Cantique des cantiques 8

JERUSALEM	LXX
1 Ah! que ne m'es-tu un frère, allaité au sein de ma mère! Te rencontrant dehors, je pourraist'embrasser, sans que les gens me méprisent.	1 τις δωη σε αδελφιδον μου θηλαζοντα μαστους μητρος μου ευρουσα σε εξω φιλησω σε και γε ουκ εξουδενωσουσιν μοι
2 Je te conduirais, je t'introduirais dans la maison de ma mère, tu m'enseignerais! Je te ferais boireun vin parfumé, ma liqueur de grenades.	2 παραλημψομαι σε εισαξω σε εις οικον μητρος μου και εις ταμιειον της συλλαβουσης με ποτιω σε απο οινου του μυρεψικου απο ναματος ροων μου
3 Son bras gauche est sous ma tête, et sa droite m'étreint.	3 ευωνυμος αυτου υπο την κεφαλην μου και η δεξια αυτου περιλημψεται με
4 Je vous en conjure, filles de Jérusalem, n'éveillez pas, ne réveillez pas mon amour, avant l'heure deson bon plaisir.	4 ωρκισα υμας θυγατερες ιερουσαλημ εν ταις δυναμεσιν και εν ταις ισχυσεσιν του αγρου τι εγειρητε και τι εξεγειρητε την αγαπην εως αν θεληση
5 Qui est celle-ci qui monte du désert, appuyée sur son bien-aimé? Sous le pommier je t'ai réveillée,là même où ta mère te conçut, là où conçut celle qui t'a enfantée.	5 τις αυτη η αναβαινουσα λελευκανθισμενη επιστηριζομενη επι τον αδελφιδον αυτης υπο μηλον εξηγειρα σε εκει ωδινησεν σε η μητηρ σου εκει ωδινησεν σε η τεκουσα σου
6 Pose-moi comme un sceau sur ton coeur, comme un sceau sur ton bras. Car l'amour est fort commela Mort, la passion inflexible comme le Shéol. Ses traits sont des traits de feu, une flamme de Yahvé.	6 θες με ως σφραγιδα επι την καρδιαν σου ως σφραγιδα επι τον βραχιονα σου οτι κραταια ως θανατος αγαπη σκληρος ως αδης ζηλος περιπτερα αυτης περιπτερα πυρος φλογες αυτης
7 Les grandes eaux ne pourront éteindre l'amour, ni les fleuves le submerger. Qui offrirait toutes lesrichesses de ma maison pour acheter l'amour, ne recueillerait que mépris.	7 υδωρ πολυ ου δυνησεται σβεσαι την αγαπην και ποταμοι ου συγκλυσουσιν αυτην εαν δω ανηρ τον παντα βιον αυτου εν τη αγαπη εξουδενωσει εξουδενωσουσιν αυτον
8 Notre soeur est petite: elle n'a pas encore les seins formés. Que ferons-nous à notre soeur, le jouroù il sera question d'elle? --	8 αδελφη ημιν μικρα και μαστους ουκ εχει τι ποιησωμεν τη αδελφη ημων εν ημερα η εαν λαληθη εν αυτη
9 Si elle est un rempart, nous élèverons au faîte un couronnement d'argent; si elle est une porte, nousdresserons contre elle des ais de cèdre. --	9 ει τειχος εστιν οικοδομησωμεν επ' αυτην επαλξεις αργυρας και ει θυρα εστιν διαγραψωμεν επ' αυτην σανιδα κεδρινην
10 Je suis un mur, et mes seins en figurent les tours. Aussi ai-je à leurs yeux trouvé la paix.	10 εγω τειχος και μαστοι μου ως πυργοι εγω ημην εν οφθαλμοις αυτου ως ευρισκουσα ειρηνην
11 Salomon avait une vigne à Baal-Hamôn. Il la confia à des gardiens, et chacun devait lui remettrele prix de son fruit: mille sicles d'argent.	11 αμπελων εγενηθη τω σαλωμων εν βεελαμων εδωκεν τον αμπελωνα αυτου τοις τηρουσιν ανηρ οισει εν καρπω αυτου χιλιους αργυριου
12 Ma vigne à moi, je l'ai sous mes yeux: à toi Salomon les mille sicles, et 200 aux gardiens de sonfruit.	12 αμπελων μου εμος ενωπιον μου οι χιλιοι σοι σαλωμων και οι διακοσιοι τοις τηρουσι τον καρπον αυτου
13 Toi qui habites les jardins, mes compagnons prêtent l'oreille à ta voix: daigne me la faireentendre!	13 ο καθημενος εν κηποις εταιροι προσεχοντες τη φωνη σου ακουτισον με
14 Fuis, mon bien-aimé, Sois semblable à une gazelle, à un jeune faon, sur les montagnesembaumées!	14 φυγε αδελφιδε μου και ομοιωθητι τη δορκαδι η τω νεβρω των ελαφων επι ορη αρωματων .