Salmos 9
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | VULGATA |
---|---|
1 Del maestro de coro. Para oboes y arpa. Salmo de David. Acción de gracias por la justicia de Dios | 1 In finem, pro occultis filii. Psalmus David. |
2 [Alef] Te doy gracias, Señor, de todo corazón y proclamaré todas tus maravillas | 2 Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo ; narrabo omnia mirabilia tua. |
3 Quiero alegrarme y regocijarme en ti, y cantar himnos a tu Nombre, Altísimo. | 3 Lætabor et exsultabo in te ; psallam nomini tuo, Altissime. |
4 [Bet] Cuando retrocedían mis enemigos, tropezaron y perecieron delante de ti, | 4 In convertendo inimicum meum retrorsum ; infirmabuntur, et peribunt a facie tua. |
5 porque tú defendiste mi derecho y mi causa, sentándote en el trono como justo Juez. | 5 Quoniam fecisti judicium meum et causam meam ; sedisti super thronum, qui judicas justitiam. |
6 [Guímel] Escarmentaste a las naciones, destruiste a los impíos y borraste sus nombres para siempre; | 6 Increpasti gentes, et periit impius : nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi. |
7 desapareció el enemigo: es una ruina irreparable; arrasaste las ciudades, y se perdió hasta su recuerdo | 7 Inimici defecerunt frameæ in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu ; |
8 [He] Pero el Señor reina eternamente y establece su trono para el juicio: | 8 et Dominus in æternum permanet. Paravit in judicio thronum suum, |
9 él gobierna al mundo con justicia y juzga con rectitud a las naciones. | 9 et ipse judicabit orbem terræ in æquitate : judicabit populos in justitia. |
10 [Vau] El Señor es un baluarte para el oprimido, un baluarte en los momentos de peligro. | 10 Et factus est Dominus refugium pauperi ; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione. |
11 ¡Confíen en ti los que veneran tu Nombre, porque tú no abandonas a los que te buscan! | 11 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine. |
12 [Zain] Canten al Señor, que reina en Sión, proclamen entre los pueblos sus proezas. | 12 Psallite Domino qui habitat in Sion ; annuntiate inter gentes studia ejus : |
13 Porque él pide cuenta de la sangre, se acuerda de los pobres y no olvida su clamor. | 13 quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est ; non est oblitus clamorem pauperum. |
14 [Jet] El Señor se apiadó de mí, contempló mi aflicción; me tomó y me alzó de las puertas de la Muerte, | 14 Miserere mei, Domine : vide humilitatem meam de inimicis meis, |
15 para que pudiera proclamar sus alabanzas y alegrarme por su victoria en las puertas de Sión. | 15 qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion : |
16 [Tet] Los pueblos se han hundido en la fosa que abrieron, su pie quedó atrapado en la red que ocultaron. | 16 exultabo in salutari tuo. Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt ; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum. |
17 El Señor se dio a conocer, hizo justicia, y el impío se enredó en sus propias obras. | 17 Cognoscetur Dominus judicia faciens ; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator. |
18 [Iod] Vuelvan al Abismo los malvados, todos los pueblos que se olvidan de Dios. | 18 Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum. |
19 [Caf] Porque el pobre no será olvidado para siempre ni se malogra eternamente la esperanza del humilde. | 19 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis ; patientia pauperum non peribit in finem. |
20 ¡Levántate, Señor! que los hombres no se envanezcan, y las naciones sean juzgadas en tu presencia. | 20 Exsurge, Domine ; non confortetur homo : judicentur gentes in conspectu tuo. |
21 Infúndeles pánico, Señor, para que aprendan que no son más que hombres. | 21 Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt. |
22 Ut quid, Domine, recessisti longe ; despicis in opportunitatibus, in tribulatione ? | |
23 Dum superbit impius, incenditur pauper : comprehenduntur in consiliis quibus cogitant. | |
24 Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ, et iniquus benedicitur. | |
25 Exacerbavit Dominum peccator : secundum multitudinem iræ suæ, non quæret. | |
26 Non est Deus in conspectu ejus ; inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore. Auferuntur judicia tua a facie ejus ; omnium inimicorum suorum dominabitur. | |
27 Dixit enim in corde suo : Non movebor a generatione in generationem, sine malo. | |
28 Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ; sub lingua ejus labor et dolor. | |
29 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem. | |
30 Oculi ejus in pauperem respiciunt ; insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem ; rapere pauperem dum attrahit eum. | |
31 In laqueo suo humiliabit eum ; inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum. | |
32 Dixit enim in corde suo : Oblitus est Deus ; avertit faciem suam, ne videat in finem. | |
33 Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua ; ne obliviscaris pauperum. | |
34 Propter quid irritavit impius Deum ? dixit enim in corde suo : Non requiret. | |
35 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper ; orphano tu eris adjutor. | |
36 Contere brachium peccatoris et maligni ; quæretur peccatum illius, et non invenietur. | |
37 Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi ; peribitis, gentes, de terra illius. | |
38 Desiderium pauperum exaudivit Dominus ; præparationem cordis eorum audivit auris tua : | |
39 judicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram. |