Vangelo secondo Luca - Luke 23

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Τοτε εσηκωθη απαν το πληθος αυτων και εφεραν αυτον προς τον Πιλατον.	1 Alors toute l’assemblée se leva. Ils amenèrent Jésus devant Pilate
2 Και ηρχισαν να κατηγορωσιν αυτον, λεγοντες? Τουτον ευρομεν διαστρεφοντα το εθνος και εμποδιζοντα το να διδωσι φορους εις τον Καισαρα, λεγοντα εαυτον οτι ειναι Χριστος βασιλευς.	2 et là ils commencèrent à l’accuser: "Nous avons établi que cet homme sème le désordre dans notre nation; il interdit de payer l’impôt à César et se présente comme le roi-Messie.”
3 Ο δε Πιλατος ηρωτησεν αυτον, λεγων? Συ εισαι ο βασιλευς των Ιουδαιων; Ο δε αποκριθεις προς αυτον, ειπε? Συ λεγεις.	3 Pilate alors lui posa la question: "Es-tu le roi des Juifs?” Jésus lui répondit: "Tu le dis.”
4 Και ο Πιλατος ειπε προς τους αρχιερεις και τους οχλους? Ουδεν εγκλημα ευρισκω εν τω ανθρωπω τουτω.	4 Pilate déclara aux grands prêtres et à la foule: "Je ne trouve chez cet homme aucun motif de condamnation.”
5 Οι δε επεμενον λεγοντες οτι Ταραττει τον λαον, διδασκων καθ' ολην την Ιουδαιαν, αρχισας απο της Γαλιλαιας εως εδω.	5 Mais ils insistèrent: "Il enseigne à travers tout le pays des Juifs et il soulève le peuple; il a commencé en Galilée et il est venu jusqu’ici.”
6 Ο δε Πιλατος ακουσας Γαλιλαιαν ηρωτησεν αν ο ανθρωπος ηναι Γαλιλαιος,	6 Lorsque Pilate entend ces paroles, il demande si l’homme est galiléen.
7 και μαθων οτι ειναι εκ της επικρατειας του Ηρωδου, επεμψεν αυτον προς τον Ηρωδην, οστις ητο και αυτος εν Ιεροσολυμοις εν ταυταις ταις ημεραις.	7 Il apprend que c’est un sujet d’Hérode, et aussitôt il le renvoie à Hérode qui se trouve lui aussi à Jérusalem durant ces jours.
8 Ο δε Ηρωδης, ιδων τον Ιησουν, εχαρη πολυ? διοτι ηθελε προ πολλου να ιδη αυτον, επειδη ηκουε πολλα περι αυτου και ηλπιζε να ιδη τι θαυμα γινομενον υπ' αυτου.	8 Depuis longtemps Hérode désirait voir Jésus à cause de tout ce qu’on lui en disait. Il fut donc tout heureux de le voir car il espérait bien lui voir faire un miracle.
9 Ηρωτα δε αυτον με λογους πολλους? πλην αυτος δεν απεκριθη προς αυτον ουδεν.	9 Il lui posa beaucoup de questions. Mais Jésus ne répondit rien,
10 Ισταντο δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις, κατηγορουντες αυτον εντονως.	10 alors qu’en face de lui les grands prêtres et les maîtres de la Loi multipliaient les accusations graves.
11 Αφου δε ο Ηρωδης μετα των στρατευματων αυτου εξουθενησεν αυτον και ενεπαιξεν, ενεδυσεν αυτον λαμπρον ιματιον και επεμψεν αυτον παλιν προς τον Πιλατον.	11 Hérode profita de lui pour amuser sa garde: ils lui passèrent un habit somptueux et le renvoyèrent ainsi à Pilate.
12 Εν αυτη δε τη ημερα ο Πιλατος και ο Ηρωδης εγειναν φιλοι μετ' αλληλων? διοτι προτερον ησαν εις εχθραν προς αλληλους.	12 Jusque là Hérode et Pilate étaient ennemis, mais à partir de ce jour ils devinrent amis.
13 Ο δε Πιλατος, συγκαλεσας τους αρχιερεις και τους αρχοντας και τον λαον,	13 Pilate fit convoquer les grands prêtres, les chefs et le peuple;
14 ειπε προς αυτους? Εφερατε προς εμε τον ανθρωπον τουτον ως στασιαζοντα τον λαον, και ιδου, εγω ενωπιον σας ανακρινας δεν ευρον εν τω ανθρωπω τουτω ουδεν εγκλημα εξ οσων κατηγορειτε κατ' αυτου,	14 il leur dit: "Vous me l’avez présenté comme un meneur subversif, mais quand je l’ai interrogé devant vous, je ne lui ai trouvé aucun des délits dont vous l’accusez.
15 αλλ' ουδε ο Ηρωδης, διοτι σας επεμψα προς αυτον? και ιδου, ουδεν αξιον θανατου ειναι πεπραγμενον υπ' αυτου.	15 Hérode non plus: voyez comment il nous le renvoie. Il est clair qu’il n’a rien commis qui mérite la mort,
16 Αφου λοιπον παιδευσω αυτον, θελω απολυσει.	16 aussi, après l’avoir corrigé, je le relâcherai.”
17 Επρεπε δε αναγκαιως να απολυη εις αυτους ενα εν τη εορτη.	17 Car Pilate devait relâcher un prisonnier à l’occasion de la Pâque.
18 Παντες δε ομου ανεκραξαν, λεγοντες? Σηκωσον τουτον, απολυσον δε εις ημας τον Βαραββαν?	18 Mais toute la foule se met à crier: "Supprime-le; c’est Barabbas que tu dois nous relâcher.”
19 οστις δια στασιν τινα γενομενην εν τη πολει και δια φονον ητο βεβλημενος εις φυλακην.	19 Ce dernier avait été jeté en prison à la suite d’une émeute et d’un meurtre commis dans la ville même.
20 Παλιν λοιπον ο Πιλατος ελαλησε προς αυτους, θελων να απολυση τον Ιησουν.	20 Pilate leur adressa encore une fois la parole, car il voulait relâcher Jésus,
21 Οι δε εφωναζον, λεγοντες? Σταυρωσον, σταυρωσον αυτον.	21 mais les cris devinrent plus forts: "Mets-le en croix, oui, en croix!”
22 Ο δε και τριτην φοραν ειπε προς αυτους? Και τι κακον επραξεν ουτος; ουδεμιαν αιτιαν θανατου ευρον εν αυτω? αφου λοιπον παιδευσω αυτον, θελω απολυσει.	22 Une troisième fois Pilate leur dit: "Mais quel mal a-t-il donc fait? Je ne trouve rien en lui pour une condamnation à mort. Je le corrigerai donc et je le relâcherai.”
23 Αλλ' εκεινοι επεμενον, με φωνας μεγαλας ζητουντες να σταυρωθη, και αι φωναι αυτων και των αρχιερεων υπερισχυον.	23 Mais eux n’arrêtaient plus de demander à grands cris qu’on le mette en croix, et leur vacarme allait en croissant.
24 Και ο Πιλατος απεφασισε να γεινη το ζητημα αυτων,	24 À la fin Pilate décida de satisfaire leur demande:
25 και απελυσεν εις αυτους τον δια στασιν και φονον βεβλημενον εις την φυλακην, τον οποιον εζητουν, τον δε Ιησουν παρεδωκεν εις το θελημα αυτων.	25 il relâcha celui qu’on avait jeté en prison pour émeute et meurtre, celui qu’ils réclamaient, et il sacrifia Jésus à leur bon plaisir.
26 Και καθως εφεραν αυτον εξω, επιασαν Σιμωνα τινα Κυρηναιον, ερχομενον απο του αγρου, και εθεσαν επανω αυτου τον σταυρον, δια να φερη αυτον οπισθεν του Ιησου.	26 Comme ils l’emmenaient, ils arrêtèrent un certain Simon de Cyrène qui revenait des champs, et lui firent porter la croix derrière Jésus.
27 Ηκολουθει δε αυτον πολυ πληθος του λαου και γυναικων, αιτινες και ωδυροντο και εθρηνουν αυτον.	27 Des gens du peuple en foule nombreuse le suivaient; les femmes se lamentaient et pleuraient sur lui.
28 Στραφεις δε προς αυτας ο Ιησους, ειπε? θυγατερες της Ιερουσαλημ, μη κλαιετε δι' εμε, αλλα δι' εαυτας κλαιετε και δια τα τεκνα σας.	28 Jésus se retourna vers elles et leur dit: "Filles de Jérusalem, ne pleurez pas sur moi! Pleurez plutôt sur vous-mêmes et sur vos enfants,
29 Διοτι ιδου, ερχονται ημεραι καθ' ας θελουσιν ειπει? Μακαριαι αι στειραι και αι κοιλιαι, αιτινες δεν εγεννησαν, και οι μαστοι, οιτινες δεν εθηλασαν.	29 car les jours viennent où l’on dira: Heureuses les femmes stériles, heureuses celles qui n’ont pas mis au monde et n’ont pas allaité!
30 Τοτε θελουσιν αρχισει να λεγωσιν εις τα ορη, Πεσετε εφ' ημας, και εις τα βουνα, Σκεπασατε ημας?	30 On en viendra à dire aux montagnes: Tombez sur nous! et aux collines: Couvrez-nous!
31 διοτι εαν εις το υγρον ξυλον πραττωσι ταυτα, τι θελει γεινει εις το ξηρον;	31 Car si l’on traite ainsi l’arbre vert, que fera-t-on de l’arbre sec?”
32 Εφεροντο δε και αλλοι δυο μετ' αυτου, οιτινες ησαν κακουργοι δια να θανατωθωσι.	32 On emmenait également deux malfaiteurs pour être exécutés avec lui,
33 Και οτε ηλθον εις τον τοπον τον ονομαζομενον Κρανιον, εκει εσταυρωσαν αυτον και τους κακουργους, τον μεν εκ δεξιων, τον δε εξ αριστερων.	33 et quand on arriva au lieu-dit du Crâne, on le mit en croix ainsi que les malfaiteurs, l’un à sa droite et l’autre à sa gauche.
34 Ο δε Ιησους ελεγε? Πατερ, συγχωρησον αυτους? διοτι δεν εξευρουσι τι πραττουσι. Διαμεριζομενοι δε τα ιματια αυτου, εβαλον κληρον.	34 (Jésus disait: "Père, pardonne-leur, car ils ne savent ce qu’ils font.”) Puis ils se partagèrent ses vêtements en les jouant aux dés.
35 Και ιστατο ο λαος θεωρων. Ενεπαιζον δε και οι αρχοντες μετ' αυτων, λεγοντες? Αλλους εσωσεν, ας σωση αυτον, εαν ουτος ηναι ο Χριστος ο εκλεκτος του Θεου.	35 Le peuple restait à regarder. Quant aux chefs, ils ricanaient en disant: "Il en a sauvé d’autres, qu’il se sauve lui-même s’il est le Messie de Dieu, l’Élu.”
36 Ενεπαιζον δε αυτον και οι στρατιωται, πλησιαζοντες και προσφεροντες οξος εις αυτον	36 Les soldats aussi le tournèrent en ridicule lorsqu’ils s’approchèrent pour lui présenter du vin acidulé;
37 και λεγοντες? Εαν συ ησαι ο βασιλευς των Ιουδαιων, σωσον σεαυτον.	37 ils lui disaient: "Sauve-toi toi-même, si tu es le roi des Juifs.”
38 Ητο δε και επιγραφη γεγραμμενη επανωθεν αυτου με γραμματα Ελληνικα και Ρωμαικα και Εβραικα? Ουτος εστιν ο Βασιλευς των Ιουδαιων.	38 Car au-dessus de lui on avait placé un écriteau: “Le roi des Juifs.”
39 Εις δε των κρεμασθεντων κακουργων εβλασφημει αυτον, λεγων? Εαν συ ησαι ο Χριστος, σωσον σεαυτον και ημας.	39 Un des malfaiteurs crucifiés l’insultait: "N’es-tu pas le Messie? Sauve-toi toi-même et nous avec toi.”
40 Αποκριθεις δε ο αλλος, επεπληττεν αυτον, λεγων? Ουδε τον Θεον δεν φοβεισαι συ, οστις εισαι εν τη αυτη καταδικη;	40 Mais l’autre le reprit sévèrement: "N’as-tu donc pas la crainte de Dieu, toi qui subis la même condamnation?
41 και ημεις μεν δικαιως? διοτι αξια των οσα επραξαμεν απολαμβανομεν? ουτος ομως ουδεν ατοπον επραξε.	41 Pour nous c’est justice: nous payons ce que nous avons fait; mais lui, il n’a commis aucun crime.”
42 Και ελεγε προς τον Ιησουν? Μνησθητι μου, Κυριε, οταν ελθης εν τη βασιλεια σου.	42 Puis il dit: "Jésus, souviens-toi de moi quand tu viendras dans ton Royaume.”
43 Και ειπε προς αυτον ο Ιησους? Αληθως σοι λεγω, σημερον θελεις εισθαι μετ' εμου εν τω παραδεισω.	43 Jésus lui répondit: "En vérité, je te le dis, aujourd’hui même tu seras avec moi dans le paradis.”
44 Ητο δε ως εκτη ωρα και εγεινε σκοτος εφ' ολην την γην εως ωρας εννατης,	44 Il était environ midi, mais le soleil disparut et ce fut l’obscurité dans tout le pays jusqu’à trois heures;
45 και εσκοτισθη ο ηλιος και εσχισθη εις το μεσον το καταπετασμα του ναου?	45 au même moment le rideau du sanctuaire se déchirait par le milieu.
46 και φωναξας με φωνην μεγαλην ο Ιησους ειπε? Πατερ, εις χειρας σου παραδιδω το πνευμα μου? και ταυτα ειπων εξεπνευσεν.	46 Alors Jésus cria d’une voix forte: "Père, entre tes mains je remets mon esprit.” Ayant dit cela, il rendit le dernier soupir.
47 Ιδων δε ο εκατονταρχος το γενομενον, εδοξασε τον Θεον, λεγων? Οντως ο ανθρωπος ουτος ητο δικαιος.	47 Quand le capitaine de service vit ce qui venait d’arriver, il rendit gloire à Dieu: "En vérité, dit-il, cet homme était un juste.”
48 Και παντες οι οχλοι οι συνελθοντες εις την θεωριαν ταυτην, βλεποντες τα γενομενα, υπεστρεφον τυπτοντες τα στηθη αυτων.	48 De même, à la vue de tout ce qui arrivait, la foule de ceux qui étaient venus pour voir s’en retournait en se frappant la poitrine.
49 Ισταντο δε μακροθεν παντες οι γνωστοι αυτου, και αι γυναικες αιτινες συνηκολουθησαν αυτον απο της Γαλιλαιας, και εβλεπον ταυτα.	49 À quelque distance restaient les gens de connaissance, en particulier les femmes qui avaient accompagné Jésus depuis la Galilée et qui regardaient tout cela.
50 Και ιδου, ανηρ τις Ιωσηφ το ονομα, οστις ητο βουλευτης, ανηρ αγαθος και δικαιος,	50 Alors intervint un homme du nom de Joseph, un homme bon et droit qui était membre du Conseil
51 ουτος δεν ητο συμφωνος με την βουλην και την πραξιν αυτων, απο Αριμαθαιας πολεως των Ιουδαιων, οστις και αυτος περιεμενε την βασιλειαν του Θεου,	51 mais qui n’avait pas approuvé le projet des autres ni leurs actes. Il était d’Arimathie, une ville juive, et il attendait le Royaume de Dieu.
52 ουτος ελθων προς τον Πιλατον, εζητησε το σωμα του Ιησου,	52 Il alla donc trouver Pilate pour lui réclamer le corps de Jésus.
53 και καταβιβασας αυτο ετυλιξεν αυτο με σινδονα και εθεσεν αυτο εν μνημειω λελατομημενω? οπου ουδεις ετι ειχεν ενταφιασθη.	53 Il le descendit de la croix, l’enveloppa dans un drap et le déposa dans une tombe taillée en plein roc où personne encore n’avait été déposé.
54 Και ητο ημερα παρασκευη, και εξημερονε σαββατον.	54 C’était le jour de la préparation et l’étoile qui ouvre le sabbat commençait à briller.
55 Ηκολουθησαν δε και γυναικες, αιτινες ειχον ελθει μετ' αυτου απο της Γαλιλαιας, και ειδον το μνημειον και πως ετεθη το σωμα αυτου.	55 Les femmes qui étaient venues de Galilée avec Jésus ne s’étaient pas éloignées; elles virent de près la tombe et comment on déposait le corps.
56 Και αφου υπεστρεψαν ητοιμασαν αρωματα και μυρα. Και το μεν σαββατον ησυχασαν κατα την εντολην.	56 Rentrées chez elles, elles préparèrent des aromates et de la myrrhe. Puis, durant le sabbat, elles restèrent tranquilles selon le commandement.