1 Οι λογοι του βασιλεως Λεμουηλ, ο χρησμος, τον οποιον η μητηρ αυτου εδιδαξεν αυτον. | 1 Palavras de Lamuel, rei de Massa, que lhe foram ensinadas por sua mãe: |
2 Τι, υιε μου; και τι, τεκνον της κοιλιας μου; και τι, υιε των ευχων μου; | 2 Meu filho, filho de minhas entranhas, que te direi eu? Não, ó filho de meus votos! |
3 Μη δωσης τας δυναμεις σου εις τας γυναικας, μηδε τας οδους σου εις τας αφανιστριας των βασιλεων. | 3 Não dês teu vigor às mulheres e teu caminho àquelas que perdem os reis. |
4 Δεν ειναι των βασιλεων, Λεμουηλ, δεν ειναι των βασιλεων να πινωσιν οινον, ουδε των ηγεμονων, σικερα? | 4 Não é próprio dos reis, Lamuel, não convém aos reis beber vinho, nem aos príncipes dar-se aos licores, |
5 μηποτε πιοντες λησμονησωσι τον νομον και διαστρεψωσι την κρισιν τινος τεθλιμμενου. | 5 para que, bebendo, eles não esqueçam a lei e não desconheçam o direito de todos os infelizes. |
6 Διδετε σικερα εις τους τεθλιμμενους, και οινον εις τους πεπικραμενους την ψυχην? | 6 Dai a bebida forte àquele que desfalece e o vinho àquele que tem amargura no coração: |
7 δια να πιωσι και να λησμονησωσι την πτωχειαν αυτων και να μη ενθυμωνται πλεον την δυστυχιαν αυτων. | 7 que ele beba e esquecerá sua miséria e já não se lembrará de suas mágoas. |
8 Ανοιγε το στομα σου υπερ του αφωνου, υπερ της κρισεως παντων των εγκαταλελειμμενων. | 8 Abre tua boca a favor do mundo, pela causa de todos os abandonados; |
9 Ανοιγε το στομα σου, κρινε δικαιως, και υπερασπιζου τον πτωχον και τον ενδεη. | 9 abre tua boca para pronunciar sentenças justas, faze justiça ao aflito e ao indigente. |
10 Γυναικα εναρετον τις θελει ευρει; διοτι η τοιαυτη ειναι πολυ τιμιωτερα υπερ τους μαργαριτας. | 10 Uma mulher virtuosa, quem pode encontrá-la? Superior ao das pérolas é o seu valor. |
11 Η καρδια του ανδρος αυτης θαρρει επ' αυτην, και δεν θελει στερεισθαι αφθονιας. | 11 Confia nela o coração de seu marido, e jamais lhe faltará coisa alguma. |
12 Θελει φερει εις αυτον καλον και ουχι κακον, πασας τας ημερας της ζωης αυτης. | 12 Ela lhe proporciona o bem, nunca o mal, em todos os dias de sua vida. |
13 Ζητει μαλλιον και λιναριον και εργαζεται ευχαριστως με τας χειρας αυτης. | 13 Ela procura lã e linho e trabalha com mão alegre. |
14 Ειναι ως τα πλοια των εμπορων? φερει την τροφην αυτης απο μακροθεν. | 14 Semelhante ao navio do mercador, manda vir seus víveres de longe. |
15 Και εγειρεται ενω ειναι ετι νυξ και διδει τροφην εις τον οικον αυτης, και εργα εις τας θεραπαινας αυτης. | 15 Levanta-se, ainda de noite, distribui a comida à sua casa e a tarefa às suas servas. |
16 Θεωρει αγρον και αγοραζει αυτον? εκ του καρπου των χειρων αυτης φυτευει αμπελωνα. | 16 Ela encontra uma terra, adquire-a. Planta uma vinha com o ganho de suas mãos. |
17 Ζωνει την οσφυν αυτης με δυναμιν, και ενισχυει τους βραχιονας αυτης. | 17 Cinge os rins de fortaleza, revigora seus braços. |
18 Αισθανεται οτι το εμποριον αυτης ειναι καλον? ο λυχνος αυτης δεν σβυνεται την νυκτα. | 18 Alegra-se com o seu lucro, e sua lâmpada não se apaga durante a noite. |
19 Βαλλει τας χειρας αυτης εις το αδρακτιον και κρατει εν τη χειρι αυτης την ηλακατην. | 19 Põe a mão na roca, seus dedos manejam o fuso. |
20 Ανοιγει την χειρα αυτης εις τους πτωχους και εκτεινει τας χειρας αυτης προς τους ενδεεις. | 20 Estende os braços ao infeliz e abre a mão ao indigente. |
21 Δεν φοβειται την χιονα δια τον οικον αυτης? διοτι πας ο οικος αυτης ειναι ενδεδυμενοι διπλα. | 21 Ela não teme a neve em sua casa, porque toda a sua família tem vestes duplas. |
22 Καμνει εις εαυτην σκεπασματα? το ενδυμα αυτης ειναι βυσσος και πορφυρα. | 22 Faz para si cobertas: suas vestes são de linho fino e de púrpura. |
23 Ο ανηρ αυτης γνωριζεται εν ταις πυλαις, οταν καθηται μεταξυ των πρεσβυτερων του τοπου. | 23 Seu marido é considerado nas portas da cidade, quando se senta com os anciãos da terra. |
24 Καμνει λεπτον πανιον και πωλει? και διδει ζωνας εις τους εμπορους. | 24 Tece linha e o vende, fornece cintos ao mercador. |
25 Ισχυν και ευπρεπειαν ειναι ενδεδυμενη? και ευφραινεται δια τον μελλοντα καιρον. | 25 Fortaleza e graça lhe servem de ornamentos; ri-se do dia de amanhã. |
26 Ανοιγει το στομα αυτης εν σοφια? και επι της γλωσσης αυτης ειναι νομος ευμενειας. | 26 Abre a boca com sabedoria, amáveis instruções surgem de sua língua. |
27 Επαγρυπνει εις την κυβερνησιν του οικου αυτης και αρτον οκνηριας δεν τρωγει. | 27 Vigia o andamento de sua casa e não come o pão da ociosidade. |
28 Τα τεκνα αυτης σηκονονται και μακαριζουσιν αυτην? ο ανηρ αυτης, και επαινει αυτην? | 28 Seus filhos se levantam para proclamá-la bem-aventurada e seu marido para elogiá-la. |
29 Πολλαι θυγατερες εφερθησαν αξιως, αλλα συ υπερεβης πασας. | 29 Muitas mulheres demonstram vigor, mas tu excedes a todas. |
30 Ψευδης ειναι η χαρις και ματαιον το καλλος? η γυνη η φοβουμενη τον Κυριον, αυτη θελει επαινεισθαι. | 30 A graça é falaz e a beleza é vã; a mulher inteligente é a que se deve louvar. |
31 Δοτε εις αυτην εκ του καρπου των χειρων αυτης? και τα εργα αυτης ας επαινωσιν αυτην εν ταις πυλαις. | 31 Dai-lhe o fruto de suas mãos e que suas obras a louvem nas portas da cidade. |