1 Τριτην ταυτην φοραν ερχομαι προς εσας? επι στοματος δυο μαρτυρων και τριων θελει βεβαιουσθαι πας λογος. | 1 זֹאת הַפַּעַם הַשְּׁלִישִׁית אֲשֶׁר אָבוֹא אֲלֵיכֶם עַל־פִּי שְׁנַיִם עֵדִים אוֹ שְׁלשָׁה עֵדִים יָקוּם כָּל־דָּבָר |
2 Προειπον και προλεγω, ως παρων την δευτεραν φοραν, και τωρα απων γραφω προς τους προαμαρτησαντας και τους λοιπους παντας, οτι εαν ελθω παλιν, δεν θελω φεισθη? | 2 מִקֹּדֶם אָמַרְתִּי בִּהְיוֹתִי אֶצְלְכֶם בַּפַּעַם הַשֵּׁנִית וּמִקֹּדֶם אֲנִי אֹמֵר וְכֹתֵב עַתָּה בְּרָחֳקִי מִכֶּם לַאֲשֶׁר חָטְאוּ לִפְנֵי מִזֶּה וּלְכֹל הַנִּשְׁאָרִים כִּי־בְשׁוּבִי לָבוֹא לֹא אָחוּס |
3 επειδη ζητειτε δοκιμην του δι' εμου λαλουντος Χριστου, οστις δεν ειναι ασθενης προς εσας, αλλ' ειναι δυνατος μεταξυ σας. | 3 יַעַן בַּקֶּשְׁכֶם לִבְחֹן אֶת־הַמָּשִׁיחַ הַמְדַבֵּר בִּי אֲשֶׁר אֵינֶנּוּ חַלָּשׁ לָכֶם כִּי אִם־גִּבּוֹר הוּא בְּתוֹכֲכֶם |
4 Διοτι αν εσταυρωθη εξ ασθενειας, ζη ομως εκ δυναμεως Θεου. διοτι και ημεις ασθενουμεν εν αυτω, πλην εκ δυναμεως Θεου θελομεν ζησει μετ' αυτου εις εσας. | 4 כִּי אִם־גַּם־נִצְלַב בְּחֻלְשָׁה אָכֵן חַי הוּא בִּגְבוּרַת אֱלֹהִים וְאִם גַּם־חַלָּשִׁים בּוֹ אֲנַחְנוּ אָכֵן נִחְיֶה עִמּוֹ בִּגְבוּרַת אֱלֹהִים לְנֶגְדְּכֶם |
5 Εαυτους εξεταζετε αν ησθε εν τη πιστει, εαυτους δοκιμαζετε. Η δεν γνωριζετε εαυτους οτι ο Ιησους Χριστος ειναι εν υμιν; εκτος εαν ησθε αδοκιμοι κατα τι. | 5 נַסּוּ־נָא אֶתְכֶם אִם־בָּאֱמוּנָה אַתֶּם בַּחֲנוּ אֶתְכֶם אוֹ הַאֵינְכֶם יֹדְעִים אֶת־נַפְשְׁכֶם כִּי יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ בָּכֶם אִם־לֹא כִּי־נִמְאָסִים אַתֶּם |
6 Ελπιζω δε οτι θελετε γνωρισει οτι ημεις δεν ειμεθα αδοκιμοι. | 6 אֲבָל אֲקַוֶּה כִּי תֵדְעוּ אֲשֶׁר אֲנַחְנוּ אֵינֶנּוּ נִמְאָסִים |
7 Ευχομαι δε εις τον Θεον να μη πραξητε μηδεν κακον, ουχι δια να φανωμεν ημεις δοκιμοι, αλλα δια να πραττητε σεις το καλον, ημεις δε ας ημεθα ως αδοκιμοι. | 7 וַאֲנִי מִתְחַנֵּן אֶל־הָאֱלֹהִים אֲשֶׁר לֹא־תַעֲשֹוּ כָל־רָע לֹא לְמַעַן נֵרָאֶה אֲנַחְנוּ נֶאֱמָנִים כִּי אִם־לְמַעַן תַּעֲשֹוּ אַתֶּם אֶת־הַטּוֹב וַאֲנַחְנוּ נִהְיֶה כְּנִמְאָסִים |
8 Διοτι δεν δυναμεθα να πραξωμεν τι κατα της αληθειας, αλλ' υπερ της αληθειας. | 8 כִּי אֵין אֲנַחְנוּ יְכוֹלִים לַעֲשׂוֹת מְאוּמָה נֶגֶד הָאֱמֶת כִּי אִם־בְּעַד הָאֱמֶת |
9 Επειδη χαιρομεν οταν ημεις ασθενωμεν, σεις δε ησθε δυνατοι? τουτο μαλιστα και ευχομεθα, την τελειοποιησιν σας. | 9 כִּי נִשְׂמַח אִם־חַלָּשִׁים אֲנַחְנוּ וְאַתֶּם גִּבּוֹרִים וְעַל־זֹאת גַּם־נִתְפַּלֵּל עַל־אֲשֶׁר תִּכּוֹנָנוּ |
10 Δια τουτο ταυτα γραφω απων, δια να μη φερθω αποτομως παρων κατα την εξουσιαν, την οποιαν μοι εδωκεν ο Κυριος προς οικοδομην και ουχι προς καθαιρεσιν. | 10 וּבַעֲבוּר זֹאת כָּתַבְתִּי אֶת־אֵלֶּה בִּהְיוֹתִי בְרָחוֹק לְמַעַן אֲשֶׁר־לֹא אֶצְטָרֵךְ בְּקָרְבִי אֲלֵיכֶם לְדַבֵּר אִתְּכֶם מִשְׁפָּטִים לְפִי הָרְשׁוּת אֲשֶׁר נְתָנָהּ לִי הָאָדוֹן לִבְנוֹת וְלֹא לַהֲרוֹס |
11 Λοιπον, αδελφοι, χαιρετε, τελειοποιεισθε, παραμυθεισθε, φρονειτε το αυτο, ειρηνευετε? και ο Θεος της αγαπης και της ειρηνης θελει εισθαι μεθ' υμων. | 11 וּבְכֵן אַחַי שִׂמְחוּ וְהִתְכּוֹנֲנוּ הִתְנַחֲמוּ וִיהִי לָכֶם לֵב אֶחָד אֶהֱבוּ הַשָּׁלוֹם וֵאלֹהֵי הָאַהֲבָה וְהַשָּׁלוֹם יְהִי עִמָּכֶם |
12 Ασπασθητε αλληλους εν φιληματι αγιω. | 12 שַׁאֲלוּ לְשָׁלוֹם אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ בַּנְּשִׁיקָה הַקְּדוֹשָׁה הַקְּדוֹשִׁים כֻּלָּם שֹׁאֲלִים לִשְׁלוֹמְכֶם |
13 Σας ασπαζονται παντες οι αγιοι. | 13 חֶסֶד הָאָדוֹן יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וְאַהֲבַת הָאֱלֹהִים וְהִתְחַבְּרוּת רוּחַ הַקֹּדֶשׁ עִם־כֻּלְּכֶם אָמֵן |
14 Η χαρις του Κυριου Ιησου Χριστου και η αγαπη του Θεου και η κοινωνια του Αγιου Πνευματος ειη μετα παντων υμων? αμην. | |