1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπε? | 1 Job tomó la palabra y dijo: |
2 Και την σημερον το παραπονον μου ειναι πικρον? η πληγη μου ειναι βαρυτερα του στεναγμου μου. | 2 Todavía mi queja es una rebelión; su mano pesa sobre mi gemido. |
3 Ειθε να ηξευρον που να ευρω αυτον? ηθελον υπαγει εως του θρονου αυτου? | 3 ¡Quién me diera saber encontrarle, poder llegar a su morada! |
4 ηθελον εκθεσει κρισιν ενωπιον αυτου, και ηθελον εμπλησει το στομα μου αποδειξεων? | 4 Un proceso abriría delante de él, llenaría mi boca de argumentos. |
5 ηθελον γνωρισει τους λογους τους οποιους ηθελε μοι αποκριθη, και ηθελον νοησει τι ηθελε μοι ειπει. | 5 Sabría las palabras de su réplica, comprendería lo que me dijera. |
6 Μη εν πληθει δυναμεως θελει διαμαχεσθαι μετ' εμου; ουχι? αλλ' ηθελε βαλει εις εμε προσοχην. | 6 ¿Precisaría gran fuerza para disputar conmigo? No, tan sólo tendría que prestarme atención. |
7 Τοτε ηδυνατο ο δικαιος να διαλεχθη μετ' αυτου? και ηθελον ελευθερωθη διαπαντος απο του κριτου μου. | 7 Reconocería en su adversario a un hombre recto, y yo me libraría de mi juez para siempre. |
8 Ιδου, υπαγω εμπρος, αλλα δεν ειναι? και οπισω, αλλα δεν βλεπω αυτον? | 8 Si voy hacia el oriente, no está allí; si al occidente, no le advierto. |
9 εις τα αριστερα, οταν εργαζηται, αλλα δεν δυναμαι να ιδω αυτον. Κρυπτεται εις τα δεξια, και δεν βλεπω αυτον. | 9 Cuando le busco al norte, no aparece, y tampoco le veo si vuelvo al mediodía. |
10 Γνωριζει ομως την οδον μου? με εδοκιμασε? θελω εξελθει ως χρυσιον. | 10 Pero él mis pasos todos sabe: ¡probado en el crisol, saldré oro puro! |
11 Ο πους μου ενεμεινεν εις τα βηματα αυτου? εφυλαξα την οδον αυτου και δεν εξεκλινα? | 11 Mi pie se ha adherido a su paso, he guardado su ruta sin desvío; |
12 την εντολην των χειλεων αυτου, και δεν ωπισθοδρομησα? διετηρησα τους λογους του στοματος αυτου, μαλλον παρα την αναγκαιαν μου τροφην. | 12 del mandato de sus labios no me aparto, he albergado en mi seno las palabras de su boca. |
13 Διοτι αυτος ειναι εν μια βουλη? και τις δυναται να αποστρεψη αυτον; και ο, τι επιθυμει η ψυχη αυτου, καμνει. | 13 Mas él decide, ¿quién le hará retractarse? Lo que su alma ha proyectado lleva a término. |
14 Διοτι εκτελει το ορισθεν εις εμε? και πολλα τοιαυτα ειναι μετ' αυτου. | 14 Así ejecutará mi sentencia, como tantas otras decisiones suyas. |
15 Δια τουτο καταπληττομαι απο προσωπου αυτου? συλλογιζομαι και φριττω απ' αυτου? | 15 Por eso estoy, ante él, horrorizado, y cuanto más lo pienso, más me espanta. |
16 διοτι ο Θεος εμαλακωσε την καρδιαν μου, και ο Παντοδυναμος με κατεπληξεν? | 16 Dios me ha enervado el corazón, Sadday me ha aterrorizado. |
17 επειδη δεν απεκοπην προ του σκοτους, και δεν εκρυψε τον γνοφον απο του προσωπου μου. | 17 Pues no he desaparecido en las tinieblas, pero él ha cubierto de oscuridad mi rostro. |