1 Hijo, si te decides a servir al Señor, prepara tu alma para la prueba. | 1 τεκνον ει προσερχη δουλευειν κυριω ετοιμασον την ψυχην σου εις πειρασμον |
2 Endereza tu corazón, sé firme, y no te inquietes en el momento de la desgracia. | 2 ευθυνον την καρδιαν σου και καρτερησον και μη σπευσης εν καιρω επαγωγης |
3 Unete al Señor y no se separes, para que al final de tus días seas enaltecido. | 3 κολληθητι αυτω και μη αποστης ινα αυξηθης επ' εσχατων σου |
4 Acepta de buen grado todo lo que te suceda, y sé paciente en las vicisitudes de tu humillación. | 4 παν ο εαν επαχθη σοι δεξαι και εν αλλαγμασιν ταπεινωσεως σου μακροθυμησον |
5 Porque el oro se purifica en el fuego, y los que agradan a Dios, en el crisol de la humillación. | 5 οτι εν πυρι δοκιμαζεται χρυσος και ανθρωποι δεκτοι εν καμινω ταπεινωσεως |
6 Confía en él, y él vendrá en tu ayuda, endereza tus caminos y espera en él. | 6 πιστευσον αυτω και αντιλημψεται σου ευθυνον τας οδους σου και ελπισον επ' αυτον |
7 Los que temen al Señor, esperen su misericordia, y no se desvíen, para no caer. | 7 οι φοβουμενοι τον κυριον αναμεινατε το ελεος αυτου και μη εκκλινητε ινα μη πεσητε |
8 Los que temen al Señor, tengan confianza en él, y no les faltará su recompensa. | 8 οι φοβουμενοι κυριον πιστευσατε αυτω και ου μη πταιση ο μισθος υμων |
9 Los que temen al Señor, esperen sus beneficios, el gozo duradero y la misericordia. | 9 οι φοβουμενοι κυριον ελπισατε εις αγαθα και εις ευφροσυνην αιωνος και ελεος |
10 Fíjense en las generaciones pasadas y vean: ¿Quién confió en el Señor y quedó confundido? ¿Quién perseveró en su temor y fue abandonado? ¿Quién lo invocó y no fue tenido en cuenta? | 10 εμβλεψατε εις αρχαιας γενεας και ιδετε τις ενεπιστευσεν κυριω και κατησχυνθη η τις ενεμεινεν τω φοβω αυτου και εγκατελειφθη η τις επεκαλεσατο αυτον και υπερειδεν αυτον |
11 Porque el Señor es misericordioso y compasivo, perdona los pecados y salva en el momento de la aflicción. | 11 διοτι οικτιρμων και ελεημων ο κυριος και αφιησιν αμαρτιας και σωζει εν καιρω θλιψεως |
12 ¡Ay de los corazones cobardes y de las manos que desfallecen, y del pecador que va por dos caminos! | 12 ουαι καρδιαις δειλαις και χερσιν παρειμεναις και αμαρτωλω επιβαινοντι επι δυο τριβους |
13 ¡Ay del corazón que desfallece, porque no tiene confianza! A causa de eso no será protegido. | 13 ουαι καρδια παρειμενη οτι ου πιστευει δια τουτο ου σκεπασθησεται |
14 ¡Ay de ustedes, los que perdieron la constancia! ¿Qué van a hacer cuando el Señor los visite? | 14 ουαι υμιν τοις απολωλεκοσιν την υπομονην και τι ποιησετε οταν επισκεπτηται ο κυριος |
15 Los que temen al Señor no desobedecen sus palabras y los que lo aman siguen fielmente sus caminos. | 15 οι φοβουμενοι κυριον ουκ απειθησουσιν ρηματων αυτου και οι αγαπωντες αυτον συντηρησουσιν τας οδους αυτου |
16 Los que temen al Señor tratan de complacerlo y los que lo aman se sacian de su Ley. | 16 οι φοβουμενοι κυριον ζητησουσιν ευδοκιαν αυτου και οι αγαπωντες αυτον εμπλησθησονται του νομου |
17 Los que temen al Señor tienen el corazón bien dispuesto y se humillan delante de él: | 17 οι φοβουμενοι κυριον ετοιμασουσιν καρδιας αυτων και ενωπιον αυτου ταπεινωσουσιν τας ψυχας αυτων |
18 «Abandonémonos en las manos del Señor y no en las manos de los hombres, porque así como es su grandeza es también su misericordia». | 18 εμπεσουμεθα εις χειρας κυριου και ουκ εις χειρας ανθρωπων ως γαρ η μεγαλωσυνη αυτου ουτως και το ελεος αυτου |