1 Εκεινο, το οποιον ητο απ' αρχης, το οποιον ηκουσαμεν, το οποιον ειδομεν με τους οφθαλμους ημων, το οποιον εθεωρησαμεν και αι χειρες ημων εψηλαφησαν, περι του Λογου της ζωης? | 1 אֵת אֲשֶׁר הָיָה מֵרֹאשׁ אֲשֶׁר שָׁמַעְנוּ וּבְעֵינֵינוּ רָאִינוּ אֲשֶׁר הִבַּטְנוּ וַאֲשֶׁר מִשְׁשׁוּ יָדֵינוּ עַל־דְּבַר הַחַיִּים |
2 και η ζωη εφανερωθη, και ειδομεν και μαρτυρουμεν και απαγγελλομεν προς εσας την ζωην την αιωνιον, ητις ητο παρα τω Πατρι και εφανερωθη εις ημας | 2 וְהַחַיִּים נִגְלוּ וַנֵּרֵא וּמְעִידִים אֲנַחְנוּ וּמוֹדִיעִים לָכֶם אֶת־חַיֵּי הָעוֹלָם אֲשֶׁר הָיוּ עִם־הָאָב וְנִגְלוּ לָנוּ |
3 εκεινο, το οποιον ειδομεν και ηκουσαμεν, απαγγελλομεν προς εσας? δια να εχητε και σεις κοινωνιαν μεθ' ημων? και η κοινωνια δε ημων ειναι μετα του Πατρος και μετα του Υιου αυτου Ιησου Χριστου. | 3 אֵת אֲשֶׁר רָאִינוּ וְשָׁמַעְנוּ נוֹדִיעָה לָכֶם לְמַעַן תִּתְחַבְּרוּ לָנוּ גַּם־אַתֶּם וְהִתְחַבְּרוּתֵנוּ הִיא עִם־הָאָב וְעִם־בְּנוֹ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ |
4 Και ταυτα γραφομεν προς εσας, δια να ηναι πληρης η χαρα σας. | 4 וְאֶת־זֹאת כֹּתְבִים אֲנַחְנוּ לָכֶם לְמַעַן תִּהְיֶה שִׂמְחַתְכֶם שְׁלֵמָה |
5 Και αυτη ειναι η επαγγελια, την οποιαν ηκουσαμεν απ' αυτου και αναγγελλομεν προς εσας, οτι ο Θεος ειναι φως και σκοτια εν αυτω δεν υπαρχει ουδεμια. | 5 וְזֹאת הִיא הַשְּׁמוּעָה אֲשֶׁר שָׁמַעְנוּ מִמֶּנּוּ וַנַּגֵּד לָכֶם כִּי הָאֱלֹהִים אוֹר הוּא וְכָל־חשֶׁךְ אֵין בּוֹ |
6 Εαν ειπωμεν οτι κοινωνιαν εχομεν μετ' αυτου και περιπατωμεν εν τω σκοτει, ψευδομεθα και δεν πραττομεν την αληθειαν? | 6 אִם־נֹאמַר כִּי יֶשׁ־לָנוּ הִתְחַבְּרוּת עִמּוֹ וְנִתְהַלֵּךְ בַּחשֶׁךְ הִנְנוּ כֹזְבִים וּפְעֻלָּתֵנוּ אֵינֶנָּה אֱמֶת |
7 εαν ομως περιπατωμεν εν τω φωτι, καθως αυτος ειναι εν τω φωτι, εχομεν κοινωνιαν μετ' αλληλων, και το αιμα του Ιησου Χριστου του Υιου αυτου καθαριζει ημας απο πασης αμαρτιας. | 7 אַךְ אִם־בָּאוֹר נֵלֵךְ כַּאֲשֶׁר הוּא בָאוֹר הִנֵּה נִתְחַבַּרְנוּ יָחַד וְדַם־יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ בְּנוֹ יְטַהֲרֵנוּ מִכָּל־חֵטְא |
8 Εαν ειπωμεν οτι αμαρτιαν δεν εχομεν, εαυτους πλανωμεν και η αληθεια δεν ειναι εν ημιν. | 8 אִם־נֹאמַר כִּי אֵין־בָּנוּ חֵטְא הִנְנוּ מַתְעִים אֶת־נַפְשֹׁתֵינוּ וְהָאֱמֶת אֵין בָּנוּ |
9 Εαν ομολογωμεν τας αμαρτιας ημων, ειναι πιστος και δικαιος, ωστε να συγχωρηση εις ημας τας αμαρτιας και καθαριση ημας απο πασης αδικιας. | 9 וְאִם־נִתְוַדֶּה אֶת־חַטֹּאתֵינוּ נֶאֱמָן הוּא וְצַדִּיק לִסְלֹחַ לָנוּ אֶת־חַטֹּאתֵינוּ וּלְטַהֲרֵנוּ מִכָּל־עָוֺן |
10 Εαν ειπωμεν οτι δεν ημαρτησαμεν, ψευστην καμνομεν αυτον, και ο λογος αυτου δεν υπαρχει εν ημιν. | 10 וְאִם־נֹאמַר כִּי לֹא חָטָאנוּ לְכֹזֵב נְשִׂימֶנּוּ וּדְבָרוֹ אֵין בָּנוּ |