1 μη επιθυμει τεκνων πληθος αχρηστων μηδε ευφραινου επι υιοις ασεβεσιν | 1 Desire not a brood of worthless children, nor rejoice in wicked offspring. |
2 εαν πληθυνωσιν μη ευφραινου επ' αυτοις ει μη εστιν φοβος κυριου μετ' αυτων | 2 Many though they be, exult not in them if they have not the fear of the LORD. |
3 μη εμπιστευσης τη ζωη αυτων και μη επεχε επι το πληθος αυτων κρεισσων γαρ εις η χιλιοι και αποθανειν ατεκνον η εχειν τεκνα ασεβη | 3 Count not on their length of life, have no hope in their future. For one can be better than a thousand; rather die childless than have godless children! |
4 απο γαρ ενος συνετου συνοικισθησεται πολις φυλη δε ανομων ερημωθησεται | 4 Through one wise man can a city be peopled; through a clan of rebels it becomes desolate. |
5 πολλα τοιαυτα εορακεν ο οφθαλμος μου και ισχυροτερα τουτων ακηκοεν το ους μου | 5 Many such things has my eye seen, even more than these has my ear heard. |
6 εν συναγωγη αμαρτωλων εκκαυθησεται πυρ και εν εθνει απειθει εξεκαυθη οργη | 6 Against a sinful band fire is enkindled, upon a godless people wrath flames out. |
7 ουκ εξιλασατο περι των αρχαιων γιγαντων οι απεστησαν τη ισχυι αυτων | 7 He forgave not the leaders of old who rebelled long ago in their might; |
8 ουκ εφεισατο περι της παροικιας λωτ ους εβδελυξατο δια την υπερηφανιαν αυτων | 8 He spared not the neighbors of Lot whom he detested for their pride; |
9 ουκ ηλεησεν εθνος απωλειας τους εξηρμενους εν αμαρτιαις αυτων | 9 Nor did he spare the doomed people who were uprooted because of their sin; |
10 και ουτως εξακοσιας χιλιαδας πεζων τους επισυναχθεντας εν σκληροκαρδια αυτων | 10 Nor the six hundred thousand foot soldiers who perished for the impiety of their hearts. |
11 καν η εις σκληροτραχηλος θαυμαστον τουτο ει αθωωθησεται ελεος γαρ και οργη παρ' αυτω δυναστης εξιλασμων και εκχεων οργην | 11 And had there been but one stiffnecked man, it were a wonder had he gone unpunished. For mercy and anger alike are with him who remits and forgives, though on the wicked alights his wrath. |
12 κατα το πολυ ελεος αυτου ουτως και πολυς ο ελεγχος αυτου ανδρα κατα τα εργα αυτου κρινει | 12 Great as his mercy is his punishment; he judges men, each according to his deeds. |
13 ουκ εκφευξεται εν αρπαγματι αμαρτωλος και ου μη καθυστερησει υπομονη ευσεβους | 13 A criminal does not escape with his plunder; a just man's hope God does not leave unfulfilled. |
14 παση ελεημοσυνη ποιησει τοπον εκαστος κατα τα εργα αυτου ευρησει | 14 Whoever does good has his reward, which each receives according to his deeds. |
15 - | 15 Say not: "I am hidden from God; in heaven who remembers me? Among so many people I cannot be known; what am I in the world of spirits? |
16 - | 16 Behold, the heavens, the heaven of heavens, the earth and the abyss tremble at his visitation; |
17 μη ειπης οτι απο κυριου κρυβησομαι και εξ υψους τις μου μνησθησεται εν λαω πλειονι ου μη γνωσθω τις γαρ η ψυχη μου εν αμετρητω κτισει | 17 The roots of the mountains, the earth's foundations, at his mere glance, quiver and quake. |
18 ιδου ο ουρανος και ο ουρανος του ουρανου αβυσσος και γη εν τη επισκοπη αυτου σαλευθησονται | 18 Of me, therefore, he will take no thought; with my ways who will concern himself? |
19 αμα τα ορη και τα θεμελια της γης εν τω επιβλεψαι εις αυτα τρομω συσσειονται | 19 If I sin, no eye will see me; if all in secret I am disloyal, who is to know? |
20 και επ' αυτοις ου διανοηθησεται καρδια και τας οδους αυτου τις ενθυμηθησεται | 20 Who tells him of just deeds and what could I expect for doing my duty?" |
21 και καταιγις ην ουκ οψεται ανθρωπος τα δε πλειονα των εργων αυτου εν αποκρυφοις | 21 Such are the thoughts of senseless men, which only the foolish knave will think. |
22 εργα δικαιοσυνης τις αναγγελει η τις υπομενει μακραν γαρ η διαθηκη | 22 Hearken to me, my son, take my advice, apply your mind to my words, |
23 ελαττουμενος καρδια διανοειται ταυτα και ανηρ αφρων και πλανωμενος διανοειται μωρα | 23 While I propose measured wisdom, and impart accurate knowledge. |
24 ακουσον μου τεκνον και μαθε επιστημην και επι των λογων μου προσεχε τη καρδια σου | 24 When at the first God created his works and, as he made them, assigned their tasks, |
25 εκφανω εν σταθμω παιδειαν και εν ακριβεια απαγγελω επιστημην | 25 He ordered for all time what they were to do and their domains from generation to generation. They were not to hunger, nor grow weary, nor ever cease from their tasks. |
26 εν κρισει κυριου τα εργα αυτου απ' αρχης και απο ποιησεως αυτων διεστειλεν μεριδας αυτων | 26 Not one should ever crowd its neighbor, nor should they ever disobey his word. |
27 εκοσμησεν εις αιωνα τα εργα αυτου και τας αρχας αυτων εις γενεας αυτων ουτε επεινασαν ουτε εκοπιασαν και ουκ εξελιπον απο των εργων αυτων | 27 Then the LORD looked upon the earth, and filled it with his blessings. |
28 εκαστος τον πλησιον αυτου ουκ εξεθλιψεν και εως αιωνος ουκ απειθησουσιν του ρηματος αυτου | 28 Its surface he covered with all manner of life which must return into it again. |
29 και μετα ταυτα κυριος εις την γην επεβλεψεν και ενεπλησεν αυτην των αγαθων αυτου | |
30 ψυχη παντος ζωου εκαλυψεν το προσωπον αυτης και εις αυτην η αποστροφη αυτων | |