ΕΞΟΔΟΣ - Esodo - Exodus 15

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Τοτε εψαλεν ο Μωυσης και οι υιοι Ισραηλ την ωδην ταυτην προς τον Κυριον, και ειπον λεγοντες, Ας ψαλλω προς τον Κυριον? διοτι εδοξασθη ενδοξως? τον ιππον και τον αναβατην αυτου ερριψεν εις την θαλασσαν.	1 Alors Moïse et les Israélites chantèrent ce chant à Yahvé: “Je chanterai Yahvé, il a fait éclater sa gloire, jetant à la mer cheval et cavalier.
2 Ο Κυριος ειναι η δυναμις μου και το ασμα μου, και εσταθη η σωτηρια μου? αυτος ειναι Θεος μου και θελω δοξασει αυτον? Θεος του πατρος μου, και θελω υψωσει αυτον.	2 Yahvé est ma force, il est mon chant, il s’est fait mon libérateur. C’est lui mon Dieu, et je l’admire, il est le Dieu de mon père, à lui la louange.
3 Ο Κυριος ειναι δυνατος πολεμιστης? Κυριος το ονομα αυτου.	3 Yahvé est un guerrier, Yahvé est son nom.
4 Του Φαραω τας αμαξας και το στρατευμα αυτου ερριψεν εις την θαλασσαν? και εκλεκτοι πολεμαρχοι αυτου κατεποντισθησαν εν τη Ερυθρα θαλασση.	4 Les chars du Pharaon et son armée, jetés à la mer! Les meilleurs de ses cavaliers, disparus dans la Mer des Roseaux!
5 Αι αβυσσοι εσκεπασαν αυτους? ως πετρα κατεβυθισθησαν εις τα βαθη.	5 Les eaux de l’abîme les ont recouverts, comme des pierres ils ont coulé jusqu’au fond.
6 Η δεξια σου, Κυριε, εδοξασθη εις δυναμιν? η δεξια σου, Κυριε, συνετριψε τον εχθρον.	6 Yahvé! Tu as montré la force de ton bras, ta main droite, Yahvé, brise tes ennemis.
7 Και με το μεγεθος της υπεροχης σου εξωλοθρευσας τους υπεναντιους σου? εξαπεστειλας την οργην σου και κατεφαγεν αυτους ως καλαμην.	7 Par la puissance de ta Gloire, tu disperses tes adversaires. Le feu de ta colère se lève et les dévore comme la paille.
8 Και με την πνοην του θυμου σου τα υδατα επεσωρευθησαν ομου? τα κυματα εσταθησαν ως σωρος, αι αβυσσοι επηξαν εν τω μεσω της θαλασσης.	8 Au souffle de tes narines, les eaux se rassemblent, les flots se dressent comme une muraille, le sol marin devient ferme au cœur de la mer.
9 Ο εχθρος ειπε, Θελω καταδιωξει, θελω καταφθασει, θελω διαμοιρασθη τα λαφυρα? η ψυχη μου θελει χορτασθη επ' αυτους? θελω συρει την μαχαιραν μου, η χειρ μου θελει αφανισει αυτους.	9 L’ennemi disait: “Je les poursuis, je les rejoindrai, j’aurai droit au butin et serai riche de leurs biens, je tirerai l’épée et les tuerai de ma main.”
10 Εφυσησας με τον ανεμον σου και η θαλασσα εσκεπασεν αυτους? κατεβυθισθησαν ως μολυβδος εις τα φοβερα υδατα.	10 Mais toi, tu as envoyé ton souffle et la mer les a recouverts, comme du plomb ils se sont enfoncés dans les eaux majestueuses.
11 Τις ομοιος σου Κυριε, μεταξυ των θεων; Τις ομοιος σου, ενδοξος εις αγιοτητα, θαυμαστος εις υμνους, ενεργων τεραστια;	11 Qui est comme toi, Yahvé, parmi tous les dieux? Qui est comme toi, riche en sainteté, terrible en tes prodiges, toi qui fais des merveilles!
12 Εξετεινας την δεξιαν σου, και η γη κατεπιεν αυτους.	12 Ton bras a frappé, la terre les a engloutis.
13 Με το ελεος σου ωδηγησας τον λαον τουτον, τον οποιον ελυτρωσας? ωδηγησας αυτον με την δυναμιν σου προς την κατοικιαν της αγιοτητος σου.	13 Ta grâce conduit ce peuple que tu as sauvé, mène-le par ta puissance à ta sainte Demeure.
14 Οι λαοι θελουσιν ακουσει και φριξει? πονοι θελουσι κατακυριευσει τους κατοικους της Παλαιστινης.	14 Les peuples entendent et ils tremblent, les habitants de la Philistie sont pris de peur.
15 Τοτε θελουσιν εκπλαγη οι ηγεμονες Εδωμ? τρομος θελει καταλαβει τους αρχοντας του Μωαβ? παντες οι κατοικοι της Χανααν θελουσιν αναλυθη.	15 Les chefs d’Édom sont effrayés, et les princes de Moab, terrifiés, les habitants de Canaan sont tous atterrés,
16 Φοβος και τρομος θελει επιπεσει επ' αυτους? απο του μεγεθους του βραχιονος σου θελουσιν απολιθωθη, εωσου περαση ο λαος σου, Κυριε, εωσου περαση ο λαος ουτος, τον οποιον απεκτησας.	16 peur et terreur tombent sur eux! Devant la puissance de ton bras, ils sont devenus comme pierre, tandis que passe ton peuple, ô Yahvé, tandis que passe le peuple par toi racheté.
17 Θελεις εισαγαγει αυτους και φυτευσει αυτους εις το ορος της κληρονομιας σου, τον τοπον, Κυριε, τον οποιον ητοιμασας δια κατοικιαν σου, το αγιαστηριον, Κυριε, το οποιον αι χειρες σου εστησαν.	17 Tu les feras entrer, pour les y planter, sur la montagne de ton héritage, au lieu que tu as choisi pour y habiter, sanctuaire que tes mains ont préparé, Seigneur!
18 Ο Κυριος θελει βασιλευει εις τους αιωνας των αιωνων.	18 Que Yahvé règne à tout jamais!”
19 Διοτι εισηλθον οι ιπποι του Φαραω εις την θαλασσαν μετα των αμαξων αυτου και μετα των ιππεων αυτου, και ο Κυριος εστρεψεν επ' αυτους τα υδατα της θαλασσης? οι δε υιοι Ισραηλ επερασαν δια ξηρας εν τω μεσω της θαλασσης.	19 Quand les chevaux du Pharaon, ses chars et ses cavaliers furent entrés dans la mer, Yahvé fit revenir sur eux les eaux de la mer, mais les Israélites étaient passés à pied sec au milieu de la mer.
20 Μαριαμ δε η προφητις, η αδελφη του Ααρων ελαβε το τυμπανον εν τη χειρι αυτης και πασαι αι γυναικες εξηλθον κατοπιν αυτης μετα τυμπανων και χορων.	20 Alors Miryam la prophétesse, la sœur d’Aaron, prit en main un tambourin et les femmes derrière elle sortirent avec leurs tambourins. En chœur,
21 Και η Μαριαμ ανταπεκρινετο προς αυτους, λεγουσα, Ψαλλετε εις τον Κυριον? διοτι εδοξασθη ενδοξως? τον ιππον και τον αναβατην αυτου ερριψεν εις θαλασσαν.	21 elles chantaient avec Miryam: “Chantez à Yahvé, car il s’est couvert de gloire, il a jeté à la mer cheval et cavalier.”
22 Τοτε εσηκωσεν ο Μωυσης τους Ισραηλιτας απο της Ερυθρας θαλασσης, και εξηλθον εις την ερημον Σουρ? και περιεπατουν τρεις ημερας εν τη ερημω και δεν ευρισκον υδωρ.	22 Moïse fit partir le peuple d’Israël de la mer des Roseaux et le conduisit vers le désert de Chour. Ils s’enfoncèrent trois jours dans le désert et ne trouvèrent pas d’eau.
23 Και εκειθεν ηλθον εις Μερραν? δεν ηδυναντο ομως να πιωσιν εκ των υδατων της Μερρας, διοτι ησαν πικρα? δια τουτο και επωνομασθη Μερρα.	23 Ils arrivèrent à Mara, mais les eaux de Mara n’étaient pas bonnes à boire, car elle étaient amères. C’est d’ailleurs pour cela qu’on appela ce lieu “Mara” (c’est-à-dire Amertume).
24 Και εγογγυζεν ο λαος κατα του Μωυσεως, λεγων, Τι θελομεν πιει;	24 Le peuple murmura contre Moïse, il disait: “Qu’allons-nous boire?”
25 Ο δε Μωυσης εβοησε προς τον Κυριον? και εδειξεν εις αυτον ο Κυριος ξυλον, το οποιον οτε ερριψεν εις τα υδατα, τα υδατα εγλυκανθησαν. Εκει εδωκεν εις αυτους παραγγελιαν και διαταγμα, και εκει εδοκιμασεν αυτους?	25 Alors Moïse cria vers Yahvé et Yahvé lui montra un bois d’arbre; il le jeta dans l’eau et l’eau devint douce. Yahvé donna là à Israël une règle, et ses décisions. C’est là qu’il le mit à l’épreuve.
26 και ειπεν, Εαν ακουσης επιμελως την φωνην Κυριου του Θεου σου και πραττης το αρεστον εις τους οφθαλμους αυτου και δωσης ακροασιν εις τας εντολας αυτου και φυλαξης παντα τα προσταγματα αυτου, δεν θελω φερει επι σε ουδεμιαν εκ των νοσων, τας οποιας εφερα κατα των Αιγυπτιων? διοτι εγω ειμαι ο Κυριος ο θεραπευων σε.	26 Il lui dit: “Si tu écoutes la voix de Yahvé, ton Dieu, si tu fais ce qui est juste à ses yeux, si tu fais attention à ses ordres et que tu observes tous ses commandements, je ne te frapperai pas comme j’ai frappé l’Égypte, car je suis Yahvé qui te guéris.”
27 Επειτα ηλθον εις Αιλειμ, οπου ησαν δωδεκα πηγαι υδατων και εβδομηκοντα δενδρα φοινικων? και εκει εστρατοπεδευσαν πλησιον των υδατων.	27 Puis ils arrivèrent à Élim, où il y a 12 sources et 70 palmiers, et ils campèrent au bord de l’eau.