who, seeing that he could not master him, struck him on the hip socket, and Jacob's hip wasdislocated as he wrestled with him.
27 και ειπεν αυτω αποστειλον με ανεβη γαρ ο ορθρος ο δε ειπεν ου μη σε αποστειλω εαν μη με ευλογησης	27 He said, 'Let me go, for day is breaking.' Jacob replied, 'I wil not let you go unless you bless me.'
28 ειπεν δε αυτω τι το ονομα σου εστιν ο δε ειπεν ιακωβ	28 The other said, 'What is your name?' 'Jacob,' he replied.
29 ειπεν δε αυτω ου κληθησεται ετι το ονομα σου ιακωβ αλλα ισραηλ εσται το ονομα σου οτι ενισχυσας μετα θεου και μετα ανθρωπων δυνατος	29 He said, 'No longer are you to be cal ed Jacob, but Israel since you have shown your strengthagainst God and men and have prevailed.'
30 ηρωτησεν δε ιακωβ και ειπεν αναγγειλον μοι το ονομα σου και ειπεν ινα τι τουτο ερωτας το ονομα μου και ηυλογησεν αυτον εκει	30 Then Jacob asked, 'Please tel me your name.' He replied, 'Why do you ask my name?' With that, heblessed him there.
31 και εκαλεσεν ιακωβ το ονομα του τοπου εκεινου ειδος θεου ειδον γαρ θεον προσωπον προς προσωπον και εσωθη μου η ψυχη	31 Jacob named the place Peniel, 'Because I have seen God face to face,' he said, 'and have survived.'
32 ανετειλεν δε αυτω ο ηλιος ηνικα παρηλθεν το ειδος του θεου αυτος δε επεσκαζεν τω μηρω αυτου	32 The sun rose as he passed Peniel, limping from his hip.
33 ενεκεν τουτου ου μη φαγωσιν οι υιοι ισραηλ το νευρον ο εναρκησεν ο εστιν επι του πλατους του μηρου εως της ημερας ταυτης οτι ηψατο του πλατους του μηρου ιακωβ του νευρου και εναρκησεν	33 That is why to this day the Israelites do not eat the thigh sinew which is at the hip socket: because hehad struck Jacob at the hip socket on the thigh sinew.