Sabiduría 9
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | NOVA VULGATA |
---|---|
1 «Dios de los Padres y Señor misericordioso, que hiciste todas las cosas con tu palabra, | 1 “ Deus patrum meorum et Domine misericordiae, qui fecisti omnia verbo tuo |
2 y con tu Sabiduría formaste al hombre, para que dominara a los seres que tú creaste, | 2 et sapientia tua constituisti hominem, ut dominaretur creaturis, quae a te factae sunt, |
3 para que gobernara el mundo con santidad y justicia e hiciera justicia con rectitud de espíritu: | 3 et disponeret orbem terrarum in sanctitate et iustitia et in directione cordis iudicium iudicaret, |
4 dame la Sabiduría, que comparte tu trono, y no me excluyas del número de tus hijos. | 4 da mihi sedium tuarum assistricem sapientiam et noli me reprobare a pueris tuis, |
5 Porque yo soy tu servidor y el hijo de tu servidora, un hombre débil y de vida efímera, de poca capacidad para comprender el derecho y las leyes; | 5 quoniam servus tuus sum ego et filius ancillae tuae, homo infirmus et exigui temporis et minor ad intellectum iudicii et legum. |
6 y aunque alguien sea perfecto entre los hombres, sin la Sabiduría que proviene de ti, será tenido por nada. | 6 Nam, et si quis erit consummatus inter filios hominum, si ab illo abfuerit sapientia tua, in nihilum computabitur. |
7 Tú me preferiste para que fuera rey de tu pueblo y juez de tus hijos y de tus hijas. | 7 Tu elegisti me regem populo tuo et iudicem filiorum tuorum et filiarum; |
8 Tú me ordenaste construir un Templo sobre tu santa montaña y un altar en la ciudad donde habitas, réplica del santo Tabernáculo que habías preparado desde el principio. | 8 dixisti me aedificare templum in monte sancto tuo et in civitate habitationis tuae altare, similitudinem tabernaculi sancti, quod praeparasti ab initio. |
9 Contigo está la Sabiduría, que conoce tus obras y que estaba presente cuando tú hacías el mundo; ella sabe lo que es agradable a tus ojos y lo que es conforme a tus mandamientos. | 9 Et tecum sapientia, quae novit opera tua, quae et affuit tunc, cum orbem terrarum faceres, et sciebat quid esset placitum in oculis tuis et quid directum in praeceptis tuis. |
10 Envíala desde los santos cielos, mándala desde tu trono glorioso, para que ella trabaje a mi lado y yo conozca lo que es de tu agrado: | 10 Emitte illam de caelis sanctis tuis et a sede magnitudinis tuae mitte illam, ut mecum sit et mecum laboret, ut sciam quid acceptum sit apud te. |
11 así ella, que lo sabe y lo comprende todo, me guiará atinadamente en mis empresas y me protegerá con su gloria. | 11 Scit enim illa omnia et intellegit et deducet me in operibus meis sobrie et custodiet me in sua gloria. |
12 Entonces, mis obras te agradarán, yo gobernaré a tu pueblo con justicia y seré digno del trono de mi padre. | 12 Et erunt accepta opera mea, et diiudicabo populum tuum iuste et ero dignus sedium patris mei. |
13 ¿Qué hombre puede conocer los designios de Dios o hacerse una idea de lo que quiere el Señor? | 13 Quis enim hominum poterit scire consilium Dei? Aut quis poterit cogitare quid velit Dominus? |
14 Los pensamientos de los mortales son indecisos y sus reflexiones, precarias, | 14 Cogitationes enim mortalium timidae, et incertae providentiae nostrae: |
15 porque un cuerpo corruptible pesa sobre el alma y esta morada de arcilla oprime a la mente con muchas preocupaciones. | 15 corpus enim, quod corrumpitur, aggravat animam, et terrena inhabitatio deprimit sensum multa cogitantem. |
16 Nos cuesta conjeturar lo que hay sobre la tierra, y lo que está a nuestro alcance lo descubrimos con el esfuerzo; pero ¿quién ha explorado lo que está en el cielo? | 16 Et difficile conicimus, quae in terra sunt, et, quae in prospectu sunt, invenimus cum labore; quae autem in caelis sunt, quis investigabit? |
17 ¿Y quién habría conocido tu voluntad si tú mismo no hubieras dado la Sabiduría y enviado desde lo alto tu santo espíritu? | 17 Consilium autem tuum quis sciet, nisi tu dederis sapientiam et miseris spiritum sanctum tuum de altissimis? |
18 Así se enderezaron los caminos de los que están sobre la tierra, así aprendieron los hombres lo que te agrada y, por la Sabiduría, fueron salvados». | 18 Et sic correctae sunt semitae eorum, qui sunt in terris; et, quae tibi placent, didicerunt homines et salvati per sapientiam sunt ”. |