ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 8
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
GREEK BIBLE | BIBLIA |
---|---|
1 Δεν κραζει η σοφια; και δεν εκπεμπει την φωνην αυτης η συνεσις; | 1 ¿No está llamando la Sabiduría? y la Prudencia, ¿no alza su voz? |
2 Ισταται επι της κορυφης των υψηλων τοπων, υπερ την οδον, εν τω μεσω των τριοδων. | 2 En la cumbre de las colinas que hay sobre el camino, en los cruces de sendas se detiene; |
3 Κραζει πλησιον των πυλων, εν τη εισοδω της πολεως, εν τη εισοδω των θυρων? | 3 junto a las puertas, a la salida de la ciudad, a la entrada de los portales, da sus voces: |
4 προς εσας, ανθρωποι, κραζω? και η φωνη μου εκπεμπεται προς τους υιους των ανθρωπων. | 4 «A vosotros, hombres, os llamo, para los hijos de hombre es mi voz. |
5 Απλοι, νοησατε φρονησιν? και αφρονες, αποκτησατε νοημονα καρδιαν. | 5 Entended, simples, la prudencia y vosotros, necios, sed razonables. |
6 Ακουσατε? διοτι θελω λαλησει πραγματα εξοχα, και τα χειλη μου θελουσι προφερει ορθα. | 6 Escuchad: voy a decir cosas importantes y es recto cuanto sale de mis labios. |
7 Διοτι αληθειαν θελει λαλησει ο λαρυγξ μου? τα δε χειλη μου βδελυττονται την ασεβειαν. | 7 Porque verdad es el susurro de mi boca y mis labios abominan la maldad. |
8 Παντες οι λογοι του στοματος μου ειναι μετα δικαιοσυνης? δεν υπαρχει εν αυτοις δολιον διεστραμμενον? | 8 Justos son todos los dichos de mi boca, nada hay en ellos astuto ni tortuoso. |
9 Παντες ειναι σαφεις εις τον νοουντα και ορθοι εις τους ευρισκοντας γνωσιν. | 9 Todos están abiertos para el inteligente y rectos para los que la ciencia han encontrado. |
10 Λαβετε την παιδειαν μου, και μη αργυριον? και γνωσιν, μαλλον παρα χρυσιον εκλεκτον. | 10 Recibid mi instrucción y no la plata, la ciencia más bien que el oro puro. |
11 Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων? και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης. | 11 Porque mejor es la sabiduría que las piedras preciosas, ninguna cosa apetecible se le puede igualar. |
12 Εγω η σοφια κατοικω μετα της φρονησεως, και εφευρισκω γνωσιν συνετων βουλευματων. | 12 «Yo, la Sabiduría, habito con la prudencia, yo he inventado la ciencia de la reflexión. |
13 Ο φοβος του Κυριου ειναι να μιση τις το κακον? αλαζονειαν και αυθαδειαν και πονηραν οδον και διεστραμμενον στομα εγω μισω. | 13 (El temor de Yahveh es odiar el mal.) La soberbia y la arrogancia y el camino malo y la boca torcida yo aborrezco. |
14 Εμου ειναι η βουλη και η ασφαλεια? εγω ειμαι η συνεσις? εμου η δυναμις. | 14 Míos son el consejo y la habilidad, yo soy la inteligencia, mía es la fuerza. |
15 Δι' εμου οι βασιλεις βασιλευουσι, και οι αρχοντες θεσπιζουσι δικαιοσυνην. | 15 Por mí los reyes reinan y los magistrados administran la justicia. |
16 Δι' εμου οι ηγεμονες ηγεμονευουσι, και οι μεγιστανες, παντες οι κριται της γης? | 16 Por mí los príncipes gobiernan y los magnates, todos los jueces justos. |
17 Εγω τους εμε αγαπωντας αγαπω? και οι ζητουντες με θελουσι με ευρει. | 17 Yo amo a los que me aman y los que me buscan me encontrarán. |
18 Πλουτος και δοξα ειναι μετ' εμου, αγαθα διαμενοντα και δικαιοσυνη. | 18 Conmigo están la riqueza y la gloria, la fortuna sólida y la justicia. |
19 Οι καρποι μου ειναι καλητεροι χρυσιου και χρυσιου καθαρου? και τα γεννηματα μου, εκλεκτου αργυριου. | 19 Mejor es mi fruto que el oro, que el oro puro, y mi renta mejor que la plata acrisolada. |
20 Περιπατω εν οδω δικαιοσυνης, αναμεσον των τριβων της κρισεως, | 20 Yo camino por la senda de la justicia, por los senderos de la equidad, |
21 δια να καμω τους αγαπωντας με να κληρονομησωσιν αγαθα, και να γεμισω τους θησαυρους αυτων. | 21 para repartir hacienda a los que me aman y así llenar sus arcas». |
22 Ο Κυριος με ειχεν εν τη αρχη των οδων αυτου, προ των εργων αυτου, απ' αιωνος. | 22 «Yahveh me creó, primicia de su camino, antes que sus obras más antiguas. |
23 Προ του αιωνος με εχρισεν, απ' αρχης, πριν υπαρξη η γη. | 23 Desde la eternidad fui fundada, desde el principio, antes que la tierra. |
24 Εγεννηθην οτε δεν ησαν αι αβυσσοι, οτε δεν υπηρχον αι πηγαι αι αναβρυουσαι υδατα? | 24 Cuando no existían los abismos fui engendrada, cuando no había fuentes cargadas de agua. |
25 Πριν τα ορη θεμελιωθωσι, προ των λοφων, εγω εγεννηθην? | 25 Antes que los montes fuesen asentados, antes que las colinas, fui engendrada. |
26 ενω δεν ειχεν ετι καμει την γην ουτε πεδιαδας, ουτε κορυφας χωματων της οικουμενης. | 26 No había hecho aún la tierra ni los campos, ni el polvo primordial del orbe. |
27 Οτε ητοιμαζε τους ουρανους, εγω ημην εκει? οτε περιεγραφε καμαραν υπερανω του προσωπου της αβυσσου? | 27 Cuando asentó los cielos, allí estaba yo, cuando trazó un círculo sobre la faz del abismo, |
28 οτε εστερεονε τον αιθερα επανω? οτε ωχυρονε τας πηγας της αβυσσου? | 28 cuando arriba condensó las nubes, cuando afianzó las fuentes del abismo, |
29 οτε επεβαλλε τον νομον αυτου εις την θαλασσαν, να μη παραβωσι τα υδατα το προσταγμα αυτου? οτε διεταττε τα θεμελια της γης? | 29 cuando al mar dio su precepto - y las aguas no rebasarán su orilla - cuando asentó los cimientos de la tierra, |
30 τοτε ημην πλησιον αυτου δημιουργουσα? και εγω ημην καθ' ημεραν η τρυφη αυτου, ευφραινομενη παντοτε ενωπιον αυτου, | 30 yo estaba allí, como arquitecto, y era yo todos los días su delicia, jugando en su presencia en todo tiempo, |
31 ευφραινομενη εν τη οικουμενη της γης αυτου? και η τρυφη μου ητο μετα των υιων των ανθρωπων. | 31 jugando por el orbe de su tierra; y mis delicias están con los hijos de los hombres». |
32 Τωρα λοιπον ακουσατε μου, ω τεκνα? διοτι μακαριοι οι φυλαττοντες τας οδους μου. | 32 «Ahora pues, hijos, escuchadme, dichosos los que guardan mis caminos. |
33 Ακουσατε παιδειαν και γενεσθε σοφοι, και μη αποδοκιμαζετε αυτην. | 33 Escuchad la instrucción y haceos sabios, no la despreciéis. |
34 Μακαριος ο ανθρωπος, οστις μου ακουση, αγρυπνων καθ' ημεραν εν ταις πυλαις μου, περιμενων εις τους παραστατας των θυρων μου? | 34 Dichoso el hombre que me escucha velando ante mi puerta cada día, guardando las jambas de mi entrada. |
35 διοτι οστις ευρη εμε, θελει ευρει ζωην, και θελει λαβει χαριν παρα Κυριου. | 35 Porque el que me halla, ha hallado la vida, ha logrado el favor de Yahveh. |
36 Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει? παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον. | 36 Pero el que me ofende, hace daño a su alma; todos los que me odian, aman la muerte». |