Knjiga o Sucima 21

Biblija Hrvatski	MODERN HEBREW BIBLE
1 Izraelovi se ljudi bijahu ovako zakleli u Mispi: »Nitko od nas neće dati svoju kćer za ženu Benjaminovu sinu.«	1 ואיש ישראל נשבע במצפה לאמר איש ממנו לא יתן בתו לבנימן לאשה
2 I ode narod u Betel i ostade ondje pred Bogom do večeri, naričući i jecajući.	2 ויבא העם בית אל וישבו שם עד הערב לפני האלהים וישאו קולם ויבכו בכי גדול
3 Govorili su: »Zašto se, o Jahve, Bože Izraelov, ova nesreća morala dogoditi da Izraelu danas nestane jednog plemena?«	3 ויאמרו למה יהוה אלהי ישראל היתה זאת בישראל להפקד היום מישראל שבט אחד
4 Sutradan uraniše ljudi i sagradiše ondje žrtvenik; prinesoše paljenice i žrtve zahvalnice.	4 ויהי ממחרת וישכימו העם ויבנו שם מזבח ויעלו עלות ושלמים
5 Tad zapitaše Izraelci: »Ima li koga među svim plemenima Izraelovim da nije došao na zbor Jahvi?« Jer su se svečano zakleli da će pogubiti onoga tko ne dođe u Mispu k Jahvi.	5 ויאמרו בני ישראל מי אשר לא עלה בקהל מכל שבטי ישראל אל יהוה כי השבועה הגדולה היתה לאשר לא עלה אל יהוה המצפה לאמר מות יומת
6 Izraelcima se sada sažalilo na brata Benjamina te rekoše: »Danas je otkinuto jedno pleme od Izraela.	6 וינחמו בני ישראל אל בנימן אחיו ויאמרו נגדע היום שבט אחד מישראל
7 Kako ćemo dati žene onima koji su preostali kad se zaklesmo Jahvom da im nećemo dati svojih kćeri za žene?«	7 מה נעשה להם לנותרים לנשים ואנחנו נשבענו ביהוה לבלתי תת להם מבנותינו לנשים
8 Zato zapitaše: »Ima li koga među Izraelovim plemenima da nije došao k Jahvi u Mispu?« I pronađe se da nije došao u tabor, na zbor, nitko od žitelja Jabeša u Gileadu.	8 ויאמרו מי אחד משבטי ישראל אשר לא עלה אל יהוה המצפה והנה לא בא איש אל המחנה מיביש גלעד אל הקהל
9 Jer kada se narod prebrojio, ondje ne bijaše nikoga od žitelja Jabeša u Gileadu.	9 ויתפקד העם והנה אין שם איש מיושבי יבש גלעד
10 Zato zajednica posla onamo dvanaest tisuća hrabrih ljudi i zapovjedi im: »Idite i posijecite oštrim mačem stanovnike Jabeša u Gileadu, zajedno sa ženama i djecom.	10 וישלחו שם העדה שנים עשר אלף איש מבני החיל ויצוו אותם לאמר לכו והכיתם את יושבי יבש גלעד לפי חרב והנשים והטף
11 Evo što ćete učiniti: izručit ćete prokletstvu sve muškarce i sve žene što su dijelile postelju s čovjekom, ali ćete sačuvati život djevicama.« Tako i učiniše.	11 וזה הדבר אשר תעשו כל זכר וכל אשה ידעת משכב זכר תחרימו
12 I našli su među stanovnicima Jabeša u Gileadu četiri stotine mladih djevojaka koje nisu dijelile postelje s čovjekom i doveli su ih u tabor u Šilu, koji je u Kanaanu.	12 וימצאו מיושבי יביש גלעד ארבע מאות נערה בתולה אשר לא ידעה איש למשכב זכר ויביאו אותם אל המחנה שלה אשר בארץ כנען
13 Sva zajednica posla tada poslanike Benjaminovcima koji bijahu na Rimonskoj stijeni: objaviše im mir.	13 וישלחו כל העדה וידברו אל בני בנימן אשר בסלע רמון ויקראו להם שלום
14 Tako se oporavi Benjamin. Dadoše im one među ženama iz Jabeša u Gileadu koje su ostavili na životu, ali ih ne bijaše dovoljno za sve.	14 וישב בנימן בעת ההיא ויתנו להם הנשים אשר חיו מנשי יבש גלעד ולא מצאו להם כן
15 Narodu se sažalio Benjamin što je Jahve načinio prazninu među Izraelovim plemenima.	15 והעם נחם לבנימן כי עשה יהוה פרץ בשבטי ישראל
16 »Kako ćemo naći žene onima što su ostali«, rekoše starješine zbora, »kad su Benjaminu istrijebljene žene?«	16 ויאמרו זקני העדה מה נעשה לנותרים לנשים כי נשמדה מבנימן אשה
17 Rekoše još: »Kako sačuvati ostatak Benjaminu da se ne zatre jedno pleme iz Izraela?	17 ויאמרו ירשת פליטה לבנימן ולא ימחה שבט מישראל
18 A ne možemo im dati svoje kćeri za žene.« Jer se bijahu zakleli rekavši: »Proklet bio onaj koji dade ženu Benjaminu!«	18 ואנחנו לא נוכל לתת להם נשים מבנותינו כי נשבעו בני ישראל לאמר ארור נתן אשה לבנימן
19 »Ali«, rekoše, »svake se godine slavi u Šilu Jahvina svetkovina.« Grad se nalazi na sjeveru od Betela, istočno od ceste koja vodi iz Betela u Šekem i južno od Lebone.	19 ויאמרו הנה חג יהוה בשלו מימים ימימה אשר מצפונה לבית אל מזרחה השמש למסלה העלה מבית אל שכמה ומנגב ללבונה
20 I zato svjetovaše Benjaminovce: »Idite u zasjedu po vinogradima.	20 ויצו את בני בנימן לאמר לכו וארבתם בכרמים
21 Pazite, pa kada djevojke iz Šila iziđu da plešu u kolu, vi iskočite iz vinograda, otmite svaki sebi ženu između šilskih kćeri pa otiđite u Benjaminovu zemlju.	21 וראיתם והנה אם יצאו בנות שילו לחול במחלות ויצאתם מן הכרמים וחטפתם לכם איש אשתו מבנות שילו והלכתם ארץ בנימן
22 A kad njihovi očevi ili njihova braća dođu da se prituže na vas, mi ćemo im reći: ‘Oprostite im što je svaki uzeo po ženu kao u ratu; vi im ih niste dali, pa je tako krivnja na vama.’«	22 והיה כי יבאו אבותם או אחיהם לרוב אלינו ואמרנו אליהם חנונו אותם כי לא לקחנו איש אשתו במלחמה כי לא אתם נתתם להם כעת תאשמו
23 Benjaminovci učiniše tako i od djevojaka koje oteše uzeše onoliki broj žena koliko bijaše njih. Onda odoše svaki na svoju baštinu, sagradiše opet gradove i naseliše se u njima.	23 ויעשו כן בני בנימן וישאו נשים למספרם מן המחללות אשר גזלו וילכו וישובו אל נחלתם ויבנו את הערים וישבו בהם
24 Izraelci se tada raziđoše, svaki u svoje pleme i u svoj rod, i svaki se odande vrati na svoju baštinu.	24 ויתהלכו משם בני ישראל בעת ההיא איש לשבטו ולמשפחתו ויצאו משם איש לנחלתו
25 U to vrijeme ne bijaše kralja u Izraelu i svatko je živio kako mu se činilo da je pravo.	25 בימים ההם אין מלך בישראל איש הישר בעיניו יעשה