1 Ο Ισραηλ ειναι αμπελος ευκληματουσα? εκαρποφορησεν αφθονως? κατα το πληθος των καρπων αυτου επληθυνε τα θυσιαστηρια? κατα την αγαθοτητα της γης αυτου ελαμπρυνε τα αγαλματα. | 1 Vid frondosa era Israel produciendo fruto a su aire: cuanto más aumentaba su fruto, más aumentaba los altares; cuanto mejor era su tierra, mejores hacía las estelas. |
2 Η καρδια αυτων ειναι μεμερισμενη? τωρα θελουσι τιμωρηθη? αυτος θελει κατασκαψει τα θυσιαστηρια αυτων, θελει φθειρει τα αγαλματα αυτων. | 2 Su corazón es doble, mas ahora van a expiar; él romperá sus altares, demolerá sus estelas. |
3 Διοτι τωρα θελουσιν ειπει, Ημεις δεν εχομεν βασιλεα, διοτι δεν εφοβηθημεν τον Κυριον? και ο βασιλευς τι ηθελε μας καμει; | 3 Entonces dirán: «No tenemos rey, porque no hemos temido a Yahveh, y el rey, ¿qué haría por nosotros? |
4 Ελαλησαν λογους, ομνυοντες ψευδως, ενω εκαμνον συνθηκην? οθεν η καταδικη θελει εκβλαστησει ως το κωνειον εν ταις αυλαξι του αγρου. | 4 Pronuncian palabras, juramentos vanos, conclusión de alianzas, y el juicio florece como hierba venenosa en los surcos del campo. |
5 Οι κατοικοι της Σαμαρειας θελουσι κατατρομαξει δια τον μοσχον της Βαιθ-αυεν? διοτι ο λαος αυτου θελει πενθησει δι' αυτον και οι ειδωλοθυται αυτου, οι χαιροντες εις αυτον, δια την δοξαν αυτου, διοτι μετωκισθη απ' αυτου. | 5 Por el becerro de Bet Aven tiemblan los habitantes de Samaria; sí, por él hace duelo su pueblo, por él sus sacerdotes: ¡que exulten por su gloria, porque ha emigrado lejos de él! |
6 Αυτος οτι θελει φερθη εις την Ασσυριαν, δωρον προς τον βασιλεα Ιαρειβ? αισχυνη θελει καταλαβει τον Εφραιμ, και ο Ισραηλ θελει εντραπη δια την βουλην αυτου. | 6 El también será llevado a Asiria, como ofrenda para el gran rey. Efraím recogerá vergüenza, e Israel quedará corrida de su plan. |
7 Αφανιζεται η Σαμαρεια και ο βασιλευς αυτης ως αφρος επι προσωπον υδατος. | 7 ¡Se ha acabado Samaria! Su rey es como espuma sobre la haz del agua. |
8 Και οι βωμοι της Αυεν, η αμαρτια του Ισραηλ, θελουσι καταστραφη? ακανθαι και τριβολοι θελουσι βλαστησει επι τα θυσιαστηρια αυτων? και θελουσιν ειπει προς τα ορη, Καλυψατε μας? και προς τους λοφους, Πεσατε εφ' ημας. | 8 Serán destruidos los altos de Aven, el pecado de Israel. Espinas y zarzas treparán por sus altares. Dirán entonces a los montes: «¡Cubridnos!» y a las colinas: «¡Caed sobre nosotros!» |
9 Ισραηλ, ημαρτησας απο των ημερων της Γαβαα? εκει εσταθησαν? η εν Γαβαα κατα των υιων της ανομιας μαχη δεν εφθασεν εις αυτους. | 9 Desde los días de Guibeá, has pecado, Israel, ¡allí se han plantado! ¿No los alcanzará en Guibeá la guerra, a los hijos de la injusticia? |
10 Κατα την βουλην μου βεβαιως θελω παιδευσει αυτους? και οι λαοι θελουσι συναχθη εναντιον αυτων, οταν φερωνται εις αιχμαλωσιαν δια τας δυο ανομιας αυτων. | 10 Voy a venir a visitarlos, y se aliarán pueblos contra ellos, cuando sean visitados por su doble culpa. |
11 Ο Εφραιμ ειναι μεν δαμαλις δεδιδαγμενη και αγαπωσα να αλωνιζη? πλην εγω θελω περασει ζυγον επι τον ωραιον αυτης τραχηλον? θελω υποζευξει τον Εφραιμ? ο Ιουδας θελει αροτρια, ο Ιακωβ θελει βωλοκοπει εις εαυτον. | 11 Efraím era una novilla domesticada, que gustaba de la trilla; yo pasé el yugo sobre su hermoso cuello; uncí el carro a Efraím, Judá arraba, Jacob rastrillaba. |
12 Σπειρατε δι' εαυτους εν δικαιοσυνη, θερισατε εν ελεει? ανοιξατε την αφειμενην σας γην? διοτι ειναι καιρος να εκζητησητε τον Κυριον, εωσου ελθη και επισταλαξη δικαιοσυνην εφ' υμας. | 12 Sembraos simiente de justicia, recoged cosecha de amor, desbarbechad lo que es barbecho; ya es tiempo de buscar a Yahveh, hasta que venga a lloveros justicia. |
13 Ηροτριασατε ασεβειαν, εθερισατε ανομιαν, εφαγετε καρπον ψευδους? διοτι ηλπισας εις την οδον σου, εις το πληθος των ισχυρων σου. | 13 Habéis arado maldad, injusticia habéis segado, habéis comido fruto de mentira. Por haber confiado en tus carros, en la multitud de tus valientes, |
14 Δια τουτο απωλεια θελει εγερθη μεταξυ των λαων σου, και παντα τα φρουρια σου θελουσιν εκπορθηθη, καθως ο Σαλμαν εξεπορθησε την Βαιθ-αρβελ εν τη ημερα της μαχης? η μητηρ κατεσυντριβη επι τα τεκνα. | 14 tumulto de guerra se alzará en tu pueblo, y todas tus fortalezas serán devastadas, como Salmán devastó a Bet Arbel el día de la batalla, cuando la madre fue estrellada sobre sus hijos. |
15 Ουτω θελει καμει εις εσας η Βαιθηλ ενεκεν της εσχατης ανομιας σας? πρωι θελει αφανισθη ολοτελως ο βασιλευς του Ισραηλ. | 15 Eso ha hecho con vosotros Betel por vuestra redoblada maldad. ¡A la aurora desaparecerá el rey de Israel! |