Actes des Apôtres 20

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Après que le tumulte eut pris fin, Paul convoqua les disciples, leur adressa une exhortation et, aprèsavoir fait ses adieux, partit pour la Macédoine.	1 Αφου δε επαυσεν ο θορυβος, προσκαλεσας ο Παυλος τους μαθητας και ασπασθεις, εξηλθε δια να υπαγη εις την Μακεδονιαν.
2 Il traversa cette contrée, y exhorta longuement les fidèles et parvint en Grèce,	2 Και διαπερασας τα μερη εκεινα και προτρεψας αυτους δια λογων πολλων, ηλθεν εις την Ελλαδα?
3 où il resta trois mois. Un complot fomenté par les Juifs contre lui au moment où il allait s'embarquerpour la Syrie le décida à s'en retourner par la Macédoine.	3 και αφου διετριψε τρεις μηνας, επειδη εγεινε κατ' αυτου επιβουλη υπο των Ιουδαιων, ενω εμελλε να αποπλευση εις την Συριαν, ενεκριθη να επιστρεψη δια της Μακεδονιας.
4 Il avait pour compagnons Sopatros, fils de Pyrrhus, de Bérée; Aristarque et Secundus, deThessalonique; Gaïus, de Dobérès, et Timothée, ainsi que les Asiates Tychique et Trophime.	4 Συνηκολουθει δε αυτον μεχρι της Ασιας Σωπατρος ο Βεροιαιος και εκ των Θεσσαλονικεων Αρισταρχος και Σεκουνδος και Γαιος ο εκ Δερβης και ο Τιμοθεος, Ασιανοι δε ο Τυχικος και ο Τροφιμος.
5 Ceux-ci prirent les devants et nous attendirent à Troas.	5 Ουτοι ελθοντες προτεροι περιεμενον ημας εις την Τρωαδα?
6 Nous-mêmes, nous quittâmes Philippes par mer après les jours des Azymes et, au bout de cinq jours,les rejoignîmes à Troas, où nous passâmes sept jours.	6 ημεις δε εξεπλευσαμεν απο Φιλιππων μετα τας ημερας των αζυμων και εις πεντε ημερας ηλθομεν προς αυτους εις την Τρωαδα, οπου διετριψαμεν ημερας επτα.
7 Le premier jour de la semaine, nous étions réunis pour rompre le pain; Paul, qui devait partir lelendemain, s'entretenait avec eux. Il prolongea son discours jusqu'au milieu de la nuit.	7 Και τη πρωτη ημερα της εβδομαδος ενω οι μαθηται ησαν συνηγμενοι δια την κλασιν του αρτου, ο Παυλος διελεγετο προς αυτους, μελλων να αναχωρηση τη επαυριον, και παρετεινε τον λογον μεχρι μεσονυκτιου.
8 Il y avait bon nombre de lampes dans la chambre haute où nous étions réunis.	8 Ησαν δε λαμπαδες ικαναι εις το ανωγεον, οπου ησαν συνηγμενοι.
9 Un adolescent, du nom d'Eutyque, qui était assis sur le bord de la fenêtre, se laissa gagner par unprofond sommeil, pendant que Paul discourait toujours. Entraîné par le sommeil, il tomba du troisième étage enbas. On le releva mort.	9 Και νεανιας τις ονοματι Ευτυχος, καθημενος επι του παραθυρου, κατεφερετο εις υπνον βαθυν, ενω ο Παυλος διελεγετο εκτεταμενως, και κυριευθεις υπο του υπνου επεσε κατω απο του τριτου πατωματος και εσηκωσαν αυτον νεκρον.
10 Paul descendit, se pencha sur lui, le prit dans ses bras et dit: "Ne vous agitez donc pas: son âme esten lui."	10 Καταβας δε ο Παυλος, επεσεν επ' αυτον και εναγκαλισθεις ειπε? Μη θορυβεισθε? διοτι η ψυχη αυτου ειναι εν αυτω.
11 Puis il remonta, rompit le pain et mangea; longtemps encore il parla, jusqu'au point du jour. C'estalors qu'il partit.	11 Αφου δε ανεβη και εκοψεν αρτον και εγευθη και ωμιλησεν ικανως μεχρι της αυγης? μετα ταυτα ανεχωρησε.
12 Quant au jeune garçon, on le ramena vivant, et ce ne fut pas une petite consolation.	12 Τον δε νεον εφεραν ζωντα και παρηγορηθησαν καθ' υπερβολην.
13 Pour nous, prenant les devants par mer, nous fîmes voile vers Assos, où nous devions prendre Paul:ainsi en avait-il disposé. Lui-même viendrait par la route.	13 ημεις δε καταβαντες προτεροι εις το πλοιον, απεπλευσαμεν εις την Ασσον, μελλοντες να αναλαβωμεν εκειθεν τον Παυλον? επειδη ουτως ειχε διαταξει, μελλων αυτος να υπαγη πεζος.
14 Lorsqu'il nous eut rejoints à Assos, nous le prîmes à bord et gagnâmes Mitylène.	14 Και καθως συνηντησεν ημας εις την Ασσον, αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις Μιτυληνην?
15 De là, nous repartîmes le lendemain et parvînmes devant Chio. Le jour suivant, nous touchions àSamos, et, après nous être arrêtés à Trogyllion, nous arrivions le jour d'après à Milet.	15 και εκειθεν αποπλευσαντες κατηντησαμεν την επιουσαν αντικρυ Χιου? την δε αλλην εφθασαμεν εις Σαμον, και μειναντες εν τω Τρωγυλλιω την ακολουθον ημεραν ηλθομεν εις Μιλητον.
16 Paul avait en effet décidé de passer au large d'Ephèse, pour ne pas avoir à s'attarder en Asie. Il sehâtait afin d'être, si possible, le jour de la Pentecôte à Jérusalem.	16 Διοτι ο Παυλος εκρινε να παραπλευση την Εφεσον, δια να μη συμβη εις αυτον να χρονοτριβηση εν τη Ασια? διοτι εσπευδεν, αν ητο δυνατον εις αυτον, να ευρεθη την ημεραν της Πεντηκοστης εις Ιεροσολυμα.
17 De Milet, il envoya chercher à Ephèse les anciens de cette Eglise.	17 Πεμψας δε απο της Μιλητου εις Εφεσον, προσεκαλεσε τους πρεσβυτερους της εκκλησιας.
18 Quand ils furent arrivés auprès de lui, il leur dit: "Vous savez vous-mêmes de quelle façon, depuisle premier jour où j'ai mis le pied en Asie, je n'ai cessé de me comporter avec vous,	18 Και οτε ηλθον προς αυτον, ειπε προς αυτους? Σεις εξευρετε, απο της πρωτης ημερας αφ' ης επατησα εις την Ασιαν, πως επερασα μεθ' υμων ολον τον χρονον,
19 servant le Seigneur en toute humilité, dans les larmes et au milieu des épreuves que m'ontoccasionnées les machinations des Juifs.	19 δουλευων τον Κυριον μετα πασης ταπεινοφροσυνης και μετα πολλων δακρυων και πειρασμων, οιτινες μοι συνεβησαν εν ταις επιβουλαις των Ιουδαιων,
20 Vous savez comment, en rien de ce qui vous était avantageux, je ne me suis dérobé quand il fallaitvous prêcher et vous instruire, en public et en privé,	20 οτι δεν υπεκρυψα ουδεν των συμφεροντων, ωστε να μη αναγγειλω αυτο προς εσας και να σας διδαξω δημοσια και κατ' οικους,
21 adjurant Juifs et Grecs de se repentir envers Dieu et de croire en Jésus, notre Seigneur.	21 διαμαρτυρομενος προς Ιουδαιους τε και Ελληνας την εις τον Θεον μετανοιαν και την πιστιν την εις τον Κυριον ημων Ιησουν Χριστον.
22 "Et maintenant voici qu'enchaîné par l'Esprit je me rends à Jérusalem, sans savoir ce qui m'yadviendra,	22 Και τωρα ιδου, εγω δεδεμενος τω πνευματι υπαγω εις Ιερουσαλημ, μη γνωριζων τα μελλοντα να συμβωσιν εις εμε εν αυτη,
23 sinon que, de ville en ville, l'Esprit Saint m'avertit que chaînes et tribulations m'attendent.	23 πλην οτι το Πνευμα το Αγιον μαρτυρει εν παση πολει λεγον, οτι δεσμα και θλιψεις με περιμενουσι.
24 Mais je n'attache aucun prix à ma propre vie, pourvu que je mène à bonne fin ma course et leministère que j'ai reçu du Seigneur Jésus: rendre témoignage à l'Evangile de la grâce de Dieu.	24 Δεν φροντιζω ομως περι ουδενος τουτων ουδε εχω πολυτιμον την ζωην μου, ως το να τελειωσω τον δρομον μου μετα χαρας και την διακονιαν, την οποιαν ελαβον παρα του Κυριου Ιησου, να διακηρυξω το ευαγγελιον της χαριτος του Θεου.
25 "Et maintenant voici que, je le sais, vous ne reverrez plus mon visage, vous tous au milieu de quij'ai passé en proclamant le Royaume.	25 Και τωρα ιδου, εγω εξευρω οτι πλεον δεν θελετε ιδει το προσωπον μου σεις παντες, μεταξυ των οποιων διηλθον κηρυττων την βασιλειαν του Θεου.
26 C'est pourquoi je l'atteste aujourd'hui devant vous: je suis pur du sang de tous.	26 Οθεν μαρτυρομαι προς εσας εν τη σημερον ημερα, οτι εγω ειμαι καθαρος απο του αιματος παντων?
27 Car je ne me suis pas dérobé quand il fallait vous annoncer toute la volonté de Dieu.	27 διοτι δεν συνεσταλην να αναγγειλω προς εσας πασαν την βουλην του Θεου.
28 "Soyez attentifs à vous-mêmes, et à tout le troupeau dont l'Esprit Saint vous a établis gardiens pourpaître l'Eglise de Dieu, qu'il s'est acquise par le sang de son propre fils.	28 Προσεχετε λοιπον εις εαυτους και εις ολον το ποιμνιον, εις το οποιον το Πνευμα το Αγιον σας εθεσεν επισκοπους, δια να ποιμαινητε την εκκλησιαν του Θεου, την οποιαν απεκτησε δια του ιδιου αυτου αιματος.
29 "Je sais, moi, qu'après mon départ il s'introduira parmi vous des loups redoutables qui neménageront pas le troupeau,	29 Διοτι εγω εξευρω τουτο, οτι μετα την αναχωρησιν μου θελουσιν εισελθει εις εσας λυκοι βαρεις μη φειδομενοι του ποιμνιου?
30 et que du milieu même de vous se lèveront des hommes tenant des discours pervers dans le butd'entraîner les disciples à leur suite.	30 και εξ υμων αυτων θελουσι σηκωθη ανθρωποι λαλουντες διεστραμμενα, δια να αποσπωσι τους μαθητας οπισω αυτων.
31 C'est pourquoi soyez vigilants, vous souvenant que, trois années durant, nuit et jour, je n'ai cessé dereprendre avec larmes chacun d'entre vous.	31 Δια τουτο αγρυπνειτε, ενθυμουμενοι οτι τρια ετη νυκτα και ημεραν δεν επαυσα νουθετων μετα δακρυων ενα εκαστον.
32 "Et à présent je vous confie à Dieu et à la parole de sa grâce, qui a le pouvoir de bâtir l'édifice et deprocurer l'héritage parmi tous les sanctifiés.	32 Και τωρα, αδελφοι, σας αφιερονω εις τον Θεον και εις τον λογον της χαριτος αυτου, οστις δυναται να εποικοδομηση και να δωση εις εσας κληρονομιαν μεταξυ παντων των ηγιασμενων.
33 "Argent, or, vêtements, je n'en ai convoité de personne:	33 Αργυριον η χρυσιον η ιματιον ουδενος επεθυμησα?
34 vous savez vous-mêmes qu'à mes besoins et à ceux de mes compagnons ont pourvu les mains quevoilà.	34 σεις δε αυτοι εξευρετε οτι εις τας χρειας μου και εις τους οντας μετ' εμου αι χειρες αυται υπηρετησαν.
35 De toutes manières je vous l'ai montré: c'est en peinant ainsi qu'il faut venir en aide aux faibles et sesouvenir des paroles du Seigneur Jésus, qui a dit lui-même: Il y a plus de bonheur à donner qu'à recevoir."	35 Κατα παντα υπεδειξα εις εσας οτι ουτω κοπιαζοντες πρεπει να βοηθητε τους ασθενεις και να ενθυμησθε τους λογους του Κυριου Ιησου, οτι αυτος ειπε? Μακαριον ειναι να διδη τις μαλλον παρα να λαμβανη.
36 A ces mots, se mettant à genoux, avec eux tous il pria.	36 Και αφου ειπε ταυτα, γονατισας προσηυχηθη μετα παντων αυτων.
37 Tous alors éclatèrent en sanglots, et, se jetant au cou de Paul, ils l'embrassaient,	37 Εγεινε δε πολυς κλαυθμος παντων, και πεσοντες επι τον τραχηλον του Παυλου κατεφιλουν αυτον,
38 affligés surtout de la parole qu'il avait dite: qu'ils ne devaient plus revoir son visage. Puis ilsl'accompagnèrent jusqu'au bateau.	38 υπερλυπουμενοι μαλιστα δια τον λογον τον οποιον ειπεν, οτι δεν θελουσιν ιδει πλεον το προσωπον αυτου. Και προεπεμπον αυτον εις το πλοιον.