ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 108

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Ωιδη Ψαλμου του Δαβιδ.>> Ετοιμη ειναι η καρδια μου, Θεε? θελω ψαλλει και θελω ψαλμωδει εν τη δοξη μου.	1 Cantique. Psaume. De David.
2 Εξεγερθητι, ψαλτηριον, και κιθαρα? θελω εξεγερθη το πρωι.	2 Mon cœur est prêt, ô Dieu, mon cœur est prêt, je veux chanter et jouer pour toi.
3 Θελω σε επαινεσει, Κυριε, μεταξυ λαων, και θελω ψαλμωδει εις σε μεταξυ εθνων?	3 Que ma flamme s’éveille, éveillez-vous, harpe et cithare, que je fasse, moi, lever l’aurore!
4 διοτι εμεγαλυνθη εως των ουρανων το ελεος σου και εως των νεφελων η αληθεια σου.	4 Je te louerai, Seigneur, parmi les peuples, je jouerai pour toi dans toutes les provinces,
5 Υψωθητι, Θεε, επι τους ουρανους? και η δοξα σου ας ηναι εφ' ολην την γην?	5 car ta grâce est à la hauteur des cieux et ta vérité s’élève jusqu’aux nuées.
6 δια να ελευθερονωνται οι αγαπητοι σου? σωσον δια της δεξιας σου και επακουσον μου.	6 Ô Dieu, montre-toi au-dessus des cieux, que ta Gloire se lève sur la terre entière!
7 Ο Θεος ελαλησεν εν τω αγιαστηριω αυτου? θελω χαιρει, θελω μοιρασει την Συχεμ και την κοιλαδα Σοκχωθ θελω διαμετρησει?	7 Délivre maintenant ceux que tu aimes.
8 Εμου ειναι ο Γαλααδ, εμου ο Μανασσης? ο μεν Εφραιμ ειναι η δυναμις της κεφαλης μου? ο δε Ιουδας ο νομοθετης μου?	8 Dieu a parlé dans son sanctuaire: “Je suis en forme, je m’en vais partager Sichem, et lotir la vallée des Tentes.
9 Ο Μωαβ ειναι η λεκανη του πλυσιματος μου? επι τον Εδωμ θελω ριψει το υποδημα μου? θελω αλαλαξει επι την Παλαιστινην.	9 Je prends avec moi Galaad et Manassé; Éphraïm aussi, il sera mon casque, et Juda, mon bâton de commandement.
10 Τις θελει με φερει εις την περιτετειχισμενην πολιν; τις θελει με οδηγησει εως Εδωμ;	10 Alors Moab sera ma cuvette, pour m’y laver; je jetterai ma sandale sur Édom, je lancerai le cri de guerre contre les Philistins!”
11 ουχι συ, Θεε, ο απορριψας ημας; και δεν θελεις εξελθει, Θεε, μετα των στρατευματων ημων;	11 Qui donc nous mènera à la ville forte, qui nous conduira jusqu’en terre d’Édom?
12 Βοηθησον ημας απο της θλιψεως, διοτι ματαια ειναι η παρα των ανθρωπων σωτηρια.	12 Qui, sinon toi, ô Dieu? Mais tu nous as rejetés, tu ne sors plus avec nos troupes.
13 Δια του Θεου θελομεν καμει ανδραγαθιας? και αυτος θελει καταπατησει τους εχθρους ημων.	13 Aide-nous contre l’oppresseur, car rien n’est décevant comme un secours humain.
	14 Avec Dieu nous ferons des merveilles, et lui écrasera nos adversaires.