1 Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται? | 1 Hay, sí, para la plata un venero, para el oro un lugar donde se purifica. |
2 ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας. | 2 Se extrae del suelo el hierro, una piedra fundida se hace cobre. |
3 Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος? τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου. | 3 Se pone fin a las tinieblas, hasta el último límite se excava la piedra oscura y lóbrega. |
4 Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει? υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος? ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων. | 4 Extranjeros abren galerías de todo pie olvidadas, y oscilan, se balancean, lejos de los humanos. |
5 Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος? | 5 Tierra de donde sale el pan, que está revuelta, abajo, por el fuego. |
6 οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων? και εν αυτη χωμα χρυσιου. | 6 Lugar donde las piedras son zafiro y contienen granos de oro. |
7 Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην? | 7 Sendero que no conoce el ave de rapiña, ni el ojo del buitre lo columbra. |
8 τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι' αυτης. | 8 No lo pisaron los hijos del orgullo, el león jamás lo atravesó. |
9 Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον? ανατρεπει τα ορη απο της ριζης. | 9 Aplica el hombre al pedernal su mano, descuaja las montañas de raíz. |
10 Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων? και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον. | 10 Abre canales en las rocas, ojo avizor a todo lo precioso. |
11 Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν? και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως. | 11 Explora las fuentes de los ríos, y saca a luz lo oculto. |
12 Αλλ' η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως; | 12 Mas la Sabiduría, ¿de dónde viene? ¿cuál es la sede de la Inteligencia? |
13 Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης? και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων. | 13 Ignora el hombre su sendero, no se le encuentra en la tierra de los vivos. |
14 Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι? και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ' εμου. | 14 Dice el Abismo: «No está en mí», y el Mar: «No está conmigo.» |
15 Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ' αυτης? και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης. | 15 No se puede dar por ella oro fino, ni comprarla a precio de plata, |
16 Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον. | 16 ni evaluarla con el oro de Ofir, el ágata preciosa o el zafiro. |
17 Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην? και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου. | 17 No la igualan el oro ni el vidrio, ni se puede cambiar por vaso de oro puro. |
18 Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται? διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων. | 18 Corales y cristal ni mencionarlos, mejor es pescar Sabiduría que perlas. |
19 Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην? δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον. | 19 No la iguala el topacio de Kus, ni con oro puro puede evaluarse. |
20 Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως; | 20 Mas la Sabiduría, ¿de dónde viene? ¿cuál es la sede de la Inteligencia? |
21 Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου. | 21 Ocúltase a los ojos de todo ser viviente, se hurta a los pájaros del cielo. |
22 Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης. | 22 La Perdición y la Muerte dicen: «De oídas sabemos su renombre.» |
23 Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης. | 23 Sólo Dios su camino ha distinguido, sólo él conoce su lugar. |
24 Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου, | 24 (Porque él otea hasta los confines de la tierra, y ve cuanto hay bajo los cielos.) |
25 δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον. | 25 Cuando dio peso al viento y aforó las aguas con un módulo, |
26 Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης, | 26 cuando a la lluvia impuso ley y un camino a los giros de los truenos, |
27 τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην? ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην. | 27 entonces la vio y le puso precio, la estableció y la escudriñó. |
28 Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις. | 28 Y dijo al hombre: «Mira, el temor del Señor es la Sabiduría, huir del mal, la Inteligencia.» |