ΒΑΡΟΥΧ - Baruch 3

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ψυχη εν στενοις και πνευμα ακηδιων κεκραγεν προς σε	1 Seigneur tout-puissant, Dieu d'Israël, c'est une âme angoissée, un esprit ébranlé, qui te crie:
2 ακουσον κυριε και ελεησον οτι ημαρτομεν εναντιον σου	2 Ecoute, Seigneur, aie pitié, car nous avons péché devant toi.
3 οτι συ καθημενος τον αιωνα και ημεις απολλυμενοι τον αιωνα	3 Toi, tu trônes éternellement; nous autres, nous périssons pour toujours.
4 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ακουσον δη της προσευχης των τεθνηκοτων ισραηλ και υιων των αμαρτανοντων εναντιον σου οι ουκ ηκουσαν της φωνης κυριου θεου αυτων και εκολληθη ημιν τα κακα	4 Seigneur tout-puissant, Dieu d'Israël, écoute donc la supplication des morts d'Israël, des fils de ceuxqui ont péché contre toi, qui n'ont pas écouté la voix du Seigneur leur Dieu de sorte que les malheurs se sontattachés à nous.
5 μη μνησθης αδικιων πατερων ημων αλλα μνησθητι χειρος σου και ονοματος σου εν τω καιρω τουτω	5 Ne te souviens pas des fautes de nos pères, mais en cette heure souviens-toi de ta main et de tonNom.
6 οτι συ κυριος ο θεος ημων και αινεσομεν σε κυριε	6 Oui, tu es le Seigneur notre Dieu, et nous voulons te louer, Seigneur.
7 οτι δια τουτο εδωκας τον φοβον σου επι καρδιαν ημων του επικαλεισθαι το ονομα σου και αινεσομεν σε εν τη αποικια ημων οτι απεστρεψαμεν απο καρδιας ημων πασαν αδικιαν πατερων ημων των ημαρτηκοτων εναντιον σου	7 Car tu as mis en nos coeurs ta crainte pour que nous invoquions ton Nom. Nous voulons te louer ennotre exil, puisque nous avons écarté de notre coeur toute la méchanceté de nos pères qui ont péché devant toi.
8 ιδου ημεις σημερον εν τη αποικια ημων ου διεσπειρας ημας εκει εις ονειδισμον και εις αραν και εις οφλησιν κατα πασας τας αδικιας πατερων ημων οι απεστησαν απο κυριου θεου ημων	8 Nous voici, aujourd'hui encore, en cet exil où tu nous as dispersés pour être un opprobre, unemalédiction, une condamnation, après toutes les fautes de nos pères, qui s'étaient éloignés du Seigneur notreDieu.
9 ακουε ισραηλ εντολας ζωης ενωτισασθε γνωναι φρονησιν	9 Ecoute, Israël, les préceptes de vie, tends l'oreille pour connaître la science.
10 τι εστιν ισραηλ τι οτι εν γη των εχθρων ει επαλαιωθης εν γη αλλοτρια	10 Pourquoi, Israël, pourquoi es-tu au pays de tes ennemis, vieillissant en terre étrangère,
11 συνεμιανθης τοις νεκροις προσελογισθης μετα των εις αδου	11 te souillant avec les morts, compté parmi ceux qui vont au shéol?
12 εγκατελιπες την πηγην της σοφιας	12 C'est que tu abandonnas la Source de la Sagesse!
13 τη οδω του θεου ει επορευθης κατωκεις αν εν ειρηνη τον αιωνα	13 Si tu avais marché dans la voie de Dieu, tu habiterais dans la paix pour toujours.
14 μαθε που εστιν φρονησις που εστιν ισχυς που εστιν συνεσις του γνωναι αμα που εστιν μακροβιωσις και ζωη που εστιν φως οφθαλμων και ειρηνη	14 Apprends où est la science, où est la force, où est l'intelligence, pour connaître aussi où est lalongueur de jours et la vie, où est la lumière des yeux et la paix.
15 τις ευρεν τον τοπον αυτης και τις εισηλθεν εις τους θησαυρους αυτης	15 Mais qui a découvert son lieu, qui a pénétré en ses trésors?
16 που εισιν οι αρχοντες των εθνων και οι κυριευοντες των θηριων των επι της γης	16 Où sont-ils les chefs des nations et les dominateurs des bêtes de la terre,
17 οι εν τοις ορνεοις του ουρανου εμπαιζοντες και το αργυριον θησαυριζοντες και το χρυσιον ω επεποιθεισαν ανθρωποι και ουκ εστιν τελος της κτησεως αυτων	17 ceux qui se jouent des oiseaux du ciel, ceux qui accumulent l'argent et l'or sur quoi les hommess'appuient, et dont les possessions n'ont pas de fin,
18 οι το αργυριον τεκταινοντες και μεριμνωντες και ουκ εστιν εξευρεσις των εργων αυτων	18 ceux qui travaillent l'argent avec grand soin - mais leurs oeuvres ne laissent pas de traces?
19 ηφανισθησαν και εις αδου κατεβησαν και αλλοι αντανεστησαν αντ' αυτων	19 Ils ont disparu, descendus au shéol! D'autres à leur place se sont levés,
20 νεωτεροι ειδον φως και κατωκησαν επι της γης οδον δε επιστημης ουκ εγνωσαν	20 de plus jeunes ont vu la lumière et ont habité sur la terre: mais la voie de la connaissance ils ne l'ontpas connue,
21 ουδε συνηκαν τριβους αυτης ουδε αντελαβοντο αυτης οι υιοι αυτων απο της οδου αυτων πορρω εγενηθησαν	21 ils n'ont pas compris ses sentiers. Leurs fils non plus ne l'ont point saisie, ils sont restés loin de savoie.
22 ουδε ηκουσθη εν χανααν ουδε ωφθη εν θαιμαν	22 On n'a rien su d'elle en Canaan, on ne l'a pas aperçue à Témân;
23 ουτε υιοι αγαρ οι εκζητουντες την συνεσιν επι της γης οι εμποροι της μερραν και θαιμαν οι μυθολογοι και οι εκζητηται της συνεσεως οδον της σοφιας ουκ εγνωσαν ουδε εμνησθησαν τας τριβους αυτης	23 les fils d'Agar en quête d'intelligence ici-bas, les marchands de Madiân et de Téma, les diseurs deparaboles et les chercheurs d'intelligence n'ont pas connu la voie de la sagesse, ne se sont pas rappelés sessentiers.
24 ω ισραηλ ως μεγας ο οικος του θεου και επιμηκης ο τοπος της κτησεως αυτου	24 Qu'elle est grande, Israël, la demeure de Dieu, qu'il est étendu le lieu de son domaine,
25 μεγας και ουκ εχει τελευτην υψηλος και αμετρητος	25 grand et sans borne, haut et immense!
26 εκει εγεννηθησαν οι γιγαντες οι ονομαστοι οι απ' αρχης γενομενοι ευμεγεθεις επισταμενοι πολεμον	26 Là naquirent les géants, fameux dès l'origine, hauts de stature, experts à la guerre;
27 ου τουτους εξελεξατο ο θεος ουδε οδον επιστημης εδωκεν αυτοις	27 de ceux-là Dieu ne fit pas choix, il ne leur montra pas la voie de la connaissance;
28 και απωλοντο παρα το μη εχειν φρονησιν απωλοντο δια την αβουλιαν αυτων	28 ils périrent, car ils n'avaient pas la science, ils périrent par leur folie.
29 τις ανεβη εις τον ουρανον και ελαβεν αυτην και κατεβιβασεν αυτην εκ των νεφελων	29 Qui monta au ciel pour la saisir et la faire descendre des nuées?
30 τις διεβη περαν της θαλασσης και ευρεν αυτην και οισει αυτην χρυσιου εκλεκτου	30 Qui passa la mer pour la découvrir et la rapporter au prix d'un or très pur?
31 ουκ εστιν ο γινωσκων την οδον αυτης ουδε ο ενθυμουμενος την τριβον αυτης	31 Nul ne connaît sa voie, nul ne comprend son sentier.
32 αλλα ο ειδως τα παντα γινωσκει αυτην εξευρεν αυτην τη συνεσει αυτου ο κατασκευασας την γην εις τον αιωνα χρονον ενεπλησεν αυτην κτηνων τετραποδων	32 Mais Celui qui sait tout la connaît, il l'a scrutée par son intelligence, lui qui pour l'éternité a disposéla terre et l'a emplie de bétail,
33 ο αποστελλων το φως και πορευεται εκαλεσεν αυτο και υπηκουσεν αυτω τρομω	33 lui qui envoie la lumière, et elle part, qui la rappelle, et elle obéit en tremblant;
34 οι δε αστερες ελαμψαν εν ταις φυλακαις αυτων και ευφρανθησαν	34 les étoiles brillent à leur poste, joyeuses:
35 εκαλεσεν αυτους και ειπον παρεσμεν ελαμψαν μετ' ευφροσυνης τω ποιησαντι αυτους	35 les appelle-t-il, elles répondent: Nous voici! elles brillent avec joie pour leur Créateur.
36 ουτος ο θεος ημων ου λογισθησεται ετερος προς αυτον	36 C'est lui qui est notre Dieu: aucun autre ne lui est comparable.
37 εξευρεν πασαν οδον επιστημης και εδωκεν αυτην ιακωβ τω παιδι αυτου και ισραηλ τω ηγαπημενω υπ' αυτου	37 Il a creusé la voie entière de la connaissance et l'a montrée à Jacob, son serviteur, à Israël, son bien-aimé;
38 μετα τουτο επι της γης ωφθη και εν τοις ανθρωποις συνανεστραφη	38 puis elle est apparue sur terre et elle a vécu parmi les hommes.