Giobbe 9

BIBBIA CEI 1974	Biblia Tysiąclecia
1 Giobbe rispose dicendo:	1 Hiob na to tak odpowiedział:
2 In verità io so che è così: e come può un uomo aver ragione innanzi a Dio?	2 Istotnie. Ja wiem, że to prawda, Czy człowiek jest prawy przed Bogiem?
3 Se uno volesse disputare con lui, non gli risponderebbe una volta su mille.	3 Gdyby się ktoś z Nim prawował, nie odpowie raz jeden na tysiąc.
4 Saggio di mente, potente per la forza, chi s'è opposto a lui ed è rimasto salvo?	4 Umysł to mądry, a siła potężna. Któż Mu przeciwny nie padnie?
5 Sposta le montagne e non lo sanno, egli nella sua ira le sconvolge.	5 W mgnieniu oka On przesunie góry i zniesie je w swoim gniewie,
6 Scuote la terra dal suo posto e le sue colonne tremano.	6 On ziemię poruszy w posadach: i poczną trzeszczeć jej słupy.
7 Comanda al sole ed esso non sorge e alle stelle pone il suo sigillo.	7 On słońcu zabroni świecić, na gwiazdy pieczęć nałoży.
8 Egli da solo stende i cieli e cammina sulle onde del mare.	8 On sam rozciąga niebiosa, kroczy po morskich głębinach;
9 Crea l'Orsa e l'Orione, le Pleiadi e i penetrali del cielo australe.	9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i Strefy Południa.
10 Fa cose tanto grandi da non potersi indagare, meraviglie da non potersi contare.	10 On czyni cuda niezbadane, nikt nie zliczy Jego dziwów.
11 Ecco, mi passa vicino e non lo vedo, se ne va e di lui non m'accorgo.	11 Nie widzę Go, chociaż przechodzi: mija, a dostrzec nie mogę.
12 Se rapisce qualcosa, chi lo può impedire? Chi gli può dire: "Che fai?".	12 Kto Mu zabroni, choć zniszczy? Kto zdoła powiedzieć: Co robisz?
13 Dio non ritira la sua collera: sotto di lui sono fiaccati i sostenitori di Raab.	13 Bóg gniewu hamować nie musi, uległe są Mu służki Rahaba.
14 Tanto meno io potrei rispondergli, trovare parole da dirgli!	14 Jakże ja zdołam z Nim mówić? Dobiorę wyrazów właściwych?
15 Se avessi anche ragione, non risponderei, al mio giudice dovrei domandare pietà.	15 Choć słuszność mam, nie odpowiadam i tylko błagam o litość.
16 Se io lo invocassi e mi rispondesse, non crederei che voglia ascoltare la mia voce.	16 Proszę Go, by się odezwał, a nie mam pewności, że słucha.
17 Egli con una tempesta mi schiaccia, moltiplica le mie piaghe senza ragione,	17 On może zniszczyć mnie burzą, bez przyczyny pomnożyć mi rany.
18 non mi lascia riprendere il fiato, anzi mi sazia di amarezze.	18 Nawet odetchnąć mi nie da, tak mnie napełni goryczą.
19 Se si tratta di forza, è lui che dà il vigore; se di giustizia, chi potrà citarlo?	19 O siłę chodzi? To mocarz. O sąd? Kto da mi świadectwo?
20 Se avessi ragione, il mio parlare mi condannerebbe; se fossi innocente, egli proverebbe che io sono reo.	20 On i prawym zamknie usta, mam słuszność, a winnnym mnie uzna.
21 Sono innocente? Non lo so neppure io, detesto la mia vita!	21 Czym czysty? Nie znam sam siebie, potępiam swe własne życie.
22 Per questo io dico: "È la stessa cosa": egli fa perire l'innocente e il reo!	22 Na jedno więc, rzekłem, wychodzi, prawego ze złym razem zniszczy.
23 Se un flagello uccide all'improvviso, della sciagura degli innocenti egli ride.	23 Gdy nagła powódź zabija, drwi z cierpień niewinnego;
24 La terra è lasciata in balìa del malfattore: egli vela il volto dei suoi giudici; se non lui, chi dunque sarà?	24 ziemię dał w ręce grzeszników, sędziom zakrywa oblicza. Jeśli nie On - to kto właściwie?
25 I miei giorni passano più veloci d'un corriere, fuggono senza godere alcun bene,	25 Szybsze me dni niźli biegacz, ciekają, nie zaznawszy szczęścia,
26 volano come barche di giunchi, come aquila che piomba sulla preda.	26 mkną jak łodzie z sitowia, gonią jak orzeł ofiarę.
27 Se dico: "Voglio dimenticare il mio gemito, cambiare il mio volto ed essere lieto",	27 Gdy powiem: Zapomnę o męce, odmienię, rozjaśnię oblicze -
28 mi spavento per tutti i miei dolori; so bene che non mi dichiarerai innocente.	28 drżę na myśl o cierpieniu, pewny, że mnie nie uwolni.
29 Se sono colpevole, perché affaticarmi invano?	29 Jestem grzesznikiem, przyznaję. Więc po co się męczę na próżno?
30 Anche se mi lavassi con la neve e pulissi con la soda le mie mani,	30 Choćbym się w śniegu wykąpał, a ługiem umył swe ręce;
31 allora tu mi tufferesti in un pantano e in orrore mi avrebbero le mie vesti.	31 umieścisz mnie tam, na dole. Nawet mój płaszcz mną się brzydzi.
32 Poiché non è uomo come me, che io possa rispondergli: "Presentiamoci alla pari in giudizio".	32 Nie człowiek to, aby Mu odrzec: Razem stawajmy u sądu!
33 Non c'è fra noi due un arbitro che ponga la mano su noi due.	33 Czy jest między nami rozjemca, co rękę położy na obu?
34 Allontani da me la sua verga sì che non mi spaventi il suo terrore:	34 Niech zdejmie ze mnie swą rózgę i strachem mnie nie napełnia,
35 allora io potrò parlare senza temerlo, perché così non sono in me stesso.	35 bym mówić zdołał bez lęku... A tak, ja nie mam śmiałości.