Deuteronomy 31

KING JAMES BIBLE	LXX
1 And Moses went and spake these words unto all Israel.	1 και συνετελεσεν μωυσης λαλων παντας τους λογους τουτους προς παντας υιους ισραηλ
2 And he said unto them, I am an hundred and twenty years old this day; I can no more go out and come in: also the LORD hath said unto me, Thou shalt not go over this Jordan.	2 και ειπεν προς αυτους εκατον και εικοσι ετων εγω ειμι σημερον ου δυνησομαι ετι εισπορευεσθαι και εκπορευεσθαι κυριος δε ειπεν προς με ου διαβηση τον ιορδανην τουτον
3 The LORD thy God, he will go over before thee, and he will destroy these nations from before thee, and thou shalt possess them: and Joshua, he shall go over before thee, as the LORD hath said.	3 κυριος ο θεος σου ο προπορευομενος προ προσωπου σου αυτος εξολεθρευσει τα εθνη ταυτα απο προσωπου σου και κατακληρονομησεις αυτους και ιησους ο προπορευομενος προ προσωπου σου καθα ελαλησεν κυριος
4 And the LORD shall do unto them as he did to Sihon and to Og, kings of the Amorites, and unto the land of them, whom he destroyed.	4 και ποιησει κυριος αυτοις καθα εποιησεν σηων και ωγ τοις δυσι βασιλευσιν των αμορραιων οι ησαν περαν του ιορδανου και τη γη αυτων καθοτι εξωλεθρευσεν αυτους
5 And the LORD shall give them up before your face, that ye may do unto them according unto all the commandments which I have commanded you.	5 και παρεδωκεν αυτους κυριος υμιν και ποιησετε αυτοις καθοτι ενετειλαμην υμιν
6 Be strong and of a good courage, fear not, nor be afraid of them: for the LORD thy God, he it is that doth go with thee; he will not fail thee, nor forsake thee.	6 ανδριζου και ισχυε μη φοβου μηδε δειλια μηδε πτοηθης απο προσωπου αυτων οτι κυριος ο θεος σου ο προπορευομενος μεθ' υμων εν υμιν ου μη σε ανη ουτε μη σε εγκαταλιπη
7 And Moses called unto Joshua, and said unto him in the sight of all Israel, Be strong and of a good courage: for thou must go with this people unto the land which the LORD hath sworn unto their fathers to give them; and thou shalt cause them to inherit it.	7 και εκαλεσεν μωυσης ιησουν και ειπεν αυτω εναντι παντος ισραηλ ανδριζου και ισχυε συ γαρ εισελευση προ προσωπου του λαου τουτου εις την γην ην ωμοσεν κυριος τοις πατρασιν ημων δουναι αυτοις και συ κατακληρονομησεις αυτην αυτοις
8 And the LORD, he it is that doth go before thee; he will be with thee, he will not fail thee, neither forsake thee: fear not, neither be dismayed.	8 και κυριος ο συμπορευομενος μετα σου ουκ ανησει σε ουδε μη εγκαταλιπη σε μη φοβου μηδε δειλια
9 And Moses wrote this law, and delivered it unto the priests the sons of Levi, which bare the ark of the covenant of the LORD, and unto all the elders of Israel.	9 και εγραψεν μωυσης τα ρηματα του νομου τουτου εις βιβλιον και εδωκεν τοις ιερευσιν τοις υιοις λευι τοις αιρουσιν την κιβωτον της διαθηκης κυριου και τοις πρεσβυτεροις των υιων ισραηλ
10 And Moses commanded them, saying, At the end of every seven years, in the solemnity of the year of release, in the feast of tabernacles,	10 και ενετειλατο αυτοις μωυσης εν τη ημερα εκεινη λεγων μετα επτα ετη εν καιρω ενιαυτου αφεσεως εν εορτη σκηνοπηγιας
11 When all Israel is come to appear before the LORD thy God in the place which he shall choose, thou shalt read this law before all Israel in their hearing.	11 εν τω συμπορευεσθαι παντα ισραηλ οφθηναι ενωπιον κυριου του θεου σου εν τω τοπω ω αν εκλεξηται κυριος αναγνωσεσθε τον νομον τουτον εναντιον παντος ισραηλ εις τα ωτα αυτων
12 Gather the people together, men, and women, and children, and thy stranger that is within thy gates, that they may hear, and that they may learn, and fear the LORD your God, and observe to do all the words of this law:	12 εκκλησιασας τον λαον τους ανδρας και τας γυναικας και τα εκγονα και τον προσηλυτον τον εν ταις πολεσιν υμων ινα ακουσωσιν και ινα μαθωσιν φοβεισθαι κυριον τον θεον υμων και ακουσονται ποιειν παντας τους λογους του νομου τουτου
13 And that their children, which have not known any thing, may hear, and learn to fear the LORD your God, as long as ye live in the land whither ye go over Jordan to possess it.	13 και οι υιοι αυτων οι ουκ οιδασιν ακουσονται και μαθησονται φοβεισθαι κυριον τον θεον υμων πασας τας ημερας οσας αυτοι ζωσιν επι της γης εις ην υμεις διαβαινετε τον ιορδανην εκει κληρονομησαι αυτην
14 And the LORD said unto Moses, Behold, thy days approach that thou must die: call Joshua, and present yourselves in the tabernacle of the congregation, that I may give him a charge. And Moses and Joshua went, and presented themselves in the tabernacle of the congregation.	14 και ειπεν κυριος προς μωυσην ιδου ηγγικασιν αι ημεραι του θανατου σου καλεσον ιησουν και στητε παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και εντελουμαι αυτω και επορευθη μωυσης και ιησους εις την σκηνην του μαρτυριου και εστησαν παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου
15 And the LORD appeared in the tabernacle in a pillar of a cloud: and the pillar of the cloud stood over the door of the tabernacle.	15 και κατεβη κυριος εν νεφελη και εστη παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και εστη ο στυλος της νεφελης παρα τας θυρας της σκηνης
16 And the LORD said unto Moses, Behold, thou shalt sleep with thy fathers; and this people will rise up, and go a whoring after the gods of the strangers of the land, whither they go to be among them, and will forsake me, and break my covenant which I have made with them.	16 και ειπεν κυριος προς μωυσην ιδου συ κοιμα μετα των πατερων σου και αναστας ο λαος ουτος εκπορνευσει οπισω θεων αλλοτριων της γης εις ην ουτος εισπορευεται εκει εις αυτην και εγκαταλειψουσιν με και διασκεδασουσιν την διαθηκην μου ην διεθεμην αυτοις
17 Then my anger shall be kindled against them in that day, and I will forsake them, and I will hide my face from them, and they shall be devoured, and many evils and troubles shall befall them; so that they will say in that day. Are not these evils come upon us, because our God is not among us?	17 και οργισθησομαι θυμω εις αυτους εν τη ημερα εκεινη και καταλειψω αυτους και αποστρεψω το προσωπον μου απ' αυτων και εσται καταβρωμα και ευρησουσιν αυτον κακα πολλα και θλιψεις και ερει εν τη ημερα εκεινη διοτι ουκ εστιν κυριος ο θεος μου εν εμοι ευροσαν με τα κακα ταυτα
18 And I will surely hide my face in that day for all the evils which they shall have wrought, in that they are turned unto other gods.	18 εγω δε αποστροφη αποστρεψω το προσωπον μου απ' αυτων εν τη ημερα εκεινη δια πασας τας κακιας ας εποιησαν οτι επεστρεψαν επι θεους αλλοτριους
19 Now therefore write ye this song for you, and teach it the children of Israel: put it in their mouths, that this song may be a witness for me against the children of Israel.	19 και νυν γραψατε τα ρηματα της ωδης ταυτης και διδαξετε αυτην τους υιους ισραηλ και εμβαλειτε αυτην εις το στομα αυτων ινα γενηται μοι η ωδη αυτη εις μαρτυριον εν υιοις ισραηλ
20 For when I shall have brought them into the land which I sware unto their fathers, that floweth with milk and honey; and they shall have eaten and filled themselves, and waxen fat; then will they turn unto other gods, and serve them, and provoke me, and break my covenant.	20 εισαξω γαρ αυτους εις την γην την αγαθην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων δουναι αυτοις γην ρεουσαν γαλα και μελι και φαγονται και εμπλησθεντες κορησουσιν και επιστραφησονται επι θεους αλλοτριους και λατρευσουσιν αυτοις και παροξυνουσιν με και διασκεδασουσιν την διαθηκην μου
21 And it shall come to pass, when many evils and troubles are befallen them, that this song shall testify against them as a witness; for it shall not be forgotten out of the mouths of their seed: for I know their imagination which they go about, even now, before I have brought them into the land which I sware.	21 και αντικαταστησεται η ωδη αυτη κατα προσωπον μαρτυρουσα ου γαρ μη επιλησθη απο στοματος αυτων και απο στοματος του σπερματος αυτων εγω γαρ οιδα την πονηριαν αυτων οσα ποιουσιν ωδε σημερον προ του εισαγαγειν με αυτους εις την γην την αγαθην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων
22 Moses therefore wrote this song the same day, and taught it the children of Israel.	22 και εγραψεν μωυσης την ωδην ταυτην εν εκεινη τη ημερα και εδιδαξεν αυτην τους υιους ισραηλ
23 And he gave Joshua the son of Nun a charge, and said, Be strong and of a good courage: for thou shalt bring the children of Israel into the land which I sware unto them: and I will be with thee.	23 και ενετειλατο μωυσης ιησοι και ειπεν αυτω ανδριζου και ισχυε συ γαρ εισαξεις τους υιους ισραηλ εις την γην ην ωμοσεν κυριος αυτοις και αυτος εσται μετα σου
24 And it came to pass, when Moses had made an end of writing the words of this law in a book, until they were finished,	24 ηνικα δε συνετελεσεν μωυσης γραφων παντας τους λογους του νομου τουτου εις βιβλιον εως εις τελος
25 That Moses commanded the Levites, which bare the ark of the covenant of the LORD, saying,	25 και ενετειλατο τοις λευιταις τοις αιρουσιν την κιβωτον της διαθηκης κυριου λεγων
26 Take this book of the law, and put it in the side of the ark of the covenant of the LORD your God, that it may be there for a witness against thee.	26 λαβοντες το βιβλιον του νομου τουτου θησετε αυτο εκ πλαγιων της κιβωτου της διαθηκης κυριου του θεου υμων και εσται εκει εν σοι εις μαρτυριον
27 For I know thy rebellion, and thy stiff neck: behold, while I am yet alive with you this day, ye have been rebellious against the LORD; and how much more after my death?	27 οτι εγω επισταμαι τον ερεθισμον σου και τον τραχηλον σου τον σκληρον ετι γαρ εμου ζωντος μεθ' υμων σημερον παραπικραινοντες ητε τα προς τον θεον πως ουχι και εσχατον του θανατου μου
28 Gather unto me all the elders of your tribes, and your officers, that I may speak these words in their ears, and call heaven and earth to record against them.	28 εκκλησιασατε προς με τους φυλαρχους υμων και τους πρεσβυτερους υμων και τους κριτας υμων και τους γραμματοεισαγωγεις υμων ινα λαλησω εις τα ωτα αυτων παντας τους λογους τουτους και διαμαρτυρωμαι αυτοις τον τε ουρανον και την γην
29 For I know that after my death ye will utterly corrupt yourselves, and turn aside from the way which I have commanded you; and evil will befall you in the latter days; because ye will do evil in the sight of the LORD, to provoke him to anger through the work of your hands.	29 οιδα γαρ οτι εσχατον της τελευτης μου ανομια ανομησετε και εκκλινειτε εκ της οδου ης ενετειλαμην υμιν και συναντησεται υμιν τα κακα εσχατον των ημερων οτι ποιησετε το πονηρον εναντιον κυριου παροργισαι αυτον εν τοις εργοις των χειρων υμων
30 And Moses spake in the ears of all the congregation of Israel the words of this song, until they were ended.	30 και ελαλησεν μωυσης εις τα ωτα πασης εκκλησιας ισραηλ τα ρηματα της ωδης ταυτης εως εις τελος