ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 5

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Υιε μου, προσεχε εις την σοφιαν μου, κλινον το ωτιον σου εις την συνεσιν μου?	1 Fili mi, attende ad sapientiam meam, et prudentiae meae inclina aurem tuam,
2 δια να τηρης φρονησιν και τα χειλη σου να φυλαττωσι γνωσιν.	2 ut custodias cogitationes, et disciplinam labia tua conservent.
3 Διοτι τα χειλη της αλλοτριας γυναικος σταζουσιν ως κηρηθρα μελιτος, και ο ουρανισκος αυτης ειναι μαλακωτερος ελαιου?	3 Favum enim stillant labia meretricis, et nitidius oleo guttur eius;
4 το τελος ομως αυτης ειναι πικρον ως αψινθιον, οξυ ως μαχαιρα διστομος.	4 novissima autem illius amara quasi absinthium et acuta quasi gladius biceps.
5 Οι ποδες αυτης καταβαινουσιν εις θανατον? τα βηματα αυτης καταντωσιν εις τον αδην.	5 Pedes eius descendunt in mortem, et ad inferos gressus illius tendunt;
6 δια να μη γνωρισης την οδον της ζωης, αι πορειαι αυτης ειναι αστατοι και ουχι ευδιαγνωστοι.	6 cum non observet semitam vitae, vagi sunt gressus eius, et ipsa nescit.
7 Ακουσατε μου λοιπον τωρα, τεκνα, και μη αποστραφητε τους λογους του στοματος μου.	7 Nunc ergo, fili mi, audi me et ne recedas a verbis oris mei.
8 Απομακρυνον την οδον σου απ' αυτης, και μη πλησιασης εις την θυραν του οικου αυτης,	8 Longe fac ab ea viam tuam et ne appropinques foribus domus eius.
9 δια να μη δωσης την τιμην σου εις αλλους και τα ετη σου εις τους ανελεημονας?	9 Ne des alienis honorem tuum et annos tuos crudeli,
10 δια να μη χορτασθωσι ξενοι απο της περιουσιας σου και οι κοποι σου ελθωσιν εις οικον αλλοτριου,	10 ne forte impleantur extranei viribus tuis, et labores tui sint in domo aliena,
11 και συ στεναζης εις τα εσχατα σου, οταν η σαρξ σου και το σωμα σου καταναλωθωσι,	11 et gemas in novissimis, quando consumpseris carnes tuas et corpus tuum
12 και λεγης, Πως εμισησα την παιδειαν, και η καρδια μου κατεφρονησε τους ελεγχους,	12 et dicas: “ Cur detestatus sum disciplinam, et increpationes renuit cor meum,
13 και δεν υπηκουσα εις την φωνην των διδασκοντων με, ουδε εκλινα το ωτιον μου εις τους νουθετουντας με.	13 nec audivi vocem docentium me et magistris non inclinavi aurem meam?
14 Παρ' ολιγον επεσον εις παν κακον, εν μεσω της συναξεως και της συναγωγης.	14 Paene fui in omni malo, in medio ecclesiae et synagogae ”.
15 Πινε υδατα εκ της δεξαμενης σου και πηγαζοντα εκ του φρεατος σου?	15 Bibe aquam de cisterna tua et fluenta putei tui,
16 Ας εκχεωνται εξω αι πηγαι σου, και τα ρυακια των υδατων σου εις τας πλατειας?	16 ne deriventur fontes tui foras, et in plateis rivi aquarum;
17 σου μονου ας ηναι αυτα, και ουχι ξενων μετα σου?	17 habeto eas solus, nec sint alieni participes tui.
18 η πηγη σου ας ηναι ευλογημενη? και ευφραινου μετα της γυναικος της νεοτητος σου.	18 Sit vena tua benedicta, et laetare cum muliere adulescentiae tuae;
19 Ας ηναι εις σε ως ελαφος ερασμια και δορκας κεχαριτωμενη? ας σε ποτιζωσιν οι μαστοι αυτης εν παντι καιρω? ευφραινου παντοτε εις την αγαπην αυτης.	19 cerva carissima et gratissimus hinnulus, blanditiae eius inebrient te in omni tempore, in amore eius delectare iugiter.
20 Και δια τι, υιε μου, θελεις θελγεσθαι υπο ξενης και θελεις εναγκαλιζεσθαι κολπον αλλοτριας;	20 Quare seduceris, fili mi, ab aliena et foveris in sinu extraneae?
21 Διοτι του ανθρωπου αι οδοι ειναι ενωπιον των οφθαλμων του Κυριου, και σταθμιζει πασας τας πορειας αυτου.	21 Quoniam ante Dominum viae hominis, et omnes gressus eius considerat.
22 Αι ιδιαι αυτου ανομιαι θελουσι συλλαβει τον ασεβη, και με τα σχοινια της αμαρτιας αυτου θελει σφιγγεσθαι.	22 Iniquitates suae capient impium, et funibus peccatorum suorum constringetur.
23 Ουτος θελει αποθανει απαιδευτος και εκ του πληθους της αφροσυνης αυτου θελει περιπλανασθαι.	23 Ipse morietur, quia non habuit disciplinam, et in multitudine stultitiae suae decipietur.