Atti degli Apostoli - Acts 11

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοι οι οντες εν τη Ιουδαια οτι και τα εθνη εδεχθησαν τον λογον του Θεου.	1 Audierunt autem apostoli et fratres, qui erant in Iudaea, quoniam etgentes receperunt verbum Dei.
2 Και οτε ανεβη ο Πετρος εις Ιεροσολυμα, εφιλονεικουν μετ' αυτου οι εκ περιτομης,	2 Cum ascendisset autem Petrus in Ierusalem,disceptabant adversus illum, qui erant ex circumcisione,
3 λεγοντες οτι Εισηλθες προς ανθρωπους απεριτμητους και συνεφαγες μετ' αυτων.	3 dicentes: “Introisti ad viros praeputium habentes et manducasti cum illis! ”.
4 Ο δε Πετρος ηρχισε και εξεθετε προς αυτους τα γενομενα κατα σειραν, λεγων?	4 Incipiens autem Petrus exponebat illis ex ordine dicens:
5 Εγω ημην προσευχομενος εν τη πολει Ιοππη, και ειδον οραμα εν εκστασει, σκευος τι καταβαινον ως σινδονα μεγαλην, ητις δεδεμενη απο των τεσσαρων ακρων κατεβιβαζετο εκ του ουρανου και ηλθε μεχρις εμου?	5 “ Ego eram incivitate Ioppe orans et vidi in excessu mentis visionem, descendens vas quoddamvelut linteum magnum quattuor initiis submitti de caelo et venit usque ad me;
6 εις την οποιαν ατενισας παρετηρουν και ειδον τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου.	6 in quod intuens considerabam et vidi quadrupedia terrae et bestias et reptiliaet volatilia caeli.
7 Και ηκουσα φωνην λεγουσαν προς εμε? Σηκωθεις, Πετρε, σφαξον και φαγε.	7 Audivi autem et vocem dicentem mihi: “Surgens, Petre,occide et manduca!”.
8 Και ειπον? Μη γενοιτο, Κυριε, διοτι ουδεν βεβηλον η ακαθαρτον εισηλθε ποτε εις το στομα μου.	8 Dixi autem: Nequaquam, Domine, quia commune autimmundum numquam introivit in os meum.
9 Και η φωνη μοι απεκριθη εκ δευτερου εκ του ουρανου? Οσα ο Θεος εκαθαρισε, συ μη λεγε βεβηλα.	9 Respondit autem vox secundo de caelo:“Quae Deus mundavit, tu ne commune dixeris”.
10 Εγεινε δε τουτο τρις, και παλιν ανεσυρθησαν απαντα εις τον ουρανον.	10 Hoc autem factum est perter, et retracta sunt rursum omnia in caelum.
11 Και ιδου, τη αυτη ωρα τρεις ανθρωποι εφθασαν εις την οικιαν, εν η ημην, απεσταλμενοι προς εμε απο Καισαρειας.	11 Et ecce confestim tres viriastiterunt in domo, in qua eramus, missi a Caesarea ad me.
12 Ειπε δε προς εμε το Πνευμα να υπαγω μετ' αυτων, μηδολως δισταζων. Ηλθον δε μετ' εμου και οι εξ ουτοι αδελφοι, και εισηλθομεν εις τον οικον του ανθρωπου,	12 Dixit autemSpiritus mihi, ut irem cum illis nihil haesitans. Venerunt autem mecum et sexfratres isti, et ingressi sumus in domum viri.
13 και απηγγειλε προς ημας πως ειδε τον αγγελον εν τω οικω αυτου, οτι εσταθη και ειπε προς αυτον? Αποστειλον ανθρωπους εις Ιοππην και προσκαλεσον τον Σιμωνα τον επονομαζομενον Πετρον,	13 Narravit autem nobis quomodovidisset angelum ad domum suam stantem et dicentem: “Mitte in Ioppen etaccersi Simonem, qui cognominatur Petrus,
14 οστις θελει λαλησει προς σε λογους, δι' ων θελεις σωθη συ και πας ο οικος σου.	14 qui loquetur tibi verba, in quibussalvus eris tu et universa domus tua”.
15 Και ενω ηρχισα να λαλω, το Πνευμα το Αγιον επηλθεν επ' αυτους καθως και εφ' ημας κατ' αρχας.	15 Cum autem coepissem loqui, deciditSpiritus Sanctus super eos, sicut et super nos in initio.
16 Τοτε ενεθυμηθην τον λογον του Κυριου, οτι ελεγεν? Ιωαννης μεν εβαπτισεν εν υδατι, σεις ομως θελετε βαπτισθη εν Πνευματι Αγιω.	16 Recordatus sumautem verbi Domini, sicut dicebat: “Ioannes quidem baptizavit aqua, vos autembaptizabimini in Spiritu Sancto”.
17 Εαν λοιπον ο Θεος εδωκεν εις αυτους την ισην δωρεαν ως και εις ημας, διοτι επιστευσαν εις τον Κυριον Ιησουν Χριστον, εγω τις ημην ωστε να δυνηθω να εμποδισω τον Θεον;	17 Si ergo aequale donum dedit illis Deussicut et nobis, qui credidimus in Dominum Iesum Christum, ego quis eram quipossem prohibere Deum? ”.
18 Ακουσαντες δε ταυτα ησυχασαν και εδοξαζον τον Θεον, λεγοντες? Και εις τα εθνη λοιπον εδωκεν ο Θεος την μετανοιαν εις ζωην.	18 His autem auditis, acquieverunt et glorificaverunt Deum dicentes: “ Ergo etgentibus Deus paenitentiam ad vitam dedit ”.
19 Οι μεν λοιπον διασκορπισθεντες εκ του διωγμου του γενομενου δια τον Στεφανον, επερασαν εως Φοινικης και Κυπρου και Αντιοχειας, εις μηδενα κηρυττοντες τον λογον, ειμη μονον εις Ιουδαιους.	19 Et illi quidem, qui dispersi fuerant a tribulatione, quae facta fuerat subStephano, perambulaverunt usque Phoenicen et Cyprum et Antiochiam, neminiloquentes verbum; nisi solis Iudaeis.
20 Ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες Κυπριοι και Κυρηναιοι, οιτινες εισελθοντες εις Αντιοχειαν, ελαλουν προς τους Ελληνιστας, ευαγγελιζομενοι τον Κυριον Ιησουν.	20 Erant autem quidam ex eis viri Cypriiet Cyrenaei, qui, cum introissent Antiochiam, loquebantur et ad Graecosevangelizantes Dominum Iesum.
21 Και ητο χειρ Κυριου μετ' αυτων, και πολυ πληθος πιστευσαντες επεστρεψαν εις τον Κυριον.	21 Et erat manus Domini cum eis; multusque numeruscredentium conversus est ad Dominum.
22 Ηκουσθη δε ο λογος περι αυτων εις τα ωτα της εκκλησιας της εν Ιεροσολυμοις, και εξαπεστειλαν τον Βαρναβαν, δια να περαση εως Αντιοχειας?	22 Auditus est autem sermo in auribus ecclesiae, quae erat in Ierusalem, superistis, et miserunt Barnabam usque Antiochiam;
23 οστις ελθων και ιδων την χαριν του Θεου, εχαρη και παρεκινει παντας να εμμενωσιν εν σταθεροτητι καρδιας εις τον Κυριον,	23 qui cum pervenisset et vidissetgratiam Dei, gavisus est et hortabatur omnes proposito cordis permanere inDomino,
24 επειδη ητο ανηρ αγαθος και πληρης Πνευματος Αγιου και πιστεως? και προσετεθη εις τον Κυριον πληθος ικανον.	24 quia erat vir bonus et plenus Spiritu Sancto et fide. Et apposita estturba multa Domino.
25 Τοτε εξηλθεν εις Ταρσον ο Βαρναβας, δια να αναζητηση τον Σαυλον,	25 Profectus est autem Tarsum, ut quaereret Saulum;
26 και ευρων αυτον, εφερεν αυτον εις Αντιοχειαν. Και συνελθοντες εις την εκκλησιαν εν ολοκληρον ετος εδιδαξαν πληθος ικανον, και πρωτον εν Αντιοχεια ωνομασθησαν οι μαθηται Χριστιανοι.	26 quemcum invenisset, perduxit Antiochiam. Factum est autem eis, ut annum totumconversarentur in ecclesia et docerent turbam multam, et cognominarentur primumAntiochiae discipuli Christiani.
27 Εν εκειναις δε ταις ημεραις κατεβησαν απο Ιεροσολυμων προφηται εις Αντιοχειαν?	27 In his autem diebus supervenerunt ab Hierosolymis prophetae Antiochiam;
28 σηκωθεις δε εις εξ αυτων ονοματι Αγαβος, εφανερωσε δια του Πνευματος οτι εμελλε να γεινη μεγαλη πεινα καθ' ολην την οικουμενην? ητις και εγεινεν επι Κλαυδιου Καισαρος.	28 etsurgens unus ex eis nomine Agabus significavit per Spiritum famem magnam futuramin universo orbe terrarum; quae facta est sub Claudio.
29 Οθεν οι μαθηται απεφασισαν, εκαστος αυτων κατα την εαυτου καταστασιν, να πεμψωσι βοηθειαν προς τους αδελφους τους κατοικουντας εν τη Ιουδαια?	29 Discipuli autem, proutquis habebat, proposuerunt singuli eorum in ministerium mittere habitantibus inIudaea fratribus;
30 το οποιον και εκαμον αποστειλαντες αυτην προς τους πρεσβυτερους δια χειρος Βαρναβα και Σαυλου.	30 quod et fecerunt, mittentes ad presbyteros per manumBarnabae et Sauli.