Ijob 33
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142
Gen
Ex
Lev
Num
Dtn
Jos
Ri
Rut
1Sam
2Sam
1Kön
2Kön
1Chr
2Chr
Esra
Neh
Tob
Jdt
Est
1Makk
2Makk
Ijob
Ps
Spr
Koh
Hld
Weish
Sir
Jes
Jer
Klgl
Bar
Ez
Dan
Hos
Joel
Am
Obd
Jona
Mi
Nah
Hab
Zef
Hag
Sach
Mal
Mt
Mk
Lk
Joh
Apg
Röm
1Kor
2Kor
Gal
Eph
Phil
Kol
1Thess
2Thess
1Tim
2Tim
Tit
Phlm
Hebr
Jak
1Petr
2Petr
1Joh
2Joh
3Joh
Jud
Offb
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Du aber, Ijob, hör doch auf meine Rede, all meinen Worten leih dein Ohr! | 1 Audi igitur, Iob, eloquia mea et omnes sermones meos ausculta. |
2 Siehe, ich habe meinen Mund geöffnet, schon spricht am Gaumen meine Zunge. | 2 Ecce aperui os meum, loquatur lingua mea in faucibus meis. |
3 Gerade sind die Worte meines Herzens, lautere Weisheit reden meine Lippen. | 3 Ex recto corde sermones mei sunt, et sententiam puram labia mea loquentur. |
4 Gottes Geist hat mich erschaffen, der Atem des Allmächtigen mir das Leben gegeben. | 4 Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me. |
5 Wenn du kannst, so gib mir Antwort! Leg es mir vor und stell dich! | 5 Si potes, responde mihi, praepara te coram me et consiste. |
6 Schau, ich bin wie du vor Gott, auch ich bin nur aus Lehm geformt. | 6 Ecce ego sicut tu coram Deo sum et de eodem luto abscissus sum et ego. |
7 Furcht vor mir braucht dich nicht zu erschrecken, Druck von mir nicht auf dir lasten. | 7 Verumtamen terror meus non te terreat, et onus meum non sit tibi grave. |
8 Jedoch, du sprachst vor meinen Ohren und ich vernahm der Worte Laut: | 8 Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi: |
9 Rein bin ich und ohne Sünde, makellos und ohne Schuld. | 9 “Mundus sum ego et absque delicto; immaculatus, et non est iniquitas in me. |
10 Vorwürfe sucht Gott gegen mich zu finden, er sieht mich an als seinen Feind. | 10 Quia querelas in me repperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi; |
11 Meine Füße legt er in den Block, er überwacht alle meine Pfade. | 11 posuit in nervo pedes meos, custodivit omnes semitas meas”. |
12 Da bist du nicht im Recht, sage ich dir, denn Gott ist größer als der Mensch. | 12 Hoc est ergo, in quo non es iustificatus, respondebo tibi, quia maior est Deus homine. |
13 Weshalb hast du mit ihm gehadert, weil er all deinen Worten nicht erwidert? | 13 Quare adversus eum contendis, quod non ad omnia verba responderit tibi? |
14 Denn einmal redet Gott und zweimal, man achtet nicht darauf. | 14 Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit. |
15 Im Traum, im Nachtgesicht, wenn tiefer Schlaf auf die Menschen fällt, im Schlummer auf dem Lager, | 15 Per somnium in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo, |
16 da öffnet er der Menschen Ohr und schreckt sie auf durch Warnung, | 16 tunc aperit aures virorum et in visionibus terret eos, |
17 um von seinem Tun den Menschen abzubringen, den Hochmut aus dem Manne auszutreiben, | 17 ut avertat hominem ab his, quae facit, et liberet eum de superbia, |
18 seine Seele vor dem Grab zu retten, sein Leben davor, in den Todesschacht hinabzusteigen. | 18 eruens animam eius a fovea et vitam illius, ut non transeat canalem mortis. |
19 Er wird gemahnt durch Schmerz auf seinem Lager und ständig ist Kampf in seinen Gliedern. | 19 Increpat quoque per dolorem in lectulo, et tremitus ossium eius continuus. |
20 Am Brot verspürt sein Leben Ekel und seine Seele an der Lieblingsspeise. | 20 Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animae illius cibus ante desiderabilis. |
21 Es schwindet sein Fleisch, man sieht's nicht mehr. Abgemagert bis auf die Knochen, die man sonst nicht sieht. | 21 Tabescet caro eius in conspectu, et ossa, quae non videbantur, nudabuntur. |
22 Dem Grabe nähert sich seine Seele, sein Leben den Todesboten. | 22 Appropinquavit corruptioni foveae, et vita illius mortiferis sedibus. |
23 Wenn dann ein Engel ihm zur Seite steht, ein Mittler, einer von den Tausenden, dem Menschen zu verkünden, was recht ist, | 23 Si fuerit apud eum angelus, unus de milibus interpres, ut annuntiet homini aequitatem, |
24 wenn dieser sich erbarmt und spricht: Erlös ihn, dass er nicht ins Grab absteige, Lösegeld hab ich für ihn gefunden!, | 24 miserebitur eius et dicet: “Libera eum, ut non descendat in foveam; inveni, in quo ei propitier”. |
25 dann blüht sein Fleisch in Jugendfrische, zu Jugendtagen kehrt er zurück. | 25 Revirescet caro eius plus quam in iuventute, revertetur ad dies adulescentiae suae. |
26 Betet er zu Gott, so ist er ihm gnädig, er darf sein Angesicht schauen in festlichem Jubel. Dem Menschen gibt er die Gerechtigkeit wieder. | 26 Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit; et videbit faciem eius in iubilo, et reddet homini iustitiam suam. |
27 Er singt bei den Menschen und spricht: Gesündigt hatte ich und das Recht verkehrt; doch hat er mir nicht mit Gleichem vergolten, | 27 Canit ad homines et dicit: “Peccavi et iustitiam perverti et non debui satisfacere. |
28 meine Seele erlöst vor dem Abstieg ins Grab, mein Leben darf schauen das Licht. | 28 Liberavit animam suam, ne pergeret in foveam, sed vivens lucem videret”. |
29 Sieh, alles das pflegt Gott zu tun, zweimal, ja dreimal mit den Menschen, | 29 Ecce haec omnia operatur Deus duobus, tribus vicibus cum homine, |
30 um fern zu halten seine Seele von dem Grab, um ihm zu leuchten mit dem Licht des Lebens. | 30 ut revocet animas eorum a fovea et illuminet luce viventium. |
31 Merk auf, Ijob, hör mich an, schweig still, dass ich rede! | 31 Attende, Iob, et audi me et tace, dum ego loquor. |
32 Hast Worte du bereit, entgegne mir! Sprich nur; denn gern gebe ich dir Recht. | 32 Si autem habes quod loquaris, responde mihi; loquere, volo enim te apparereiustum. |
33 Wenn aber nicht, hör du mich an! Schweig still, damit ich dich Weisheit lehre. | 33 Quod si non habes, audi me; tace, et docebo te sapientiam ”. |