1 Παυλος, αποστολος Ιησου Χριστου, κατ' επιταγην Θεου του Σωτηρος ημων και Κυριου Ιησου Χριστου της ελπιδος ημων, | 1 פּוֹלוֹס שְׁלִיחַ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ כְּמִצְוַת הָאֱלֹהִים מוֹשִׁיעֵנוּ וְהָאָדוֹן יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ תִּקְוָתֵנוּ |
2 προς Τιμοθεον, το γνησιον τεκνον εις την πιστιν? ειη χαρις, ελεος, ειρηνη απο Θεου Πατρος ημων και Χριστου Ιησου του Κυριου ημων. | 2 אֶל־טִימוֹתִיּוֹס בְּנוֹ הָאֲמִתִּי בָּאֱמוּנָה חֶסֶד וְרַחֲמִים וְשָׁלוֹם מֵאֵת אֱלֹהִים אָבִינוּ וְהַמָּשִׁיחַ יֵשׁוּעַ אֲדֹנֵינוּ |
3 Καθως σε παρεκαλεσα απερχομενος εις Μακεδονιαν, να προσμεινης εν Εφεσω, δια να παραγγειλης εις τινας να μη ετεροδιδασκαλωσι | 3 הִנֵּה בְּלֶכְתִּי לְמַקְדּוֹנְיָא בִּקַּשְׁתִּי מִמְּךָ לָשֶׁבֶת בְּאֶפְסוֹס לְמַעַן תַּזְהִיר מִקְצָת אֲנָשִׁים שֶׁלֹּא יוֹרוּ תּוֹרָה זָרָה |
4 μηδε να προσεχωσιν εις μυθους και γενεαλογιας απεραντους, αιτινες προξενουσι φιλονεικιας μαλλον παρα την εις την πιστιν οικοδομην του Θεου, ουτω πραττε? | 4 וְלֹא יָשִׂימוּ לִבָּם לְהַגָּדוֹת וּלְלִמּוּדֵי תוֹלָדוֹת אֵין־קֵץ הַמְבִיאִים יוֹתֵר לִשְׁאֵלוֹת מִלִּבְנוֹת בֵּית־אֱלֹהִים בָּאֱמוּנָה וְלִשְׁמֹר פִּקּוּדָיו |
5 το δε τελος της παραγγελιας ειναι αγαπη εκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως αγαθης και πιστεως ανυποκριτου, | 5 כִּי־תַכְלִית הַמִּצְוָה הִיא הָאַהֲבָה בְּלֵב טָהוֹר וּבְרוּחַ טוֹבָה וּבֶאֱמוּנָה לֹא־צְבוּעָה |
6 απο των οποιων αποπλανηθεντες τινες εξετραπησαν εις ματαιολογιαν. | 6 יֵשׁ אֲשֶׁר תָּעוּ מִמֶּנָּה וַיִּפְנוּ אַחֲרֵי לִמּוּדֵי תֹהוּ |
7 Θελοντες να ηναι νομοδιδασκαλοι, ενω δεν νοουσιν ουτε οσα λεγουσιν ουτε περι τινων διισχυριζονται. | 7 בְּחָשְׁבָם לִהְיוֹת מוֹרֵי תוֹרָה וְאֵינָם מְבִינִים מָה הֵם אֹמְרִים וּמָה הֵם מַחְלִיטִים |
8 Εξευρομεν δε οτι ο νομος ειναι καλος, εαν τις μεταχειριζηται αυτον νομιμως, | 8 אֲבָל יָדַעְנוּ כִּי הַתּוֹרָה טוֹבָה הִיא אִם־יִתְנַהֵג בָּהּ הָאָדָם כַּתּוֹרָה |
9 γνωριζων τουτο, οτι ο νομος δεν ετεθη δια τον δικαιον, αλλα δια τους ανομους και ανυποτακτους, τους ασεβεις και αμαρτωλους, τους ανοσιους και βεβηλους, τους πατροκτονους και μητροκτονους, τους ανδροφονους, | 9 בְּדַעְתּוֹ זֹאת כִּי חֹק לֹא הוּשַׂם בַּעֲבוּר הַצַּדִּיק אֶלָּא בַּעֲבוּר הַסּוֹרְרִים וְהַמֹּרְדִים הָרְשָׁעִים וְהַחַטָּאִים עֹשֵׂי זִמָּה וּנְבָלָה מַכֵּי־אָב וּמַכֵּי־אֵם וּמְרַצְּחִים |
10 πορνους, αρσενοκοιτας, ανδραποδιστας, ψευστας, επιορκους, και ει τι αλλο αντιβαινει εις την υγιαινουσαν διδασκαλιαν, | 10 וְזֹנִים וְשֹׁכְבִים אֶת־זָכָר וְגֹנְבֵי אָדָם וְכֹזְבִים וְנִשְׁבָּעִים לַשָּׁקֶר וְכָל־מַעֲשֶׂה הֶפֶךְ מִן־הַלֶּקַח הַבָּרִיא |
11 κατα το ευαγγελιον της δοξης του μακαριου Θεου, το οποιον εγω ενεπιστευθην. | 11 כְּפִי בְשׂוֹרַת כְּבוֹד הָאֵל הַמְבֹרָךְ אֲשֶׁר פְּקָדָהּ עָלָי |
12 Και ευχαριστω τον ενδυναμωσαντα με Ιησουν Χριστον τον Κυριον ημων, οτι ενεκρινε πιστον και εταξεν εις την διακονιαν εμε, | 12 וְהִנְנִי מוֹדֶה לְיֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ אֲדֹנֵינוּ הַמְאַזְּרֵנִי חָיִל כִּי חֲשָׁבַנִי נֶאֱמָן וַיְשִׂימֵנִי לִמְשָׁרֵת לוֹ |
13 τον προτερον οντα βλασφημον και διωκτην και υβριστην? ηλεηθην ομως, διοτι αγνοων επραξα εν απιστια, | 13 אֹתִי אֲשֶׁר מִלְּפָנִים הָיִיתִי מְגַדֵּף וּמְרַדֵּף וּמְחָרֵף אֲבָל רֻחַמְתִּי כִּי עָשִׂיתִי מִבְּלִי־דַעַת בְּאֵין אֱמוּנָה |
14 αλλ' υπερεπερισσευσεν η χαρις του Κυριου ημων μετα πιστεως και αγαπης της εν Χριστω Ιησου. | 14 וַיִּגְדַּל עָלַי בִּמְאֹד מְאֹד חֶסֶד אֲדֹנֵינוּ עִם־הָאֱמוּנָה וְהָאַהֲבָה בַּמָּשִׁיחַ יֵשׁוּעַ |
15 Πιστος ο λογος και πασης αποδοχης αξιος, οτι ο Ιησους Χριστος ηλθεν εις τον κοσμον δια να σωση τους αμαρτωλους, των οποιων πρωτος ειμαι εγω? | 15 נֶאֱמָן הַדָּבָר וְרָאוּי לְהִתְקַבֵּל עַל־כֹּל כִּי־הַמָּשִׁיחַ יֵשׁוּעַ בָּא לָעוֹלָם לְהוֹשִׁיעַ אֶת־הַחַטָּאִים אֲשֶׁר אָנֹכִי הַגָּדוֹל בָּהֶם |
16 αλλα δια τουτο ηλεηθην, δια να δειξη ο Ιησους Χριστος εις εμε πρωτον την πασαν μακροθυμιαν, εις παραδειγμα των μελλοντων να πιστευωσιν εις αυτον εις ζωην αιωνιον. | 16 וּבַעֲבוּר זֹאת רֻחַמְתִּי לְמַעַן אֲשֶׁר יַרְאֶה יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ בִּי בָרִאשׁוֹנָה אֶת־כָּל־אֹרֶךְ רוּחוֹ לִהְיוֹתִי לְמוֹפֵת לְכֹל אֲשֶׁר־יָבֹאוּ לְהַאֲמִין בּוֹ לְחַיֵּי עוֹלָם |
17 εις δε τον βασιλεα των αιωνων, τον αφθαρτον, τον αορατον, τον μονον σοφον Θεον, ειη τιμη και δοξα εις τους αιωνας των αιωνων? αμην. | 17 וּלְמֶלֶךְ עוֹלָמִים לֵאלֹהִים הַקַּיָּם לָעַד וְהַנֶּעְלָם מֵעַיִן וְהֶחָכָם לְבַדּוֹ לוֹ הַכָּבוֹד וְהֶהָדָר לְעוֹלְמֵי עוֹלָמִים אָמֵן |
18 Ταυτην την παραγγελιαν παραδιδω εις σε, τεκνον Τιμοθεε, κατα τας προγενομενας προφητειας περι σου, να στρατευης κατ' αυτας την καλην στρατειαν, | 18 אֶת־הַמִּצְוָה הַזֹּאת אֲנִי מְצַוְּךָ בְּנִי טִימוֹתִיּוֹס כְּפִי הַנְּבוּאוֹת הַקֹּדְמוֹת עָלֶיךָ שֶׁתִּלָּחֵם לְפִיהֶן הַמִּלְחָמָה הַטּוֹבָה |
19 εχων πιστιν και αγαθην συνειδησιν, την οποιαν τινες αποβαλοντες εναυαγησαν εις την πιστιν? | 19 לֶאֱחֹז בָּאֱמוּנָה וּבָרוּחַ הַטּוֹבָה אֲשֶׁר־יֵשׁ מֹאֲסִים בָּהּ וַתִּשָּׁבֵר אֳנִיַּת אֱמוּנָתָם |
20 εκ των οποιων ειναι ο Υμεναιος και Αλεξανδρος, τους οποιους παρεδωκα εις τον Σαταναν, δια να μαθωσι να μη βλασφημωσι. | 20 וּמֵהֶם הוּמְנִיּוֹס וַאֲלֶכְּסַנְדֶּר אֲשֶׁר מְסַרְתִּים לַשָּׂטָן לְמַעַן יִוָּסְרוּ לְבִלְתִּי גַדֵּף עוֹד |
| 21 כִּי מֵעוֹלָם לֹא־יָצְאָה נְבוּאָה בִּרְצוֹן הָאָדָם כִּי אִם־בְּרוּחַ הַקֹּדֶשׁ אֲשֶׁר נְשָׂאָם דִּבְּרוּ אַנְשֵׁי אֱלֹהִים הַקְּדשִׁים |