Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

Salmi 90


font
DIODATIVULGATA
1 Orazione di Mosè, uomo di Dio O SIGNORE, tu ci sei stato un abitacolo In ogni età.1 Laus cantici David. Qui habitat in adjutorio Altissimi,
in protectione Dei cæli commorabitur.
2 Avanti che i monti fosser nati, E che tu avessi formata la terra ed il mondo; Anzi ab eterno in eterno tu sei Dio.2 Dicet Domino : Susceptor meus es tu, et refugium meum ;
Deus meus, sperabo in eum.
3 Tu fai ritornar l’uomo in polvere, E dici: Ritornate, o figliuoli degli uomini.3 Quoniam ipse liberavit me de laqueo venantium,
et a verbo aspero.
4 Perciocchè mille anni sono appo te Come il giorno d’ieri, quando è passato; O come una vegghia nella notte.4 Scapulis suis obumbrabit tibi,
et sub pennis ejus sperabis.
5 Tu porti via gli uomini, come per una piena d’acque; Essi non sono altro che un sogno; Son come l’erba che si rinnovella la mattina.5 Scuto circumdabit te veritas ejus :
non timebis a timore nocturno ;
6 La mattina ella fiorisce e si rinnovella; E la sera è segata e si secca6 a sagitta volante in die,
a negotio perambulante in tenebris,
ab incursu, et dæmonio meridiano.
7 Perciocchè noi veniam meno per la tua ira; E siam conturbati per lo tuo cruccio.7 Cadent a latere tuo mille, et decem millia a dextris tuis ;
ad te autem non appropinquabit.
8 Tu metti davanti a te le nostre iniquità, E i nostri peccati occulti alla luce della tua faccia.8 Verumtamen oculis tuis considerabis,
et retributionem peccatorum videbis.
9 Conciossiachè tutti i nostri giorni dichinino per la tua ira; Noi abbiam forniti gli anni nostri così presto come una parola.9 Quoniam tu es, Domine, spes mea ;
Altissimum posuisti refugium tuum.
10 I giorni de’ nostri anni, in alcuni non sono che settant’anni; E in altri, se ve ne sono di maggiori forze, che ottant’anni; Ed anche il fiore di quelli non è altro che travaglio e vanità; Perciocchè di subito è riciso, e noi ce ne voliam via.10 Non accedet ad te malum,
et flagellum non appropinquabit tabernaculo tuo.
11 Chi conosce la forza della tua ira, E la tua indegnazione, secondo che devi esser temuto?11 Quoniam angelis suis mandavit de te,
ut custodiant te in omnibus viis tuis.
12 Insegnaci adunque a contare i nostri dì; Acciocchè acquistiamo un cuor savio.12 In manibus portabunt te,
ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.
13 Rivolgiti, Signore; infino a quando? E sii rappacificato inverso i tuoi servitori.13 Super aspidem et basiliscum ambulabis,
et conculcabis leonem et draconem.
14 Saziaci ogni mattina della tua benignità; Acciocchè giubiliamo, e ci rallegriamo tutti i dì nostri.14 Quoniam in me speravit, liberabo eum ;
protegam eum, quoniam cognovit nomen meum.
15 Rallegraci, al par de’ giorni che tu ci hai afflitti; Degli anni che abbiamo sentito il male.15 Clamabit ad me, et ego exaudiam eum ;
cum ipso sum in tribulatione :
eripiam eum, et glorificabo eum.
16 Apparisca l’opera tua verso i tuoi servitori, E la tua gloria verso i lor figliuoli.16 Longitudine dierum replebo eum,
et ostendam illi salutare meum.
17 E sia il piacevole sguardo del Signore Iddio nostro sopra noi; E addirizza, o Signore, sopra noi l’opera delle nostre mani