1 »Kraljevstvo je nebesko kao kad domaćin rano ujutro izađe najmiti radnike u svoj vinograd. | 1 Simile est enim regnum cae lorum homini patri familias, qui exiit primomane conducere operarios in vineam suam; |
2 Pogodi se s radnicima po denar na dan i pošalje ih u svoj vinograd. | 2 conventione autem facta cum operariisex denario diurno, misit eos in vineam suam. |
3 Izađe i o trećoj uri i vidje druge gdje stoje na trgu besposleni | 3 Et egressus circa horam tertiamvidit alios stantes in foro otiosos |
4 pa i njima reče: ‘Idite i vi u moj vinograd pa što bude pravo, dat ću vam.’ | 4 et illis dixit: “Ite et vos in vineam;et, quod iustum fuerit, dabo vobis”. |
5 I oni odoše. Izađe opet o šestoj i devetoj uri te učini isto tako. | 5 Illi autem abierunt. Iterum autem exiitcirca sextam et nonam horam et fecit similiter. |
6 A kad izađe o jedanaestoj uri, nađe druge gdje stoje i reče im: ‘Zašto ovdje stojite vazdan besposleni?’ | 6 Circa undecimam vero exiit etinvenit alios stantes et dicit illis: “Quid hic statis tota die otiosi?”. |
7 Kažu mu: ‘Jer nas nitko ne najmi.’ Reče im: ‘Idite i vi u vinograd.’« | 7 Dicunt ei: “Quia nemo nos conduxit”. Dicit illis: “Ite et vos in vineam”.
|
8 »Uvečer kaže gospodar vinograda svojemu upravitelju: ‘Pozovi radnike i podaj im plaću počevši od posljednjih pa sve do prvih.’ | 8 Cum sero autem factum esset, dicit dominus vineae procuratori suo: “ Vocaoperarios et redde illis mercedem incipiens a novissimis usque ad primos ”. |
9 Dođu tako oni od jedanaeste ure i prime po denar. | 9 Et cum venissent, qui circa undecimam horam venerant, acceperunt singulidenarium. |
10 Pa kada dođu oni prvi, pomisle da će primiti više, ali i oni prime po denar. | 10 Venientes autem primi arbitrati sunt quod plus essent accepturi;acceperunt autem et ipsi singuli denarium. |
11 A kad primiše, počeše mrmljati protiv domaćina: | 11 Accipientes autem murmurabantadversus patrem familias |
12 ‘Ovi posljednji jednu su uru radili i izjednačio si ih s nama, koji smo podnosili svu tegobu dana i žegu.’« | 12 dicentes: “Hi novissimi una hora fecerunt, etpares illos nobis fecisti, qui portavimus pondus diei et aestum!”. |
13 »Nato on odgovori jednomu od njih: ‘Prijatelju, ne činim ti krivo. Nisi li se pogodio sa mnom po denar? | 13 At illerespondens uni eorum dixit: “Amice, non facio tibi iniuriam; nonne ex denarioconvenisti mecum? |
14 Uzmi svoje pa idi. A ja hoću i ovomu posljednjemu dati kao i tebi. | 14 Tolle, quod tuum est, et vade; volo autem et huic novissimodare sicut et tibi. |
15 Nije li mi slobodno činiti sa svojim što hoću? Ili zar je oko tvoje zlo što sam ja dobar?’« | 15 Aut non licet mihi, quod volo, facere de meis? An oculustuus nequam est, quia ego bonus sum?”.
|
16 »Tako će posljednji biti prvi, a prvi posljednji.« | 16 Sic erunt novissimi primi, et primi novissimi ”.
|
17 Dok je Isus uzlazio u Jeruzalem, uze dvanaestoricu nasamo te im putem reče: | 17 Et ascendens Iesus Hierosolymam assumpsit Duodecim discipulos secreto et aitillis in via: |
18 »Evo, uzlazimo u Jeruzalem i Sin Čovječji bit će predan glavarima svećeničkim i pismoznancima. Osudit će ga na smrt | 18 “ Ecce ascendimus Hierosolymam, et Filius hominis tradeturprincipibus sacerdotum et scribis, et condemnabunt eum morte |
19 i predati poganima da ga izrugaju, izbičuju i razapnu, ali on će treći dan uskrsnuti.« | 19 et tradent eumgentibus ad illudendum et flagellandum et crucifigendum, et tertia die resurget”.
|
20 Tada mu pristupi mati sinova Zebedejevih zajedno sa sinovima, pade ničice da od njega nešto zaište. | 20 Tunc accessit ad eum mater filiorum Zebedaei cum filiis suis, adorans etpetens aliquid ab eo. |
21 A on će joj: »Što želiš?« Kaže mu: »Reci da ova moja dva sina u tvome kraljevstvu sjednu uza te, jedan tebi zdesna, drugi slijeva.« | 21 Qui dixit ei: “ Quid vis? ”. Ait illi: “ Dic utsedeant hi duo filii mei unus ad dexteram tuam et unus ad sinistram in regno tuo”. |
22 Isus odgovori: »Ne znate što ištete. Možete li piti čašu koju ću ja piti?« Kažu mu: »Možemo!« | 22 Respondens autem Iesus dixit: “ Nescitis quid petatis. Potestis biberecalicem, quem ego bibiturus sum? ”. Dicunt ei: “ Possumus ”. |
23 A on im reče: »Čašu ćete moju doduše piti, ali sjesti meni zdesna ili slijeva – to nisam ja vlastan dati, to je onih kojima je pripravio moj Otac.« | 23 Ait illis:“ Calicem quidem meum bibetis, sedere autem ad dexteram meam et sinistram nonest meum dare illud, sed quibus paratum est a Patre meo ”.
|
24 Kada su to čula ostala desetorica, razgnjeve se na dva brata. | 24 Et audientes decem indignati sunt de duobus fratribus. |
25 Zato ih Isus dozva i reče: »Znate da vladari gospoduju svojim narodima i velikaši njihovi drže ih pod vlašću. | 25 Iesus autem vocaviteos ad se et ait: “ Scitis quia principes gentium dominantur eorum et, quimagni sunt, potestatem exercent in eos. |
26 Neće tako biti među vama! Naprotiv, tko hoće da među vama bude najveći, neka vam bude poslužitelj. | 26 Non ita erit inter vos, sed quicumquevoluerit inter vos magnus fieri, erit vester minister; |
27 I tko god hoće da među vama bude prvi, neka vam bude sluga.« | 27 et, quicumque volueritinter vos primus esse, erit vester servus; |
28 »Tako i Sin Čovječji nije došao da bude služen, nego da služi i život svoj dade kao otkupninu za mnoge.« | 28 sicut Filius hominis non venitministrari sed ministrare et dare animam suam redemptionem pro multis ”.
|
29 Kad su izlazili iz Jerihona, pođe za njim silan svijet. | 29 Et egredientibus illis ab Iericho, secuta est eum turba multa. |
30 I gle, dva slijepca sjeđahu kraj puta. Čuvši da Isus prolazi, povikaše: »Gospodine, smiluj nam se, Sine Davidov!« | 30 Et ecce duocaeci sedentes secus viam audierunt quia Iesus transiret et clamaveruntdicentes: “ Domine, miserere nostri, fili David! ”. |
31 Mnoštvo ih ušutkivalo, ali oni još jače viknuše: »Gospodine, smiluj nam se, Sine Davidov!« | 31 Turba autemincrepabat eos, ut tacerent; at illi magis clamabant dicentes: “ Domine,miserere nostri, fili David! ”. |
32 Isus se zaustavi, dozove ih i reče: »Što hoćete da vam učinim?« | 32 Et stetit Iesus et vocavit eos et ait: “Quid vultis, ut faciam vobis?”. |
33 Kažu mu: »Gospodine, da nam se otvore oči.« | 33 Dicunt illi: “ Domine, ut aperianturoculi nostri ”. |
34 Isus se ganut dotaknu njihovih očiju i oni odmah progledaše. I pođoše za njim. | 34 Misertus autem Iesus, tetigit oculos eorum; et confestimviderunt et secuti sunt eum.
|