Livre d'Isaïe 17

JERUSALEM	LXX
1 Oracle sur Damas. Voici Damas qui cesse d'être une ville, elle va devenir un tas de décombres;	1 το ρημα το κατα δαμασκου ιδου δαμασκος αρθησεται απο πολεων και εσται εις πτωσιν
2 abandonnées pour toujours, ses villes appartiendront aux troupeaux, ils s'y coucheront sans qu'on leseffraie.	2 καταλελειμμενη εις τον αιωνα εις κοιτην ποιμνιων και αναπαυσιν και ουκ εσται ο διωκων
3 Plus de place forte en Ephraïm, plus de royauté à Damas, et le reste d'Aram sera traité comme lagloire des enfants d'Israël. Oracle de Yahvé Sabaot.	3 και ουκετι εσται οχυρα του καταφυγειν εφραιμ και ουκετι εσται βασιλεια εν δαμασκω και το λοιπον των συρων απολειται ου γαρ συ βελτιων ει των υιων ισραηλ και της δοξης αυτων ταδε λεγει κυριος σαβαωθ
4 Il arrivera, ce jour-là, que la gloire de Jacob faiblira, et que son embonpoint deviendra maigreur;	4 εσται εν τη ημερα εκεινη εκλειψις της δοξης ιακωβ και τα πιονα της δοξης αυτου σεισθησεται
5 ce sera comme lorsque le moissonneur récolte le blé, que son bras moissonne les épis; ce sera commelorsqu'on glane les épis au val des Rephaïm;	5 και εσται ον τροπον εαν τις συναγαγη αμητον εστηκοτα και σπερμα σταχυων εν τω βραχιονι αυτου αμηση και εσται ον τροπον εαν τις συναγαγη σταχυν εν φαραγγι στερεα
6 il ne restera que des grappillons, comme au gaulage de l'olivier: deux, trois baies en haut de la cime,quatre, cinq aux branches de l'arbre. Oracle de Yahvé, Dieu d'Israël.	6 και καταλειφθη εν αυτη καλαμη η ως ρωγες ελαιας δυο η τρεις επ' ακρου μετεωρου η τεσσαρες η πεντε επι των κλαδων αυτων καταλειφθη ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ
7 Ce jour-là, l'homme regardera vers son créateur, et ses yeux se tourneront vers le Saint d'Israël.	7 τη ημερα εκεινη πεποιθως εσται ανθρωπος επι τω ποιησαντι αυτον οι δε οφθαλμοι αυτου εις τον αγιον του ισραηλ εμβλεψονται
8 Il ne regardera plus vers les autels, oeuvres de ses mains, et ce qu'ont fait ses doigts, il ne le verraplus, ni les pieux sacrés ni les brûle-parfums.	8 και ου μη πεποιθοτες ωσιν επι τοις βωμοις ουδε επι τοις εργοις των χειρων αυτων α εποιησαν οι δακτυλοι αυτων και ουκ οψονται τα δενδρα αυτων ουδε τα βδελυγματα αυτων
9 Ce jour-là, ses villes de refuge seront abandonnées, comme le furent les bois et les maquis devant lesenfants d'Israël, et ce sera la désolation.	9 τη ημερα εκεινη εσονται αι πολεις σου εγκαταλελειμμεναι ον τροπον εγκατελιπον οι αμορραιοι και οι ευαιοι απο προσωπου των υιων ισραηλ και εσονται ερημοι
10 Tu as oublié le Dieu de ton salut, tu ne t'es pas souvenu du Rocher, ton refuge, c'est pourquoi tuplantes des plantations d'agréments, tu sèmes des semences étrangères;	10 διοτι κατελιπες τον θεον τον σωτηρα σου και κυριου του βοηθου σου ουκ εμνησθης δια τουτο φυτευσεις φυτευμα απιστον και σπερμα απιστον
11 le jour où tu les plantes, tu les vois pousser, et dès le matin, tes semences fleurissent; mais la récolteéchappe au jour de la maladie, du mal incurable.	11 τη δε ημερα η αν φυτευσης πλανηθηση το δε πρωι εαν σπειρης ανθησει εις αμητον η αν ημερα κληρωση και ως πατηρ ανθρωπου κληρωση τοις υιοις σου
12 Malheur! Rumeur de peuples immenses, rumeur comme la rumeur des mers! grondement depeuples, qui grondent comme grondent les eaux puissantes!	12 ουαι πληθος εθνων πολλων ως θαλασσα κυμαινουσα ουτως ταραχθησεσθε και νωτος εθνων πολλων ως υδωρ ηχησει
13 (Des peuples qui grondent comme grondent les grandes eaux.) Il les menace, et elles s'enfuient auloin, chassées comme la bale des montagnes par le vent, comme un tourbillon par l'ouragan.	13 ως υδωρ πολυ εθνη πολλα ως υδατος πολλου βια καταφερομενου και αποσκορακιει αυτον και πορρω αυτον διωξεται ως χνουν αχυρου λικμωντων απεναντι ανεμου και ως κονιορτον τροχου καταιγις φερουσα
14 Quand vient le soir c'est l'effroi, au matin tout a disparu. Tel est le partage de ceux qui nous pillent,le sort de nos dévastateurs.	14 προς εσπεραν εσται πενθος πριν η πρωι και ουκ εσται αυτη η μερις των υμας προνομευσαντων και κληρονομια τοις υμας κληρονομησασιν